Salamat mga ka-louders :) love you all :) muuaawh!
Feleona's POV . "Did you say you met Gabriel at the cinema? And before that, a lot had happened, and you did not tell me?" Pamaywang niya sa akin. I choose not to tell her because it wasn't important. It just happened that Gabriel was a common friend of Engr Glenn and Marco. Walang dahilan para ipaalam ko kay Elsa at mukhang hindi naman siya interesado. "It's not a big deal, Els. And besides, it was a coincidence." "Kahit na, sinabi mo sana. Ano raw ba ang ginagawa niya sa sinehan? May ka-date ba siya?" Nagkibit-balikat na ako. Pakialam ko ba. Isip ko. Hindi ko na siya sinagot at humakbang na ako palabas at nakasunod lang din siya sa akin. "Hoy! Wait for me! Ba't ka ba kasi nagmamadali. Eh, hindi mo naman 'to gawain na umuuwi nang maaga ah?" Binuksan ko agad ang kotse at pumasok na ako rito. Mabilis din siyang pumasok sa kabilang banda at isinuot ang seatbelt niya. "I want to get out of here. I don't want to see his face." Sabay andar ko sa sasakyan. "Talaga lang ha? Kung hi
Feleona's POV . I was zipping the ice-cold coffee while he was driving quietly. Somehow, having him as my driver today made it easier for me. We were even using the company's car, I believed. Ganito naman talaga kapag on field inspection na. Madalas ang mga personal na gamit ni Glenn ang ginagamit ko. When we arrived at the area, everyone seemed busy. The building looks firm, almost more than half of its construction. Ahead, I saw Engr Torayno together with Engr Pimentel. Sila ang head engineers sa proyektong ito, at isa ako sa mga Architects na napili ng kompanya. Maliban sa akin ay may dalawa pa. I talked to them for more than two hours, and Gabriel patiently waited somewhere. I couldn't care less about whatever he wants to do with his time because I am here for work. We did some inspections, and I showed them the latest design approved by the panels. Everything was okay, and it was time for lunch after five hours. Late na nga ang lunch namin dahil abala kaming lahat pero okay
Feleona's POV . That was the most stupid thinking I had in mind for the past year. Pesti, Feleona! Ang landi mo talaga! Isip ko. Kung hindi lang ako ang sarili ko ay tiyak sinabunutan ko na ito. Pero ako kasi ito, at hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko kanina. I can't deny the fact that Gabriel was physically tempting. Wala sa kalahati ang kamandag niya sa mga lalaking natitipuhan kong titigan noon. Yes, I'm an Architect Engineer, but sometimes my mind are sinful as it is. E, sino ba ang nagturo sa akin nito? Tsk, ang walanghiyang Siobeh lang naman ano! Nagpagulong-gulong na ako sa kama. Hindi ako makatulog dahil bumabalik sa isip ko ang mukha niya. My goodness na talaga! Hindi ko siya type ano! Obvious naman na playboy si Gabriel at mukhang hindi nauubusan ng babae ang gago. MORNING comes, guess what? Ang laki ng eyebags ko! I did sleep but not much. Luckily, I won't be going to the office today as I need to finish the remaining work, and I will do it here at home.
Gabriel's POV . "She's beautiful indeed. Iba na ang hitsura niya ngayon kumpara sa dating mukha niya noon. Pero mukhang mahirap magtiwala si Feleona. Iba ang nararamdaman ko sa kanya. May lahing amazona." I shook my head while watching the TV and drinking my tea. Dinner was good with Glenn, but I had indigestion, and I hope this tea will help me. "What do you think, Tabbylicious?" Halik niya mukhang tigre niyang pusa at hinamas-himas ito. "Alam mo, bro. Kung hindi lang para sa misyon mo, bagay na bagay kayo. Teka nga? Naalala pa kaya niya ang noon? Alam niya ba kung sino ka?" Sumeryoso ang mukha niya at bumaba ang pusa mula sa kandungan niya. Pareho namin tinitigan ang pusa patungo sa pagkain nito. Inubos ko na ang tsa-a ko. I did not answer him. I'm not in the mood to talk about her and work. I had other things in my mind, and they kept bothering me. "Hoy! Kanina pa ako rito nagsasalita. Hindi mo ba ako narinig, bro?" "I've heard you. It's just that I'm not in the mood to tal
Feleona's POV."Ang sarap! Thank you!"Walang katapusan ang ginawa kong pagsubo sa sarili. Nakakamay pa ako at wala akong pakialam kung ano ang tingin niya sa akin ngayon.I was starving myself the whole day. I only had coffee this morning, which I don't usually do, but I did. Iniisip ko kasi na e-t-treat niya naman ako mamaya kaya susulutin ko na ang lahat.I did finished my works and thank goodness! Because tomorrow is Saturday. Dapat sana walang pasok, pero kailanga ko maibigay kay Glenn ang ginawa ko, kaya papasok din ako bukas nang maaga sa trabaho."How did you know this place?"I looked around and noticed that there was no other human being in this area except us. As far as I know, this is part of the Botanical area.Pumasok kami sa Botanical Gardens of Manila. Maraming tao ang bumungad sa amin at naka-picnic on the spot ang halos lahat. May entrance fee kang babayaran, pero hindi nagbayad si Gabriel at sumenyas lang sa tatlong gwardiya kanina.Nagtaka rin ako dahil akala ko ay
Feleona's POV . Kung malas ka nga naman oh! I swore in silence while looking at Ace. He's standing next to Glenn while presenting his project plan. It was quick, and Glenn took over the meeting for an hour. I didn't look at Ace after that because beside is my sly enemy. Nagpapakitang-gilas si Raquel at mukhang inis na inis siya sa akin dahil nga inilagay siya ni Glenn sa kabilang proyekto at hindi niya nagustuhan ito. Pakialam ko! The meeting is finally over, and everyone walks toward the blue room. After each session, we called it a blue room for tea breaks and sweets. Maraming pagkain sa loob, pawang matatamis at ang hedgehog lang ang kinuha ko. Nagtimpla rin ako ng sariling kape. Unlimited naman ito rito. "Hi, Fel," boses ni Raquel sa likod ko. Humarap ako at ngumiti. Mukhang kalmado na siya ngayon, kumpara sa inasal niya kanina. "Hi," pilit na ngiti ko. At kagaya ko ay nagtimpla rin siya ng sariling kape niya. Self service ang lahat dito. "I'm sorry if I'm being rude to
Feleona's POV . Panay ang tingin ko sa sliding glass door ng balkonahe. Mula rito sa kinauupuan ko sa gilid ng kama ay kitang-kita ko ang balkonahe niya. Madilim na, pero maliwanag ang bahaging ito at maliwanag din ang balkonahe ko. Iniwan kong nakabukas ang ilaw rito. I shouldn't expect him, but he told me earlier that he would talk to me tonight. Pero anong oras na ba? Alas syete 'y medya na! Hindi pa nga ako kumain dahil iniisip ko kung maghihintay ba ako sa kanya at sasabay siya sa hapunan ko. Dios ko, Feleona! I twisted my lips and went downstairs to the kitchen. Sino ba ang may sabi na magsasabay kami sa pagkain? Ako lang yata! Wala naman siyang sinabi kanina. Kaya kakain na ako. Pagkaraan ng isang oras ay hindi na ako umasa na bibisita siya. Ano nga ba ang sinabi ko kanina? Bawal umasa, Feleona! I know it was still early, and I didn't care. I turn off the light inside the house, leaving only the sunshine outside. Ang maliit na study lampshade lang din sa kwarto ko an
Feleona's POV . "At bakit ka pumayag?" Wala sa sarili akong nakatitig sa inihaw na bituka sa harapan. Si Elsa ang nag-iihaw nito kasama ang iilang manok na ini-order namin dalawa. Hindi ko na nga inalintana ang usok na tumatama sa mukha ko. Mabango naman ito. Okay lang. Amoy barbecue na ako nito. Until now, I couldn't believe it. How did Gabriel manage to do that? Marco called me earlier, telling me that I now belong to that team in Greece and that sooner he will turn over my assignment here to Ace. Hindi kapani-paniwala ito, pero ito ang compirmasyon niya kanina. "Akala mo siguro nagbibiro lang siya ano? O hinahamon mo siya?" Sabay paypay niya sa inihaw. "Hindi ko alam. . . hindi ko naman inakala na mangyayari ito." Halukipkip ko. I could no longer think of anything, and my mind was clouded again. The thought of how Gabriel managed to do this in a snap of his fingers was hard to believe. "Ano ba ang kapalit nito, Feleona? Kilala kita. Five months ago you asked Ace about thi