Feleona's POV
.
Calm down self, let it flow, let it go. My mind speaks in silence while letting the cold water into my face. Gusto kong mahimasmasan sa sarili at nang sa ganoon ay magising ako sa masamang panaginip na ito. Sumabay ang patak ng luha ko sa tubig na pumapatak sa mukha ko galing sa shower.
If only I could turn back the time and stop her from going away, she would still be alive. But no, I was also stupid, so much stupid like her.
Pinatay ko na ang shower at mabilis na inayos ang sarili. Nagpalit ng damit at pinili ko ang paboritong damit niya.
I smiled holding the sexy maroon party dress. Naalala ko lang na binili niya ito para sa akin, pero siya at unang nag-suot nito.
Hmp, that lunatic, Careina! Sigaw ng isip ko.
I fix myself, trying to be the most beautiful woman tonight. I know it may be too late, but I want to remember her by doing this.
Isang taon na din simula nang mawala si Careina at iniwasan ko na ang mundong ganito.
I promise myself that I will no longer trust anyone, which is still valid. My whole world stopped when we lost my dear cousin, my only girl cousin. . . Hindi lang naman siya ang nawala, dahil nakasama si Pinokyo ko. . . And here I am, standing in front of the mirror feeling broken for the past year.
I don't want you to stop dreaming when I'm gone, Feleona. Live a life you wanted and remember, it's your life, and no one can dictate to you but only yourself. You are the master of your life. So, feel free to choose your way. We only have one life, Fel. . . and I believe we should fall in love with the right person even if that person is our enemy.
-Cariena Siobeh Costellos-
Napakurap ako nang makailang beses dahil ayaw kung pumatak ang luha sa mga mata ko.
How will I move on after everything? I don't know. I find it hard to move forward.
"Ang tagal mo, Fel. Nasaan ka na? Everyone was waiting, and guess what? Edward left," si Elsa sa kabilang linya. Napabuntonghininga ako at tipid na ngumiti sa sarili. Dinukot ko ang susi ng kotse at pinaadar ang sasakyan ko.
"I will be there in five minutes, Els. Wala akong pakialam kung tayong dalawa lang."
"Gaga! Magsasara na rin kaya ang club na ito. Sa labas na lang tayo magkita. Lilipat tayo sa kabila. Rinig ko maganda raw roon at maraming preskong fafang na gwapo," siglang boses niya.
"Okay. I will see you then." Tango ko at pinatay na ang tawag. Mabilis kong pinaadar ang sasakyan at mabilis din akong nakarating sa venue.
I parked my car diagonally and saw Elsa outside the Midnight Club. She was right when she told me earlier that the club was shutting down.
Napatingin na tuloy ako sa suot kong relo at alas dos pa lang naman. Ang aga naman yatang nagsara ng club na ito.
Napakaway si Elsa nang makita ako at patakbo ang hakbang niya papalapit sa kotse. Pumasok agad siya sa kabilang pwesto at ngising tinitigan ang kabuuan ko.
"Wow! You look - great!"
"Thank you," I responded without looking at her because my eyes were busy looking at the group of young teenagers up the road.
"Are we going to get wasted?"
I shake my head and started the ignition. Napako ang mga mata ko sa grupo ng anim na kalalakihan na hindi kaluyan mula rito.
I wasn't listening to Elsa talking because my attention was caught on the group ahead.
"Ugh, another bullying," buntonghininga ni Elsa. Nakita niya rin ang nakita ko.
Inihinto kong saglit ang kotse at malapit lang ito sa grupo nila. Four of them are nit-picking the boy who wear thick spectacles and looks scared at them. Halata na naiiba siya sa limang mukhang gangster sa tingin ko. Nabuntonghininga na ako at lumabas sa kotse. Rinig ko rin ang paglabas ni Elsa at ang pagtawag niya sa pangalan ko.
"Feleona!"
I didn't listen to her and took a step toward the boys. They all look in my direction.
"Wala na ba kayong magagawang tama?" Pamaywang ko. "Ano ba'ng kasalanan ng batang ito?" taas kilay ko.
"Wow, Pre, may pulutan na tayo," baliw na tugon ng isa, na sa tingin ko ay nasa bente ang edad niya. Siya yata ang matanda sa kanilang lahat dito.
"Hi, Miss. Joy ride?" Kindat niya at pasimpli ang ginawa niyang pagtabi sa akin. Mabilis na pinadulas ang kamay niya sa tagiliran ko at nakagat ko na ang pang-ibabang labi. Napayuko ako at napailing sa sarili.
"Close ba tayo?" inis na tugon ko. Konti na lang at sasabog na talaga ako.
Napaatras ang batang lalaki at mukhang takot ito. He looked at me and then looked down. Gusto na yata niyang umalis pero mukhang nagdadalawang isip siya dahil alam niyang maiiwan ako sa mga walanghiyang pangit na mga batang ito.
"Go," tugon ko sa kanya. "Umuwi ka na. Ako na ang bahala sa mga ito," ngisi ko.
"S-Salamat, Ate." Tumalikod agad siya at tumakbo na.
"Huwag niyo nang habulin, Pre. May sky is the limit na tayo rito," tugon ng isa sa kanila at natatawa pa sila. Ngayon lumapit na ang apat sa kanila at pinalibutan na ako.
I smile and nodded while looking at them in the eye. I can smell their scent, and I know that they all look intoxicated. Naghalo ang amoy ng alak at sigarilyo sa kanila at ito ang pinakaayaw ko.
One thing I hate about the smell is that I remember my cousin.
We party a lot those days, like crazy. And I love it with her. But things change as you age, and here I'm not too fond of the smell as it lingers in my nostrils.
"Umuwi na kayo at mag-aral." Talikod ko, pero mabilis na humarang ang dalawa sa kanila.
"Miss naman. Hindi pa tayo tapos 'di ba? Sky is the limit nga." Pilyong ngisi ng isa.
"Sky is the limit ba? O baka naman gusto ninyo na sa police station tayo mapunta," pananakot ko. Malakas ang loob ko ngayon dahil hindi ako lasing at bad trip ang araw ko.
I lost the project to an absolute jerk!
"Pakipot ka naman, Miss." Hawak ng isa sa kanila sa braso ko, pero mabilis kong tinabig ito.
"Don't touch me."
"Woah, ang tigas, pre. Nakakatakot ang boses ni Ate, pero ang seksi. Pwede na." Tawa ng isang mukhang pakwan sa kanila.
Natawa na ako. Nakikisabay ako sa tawa nila. Napalingon ako sa bandang unahan at nataranta na si Elsa. Panay ang tingin niya sa paligid at mukhang naghahanap siya ng ibang tao na makakatulong sa akin.
Napailing ulit ako at napayuko na. Naalala ko lang na wala nga naman akong alam pagdating sa labanan dahil sketch plan madalas ang hawak ko. Magaling ako sa usapang numero at madalas madaldal ako sa sarili at reklamador pa. Malakas lang ang loob ko noon sa mga punyetang bastos na mga tao, dahil may isang Pinokyo sa tabi ko na palaging nagtatangol sa akin. Ito yata ang nakalimutan ko. Tumikhim na ako at pasimpli kong tinitigan si Elsa. Wala na siya, mukhang tumakbo na yata para makahanap ng tulong.
Tumingala ako sa kawalan at napangiti sa sarili. Ito na yata ang napapala ko.
I didn't go bar hopping for a year because I feel so guilty and I hate going to bars drinking. I had enough of it.
Sumenyas ang isang lalaki at inihanda ang puting panyo na hawak niya. Mukhang alam ko na yata ang magiging kasunod nito. Kaya napaatras na ako. But then again, there was two of them behind me and I have no escape. I smirked and smile in silence and look up the dark sky.
If Careina and Pinokyo are watching me now, I'm asking if they could send a defender for me just for tonight.
"Kasalanan mo ito, Siobeh! Ba't mo pa kasi isinama si Pinokyo sa' yo! Heto tuloy, nag-iisa na lang ako!" Sigaw ko sa kawalan. Napatingala sila at napalingon ang iilan sa kanila sa paligid. Wala pa ring tao. Kami-kami lang din sa bahaging ito.
"Hindi ka naman nag-iisa, Miss. Nandito naman kami. Papainitin namin ang gabing ito. Magsasaya tayo." Hawak niya sa braso ko.
Nagpumiglas ako pero mabilis ang ginawang paghawak ng isang lalaki sa kabilang braso ko.
I could no longer move as I was surrounded by them. Alam ko na dapat ay natatakot ako ngayon. Pero hindi ko maramdaman ang takot sa loob ko. Sa oras na makawala ako ay tiyak sampal at tadyak ang aabutin ng mga bastos na ito.
"Ano ba! Sabing bitawan niyo ako ah!"
Natawa na sila at mukhang wala sa sariling isip ang mga ito. I was about to kick the one in front of me but he grab a hold of my leg.
"Shit!" I swore loud enough and panicked.
Okay, hindi na ito biro. Sa imperno na yata ako patungo. Isip ko.
"Kapag ako nakawala lahat kayo mabubulok sa kulungan! Atty ang best friend ko. Aray!"
"Judge rin ang Tatay ko, Miss." Tawa ng isa na nakahawak sa braso ko. Halos itapat na niya ang mukha niya sa mukha ko. Umiwas ako.
"Let me go!" Panghuling sigaw ko.
Wala na, wala na yata akong kawala sa mga demonyong ito dahil sapilitan ang paghila nila sa akin papasok sa van na nakaparada sa gilid.
"Ano ba! Ang bastos ah! Elsa!!" last resort ko. Pumikit na ako, dahil hinila ng lalaking nasa likod ko ang nakaponytail kong buhok.
Huh, tama nga naman si Siobeh. Hindi ko dapat tinali ang buhok ko ng ganito dahil madaling mahila at madaling hawakan. Hindi raw ako makakalaban.
Heck! Even at this worst, siya pa rin talaga ang iniisip ko. Saan kaya napunta ang kaluluwa ng babaeng iyon? Sa imperno ba o sa langit? Ang baliw kong mag-isip.
"Pre!" Tarantang sigaw ng isa nang makita nakahandusay ang tatlo niyang kasama.
Mabilis kong inayos ang sarili at hinila ang seksi kong damit pababa. Nakikita na kasi ang panty ko, dahil sa mga manyak na ito!
"Ang kapal ng mukha mo!" Lakas na sampal ko sa lalaking tulala sa tabi ko.
Namilog ang mga mata niya at akma na sana siyang susuntok sa akin, pero isang matigas at kamay ang humawak sa kamao niya.
Sino siya?
I saw how he punched and kicked their asses. He's mighty enough, like a superhero who came out from nowhere. Pero ang mas nakamamangha sa kanya ay ang kakaibang galaw niya sa bawat suntok at sipa na binibitawan niya sa mga manyak na nandito.
Two words to describe his physical appearance. . . John Cena.
Makailang ulit ang pag-kurap ko. Hindi ako makapaniwala sa sarili sa nakikita ko.
"Okay ka lang, Fel?" si Elsa, na ngayon ay nasa tabi ko na.
"H-ha?" litong titig ko sa kanya. Mabilis niyang inayos ang damit ko at mas hinila ito pababa. Hindi ko kasi napansin na nakikita pa rin pala ang panty ko. Kaloka!
"Ang cool niya. OMG, my heart 'te!" Drama ng bruha at napangiwi ako sa sarili.
Tulala pa rin habang pinagmamasdana ng kakisigan niya. Isa-isa niyang pinasok ang mga lalaking bugbog sarado sa mukha sa loob ng van at sinarado ito. He looked at us without and smile and his jaw clenches.
"Are you okay?" he asked, looking at my legs.
"Yes, she's okay, but I'm not. Can I get your number?" si Elsa sa kanya.
Napalingon ako kay Elsa at pinandilatan ko siya ng mga mata.
"Don't wander around wearing like that, Miss." Titig niya ulit sa kabuuan ko. E, ako lang naman ang seksi sa amin dalawa ngayon ni Elsa dahil nakapantalon naman siya.
"And find a decent job. Being a hooker doesn't suit you." He smirked, looked away and turned around. Tumalikod na siya at mabilis na pumwesto sa van at pinaandar ito. Napaawang lang din ang labi ko, hanggang sa mahimasmasan ako sa sinabi niya.
"H-hooker? A-ako?" Titig ko kay Elsa na ngayon ay nakangiting pinagmamasdan siya. Hahakbang na sana ako para lapitan siya pero nahinto lang din ako nang makita na inilagay niya ang LED lights na magnetic sa ibabaw ng sasakyan at umilaw ito.
Oh heck! Pulis ba siya? Isip ko at tulalang pinagmasdan ang pag-alis ng sasakyan mula rito.
.
C.M. LOUDEN
Disclaimer: Rated 18 (Mature content) Under Del Fiore-Ferrero-Montanari Series A stand-alone novel. This book is a work of fiction. All the characters in this book have no existence outside the imagination of the author and have no relation whatsoever to anyone bearing the same name or names. They’re not even distantly inspired by any individual known or unknown to the author; all the incidents are pure inventions. All Rights Reserved. All part of this book or any part of the theory thereof may not be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, storage in an information retrieval system, or otherwise, without the written permission of the author. Thank you very much. C.M. LOUDEN
Gabriel's POV.Cruising around smoothly while listening to the music on the wireless going home started the day of my early retirement. I love the life I have now. I'm free, nothing to worry about, and no one knows me. I stepped onto the brake, and the garage sliding door rolled up. I park the car inside. Push the little button from my key, and it's locked.The sensor lights came on when it detected my presence. I open the door that leads me to the lounge of this house.Sa kusina agad ako nagtungo at binuksan ang refrigerator para sa malamig na tubig. Tahimik ang buong paligid at walang kakaiba sa bandang ito. Humakbang ako patungo sa ikalawang palapag ng bahay ko para sana mag-shower. Pero napansin ko agad ang konting pagbabago sa upuan na malapit sa library ko.My library room is always open, and from where I stand, I can see the sliding door that leads to the little balcony that connects to the other side of my room. I took a step, walking lightly in the thin air. I could sense th
Feleona’s POV . "Congratulations, Fel. As always ang galing mo talaga," si Sofia sa akin, ang asawa ni Marco. "Thank you, Architect," pormal na tugon ko sa kanya. "And congratulations too, Raquel. I hope the two of you will work as a team?" Papaikutin ko sana ang mga mata ko pero hindi ko ginawa, dahil nasa harapan kami ng maraming tao. I won, as most of the board voted for my design, and Raquel came second. I was confident that I would win this project, and I was right. "We will work as a team, Architect Sofia. Don't worry. I am flexible and can easily blend into everything," arteng tugon ni Raquel sa kanya. "Gecko ka ba?" taas ng kilay ko. Namaywang na akong tinitigan ang bruha. "Hindi, bakit!?" talas na titig niya. "May pa blend in ka pang nalalaman. Ano ka Gecho? Camouflage effect?" Ngiwi ko, at bahagya ang ginawang pagtawa ni Sofia sa amin. I couldn't understand why the two of us couldn't be friends. Tama nga siguro ang kasabihin na sa bawat babae ay may isang ka
Gabriel's POV . "What do you do for a living?" She ran her fingers on my shoulder, and I smirked. "Nothing," I said and shook my head. "Do you want to be my toy? I can give you everything you want." She whispers, and both of her hands are now wrapped against mine. I shook my head and was about to say something, but her lips captured mine. Magaling siyang humalik. Walang pagdududa. Mabilis ang galaw ng kamay niya at pumailalim ito sa damit ko. I kissed her like how she kissed me. It's tempting, and I can feel my hardiness. I know what she wants, and this is always like this to every woman I meet. When I was in the navy and had our short break, most boys went home to their wives and kids. And the rest that doesn't have obligations ended up like this. It's fun to fuck, and there's nothing wrong with it. We need it. I need it. Easy. She moans when she feels my hands around her back. Wala pa akong ginawa dahil nakaupo lang naman siya sa kandungan ko. I never stop caressing the bac
Feleona's POV . Abala ang umaga ko dahil sa panibagon proyekto. Ace will be out of this project because he will hold the Cebu project. Miss Jessica, the secretary of Mr Tolento, will be with me today for the selection of materials. Isa-isa kong kinuha ang mga blueprint na nagawa ko na para maipasa ito sa head developer at nang makita ni Civil Engineer Glenn Mondragon, siya ang head namin pansamantala sa proyekto. "Lunch at the Blue Bells Cafe, Fel. Engr Glenn Mondragon wants to talk to you," si Fatima, sekretarya ni Engr G. We called Engr Glenn Mondragon as Engr G for short. "Really? Bakit daw?" Tingin ko sa suot na relo. Pakiramdam ko kasi hindi ko mahahabal ito dahil sa proyekto. "I don't know. We're not close, Fel. Chaka!" Senyas ng kamay niya at bahagya na siyang natawa. Nakitawa lang din ako. Kalokohan talaga. "Ang chaka 'di ba? Saan ba kasi pinaglihi ang amo mo? Walang warning 'te. Ano siya bagyo?" Ngiwi ko, at mabilis ko nang kinuha ang mga gamit ko. "Sinabi mo ba. Pina
Feleona's POV . "Okay, I'm okay with this." Engr Glenn nodded and signed the papers. "Thank you, Engr," I responded with a smile. I arrived on time. Thank goodness. Akala ko mahuhuli kami dahil pinahinto ang kotse ng pulis kanina at hiningi ang lisensya ng driver ko. Mabuti na lang at inayos niya ang seatbelt ko dahil kung hindi ay tiyak penalty ito. Iniwan ko rin siya sa labas dahil pakiramdam ko late na ako. Pero laking tuwa ko dahil sabay lang din lahat kami. "Let's get them to serve our lunch. Gutom na ako," tugon ni Engr Glenn. Inayos ko na ang lahat ng gamit ko. "And I believe you will join us, Architect Tacadena?" si Marco Mondragon sa akin. "Yes, Sir. I will. Gutom na din po ako," ngiti ko sa sarili. Sumenyas si Marco sa isang staff na nakatayo sa gilid at agad nakuha ang instructions niya. Tumayo siyang bahagya at dinukot ang cellphone sa bulsa. "I will get Gab to join us," si Engr Glenn sa kanya. "Sure, Glenn." Tango ni Marco at tumalikod na muna siya patungo sa m
Gabriel's POV . I couldn't be more stupid of what has come to my mind. I get it. I got her. I have my plans and making sure that I will finish this before the end of the year. May tatlong buwan pa ako, at maraming pang pagkakataon na makuha ko ang buong tiwala niya sa akin. I stood still a few meters from her. I thought we would go somewhere, and that includes her job. But no, we are not because here we are at this lonely, sad place where dead people lay at rest. I felt the pang inside my chest, and it still hurts. . . that childhood memory I have hidden for years still haunts me. "I'm sorry, Siobeh. . . muntik ko ng makalimutan." Tingala niya sa langit at alam ko na pinipigilan niya ang sariling maiyak. She placed the chocolate cake she picked from the cake shop on her grave. A name was written in golden letters. . . Cariena Siobeh Costellos. My jaw clenched and my hand fisted behind me. Hindi ko man lang nakuhang makita si Diego sa huling pagkakataon noon dahil sa trabaho ko.
Feleona's POV . "Rock, paper, scissor's, shoe! Yes! panalo ako!" Lundag ko sa sarili dahil natalo ko siya. "Ugh, I hate you," ikot ng mga mata niya. "And what do you want me to do?" "See that gwapo in the corner?" Turo ng kamay ko. Excited ako sa sarili dahil kanina ko pa pinagmamasdan ang gwapong lalaki na ito. Mag-isa lang siya at siguro mga isang dosenang babae na ang lumapit sa kanya, pero lahat sila ay inayawan niya. He seems mysterious. A typical behaviour of a man I like. Gusto ko ang mga hard to get na lalaki katulad niya. At hindi malinaw sa akin ang mukha niya ay naakit ako sa pangangatawan niya. "And? He looks pathetic," nguya niya ng bubblegum sa bibig. "No, he's preserve, Siobeh. Go get him. Get his number," ngisi ko at kumurap ang mga mata ko habang nagtitigan kami. "Really, Feleona Mae?! Type mo ang mga ganyan lalaki?" Sabay hawi sa mahabang kulot na buhok niya. Walang pigil ang pag-nguya niya sa bubble gum. "That's all you want me to do? To get his number and
Gabriel's POV . I saw her getting out, driving her car out. I was about to give her something and will introduce myself formally that I am her new neighbour. But I guess it's not the right time. I followed her discreetly and saw her getting inside the cinema with her friend, Elsa. I purchased a ticket for the same movie and went inside. I was sitting behind her. It was a little dark, but I could see her. The woman beside me purposely spills her drink, wetting my pants. She flirted earlier with me, but I ignored her because my attention was on Feleona. I was not interested. Tumayo siya at lumabas kaya sumunod ako. Pero bago paman ito ay humingi nang paumanhin ang babae sa tabi ko, at gusto niya akong samahan para mapatuyo ang gilid ng pantalon ko. I knew what she was up to as she flirtatiously looked at me. I nodded. I have no time to waste because I don't want to lose Feleona in my sight. And that leads us to the hallway of the toilet area. I saw her eating like a chipmunk. She