Chapter 73. Missing you

Feleona's POV

.

Hindi man ganoon ka garbo ang pagsalubong sa amin ni Nonno ay ito naman ang hiniling ko.

I don't want it to be like the last time when I came here with Gabriel. I want it simple, as no one knows us like we are ordinary people.

"il nostro piccolo principe," salitang Italyano niya.

Kahit na nanginig ang kamay niya ay hindi niya napigilan na haplosin ang mukha ni baby Gabby habang tulog na karga ko.

"Oh, my poor, apo," tahimik na salita niya, at namuo agad ang luha sa mga mata niya.

I pouted and felt like crying when he caressed Gabby's face. Knowing that I am here now, and there is no longer a Gabriel, is a painful feeling.

Sa totoo lang, kanina pa ako kabado sa sarili at kanina pa gustong pumatak ang luha ko nang makaapak ako sa lupang ito. Pakiramdam ko naiwan ko ang puso ko rito noong umalis ako, at ngayon na nandito ako ay bumalik lang ang lahat ng sakit at pagsisisi sa loob ko.

I miss him so much, and I wish that wherever he is now, hopefully, he's at peace.