Feleona's POV
.
Abala ang umaga ko dahil sa panibagon proyekto. Ace will be out of this project because he will hold the Cebu project. Miss Jessica, the secretary of Mr Tolento, will be with me today for the selection of materials.
Isa-isa kong kinuha ang mga blueprint na nagawa ko na para maipasa ito sa head developer at nang makita ni Civil Engineer Glenn Mondragon, siya ang head namin pansamantala sa proyekto.
"Lunch at the Blue Bells Cafe, Fel. Engr Glenn Mondragon wants to talk to you," si Fatima, sekretarya ni Engr G. We called Engr Glenn Mondragon as Engr G for short.
"Really? Bakit daw?" Tingin ko sa suot na relo. Pakiramdam ko kasi hindi ko mahahabal ito dahil sa proyekto.
"I don't know. We're not close, Fel. Chaka!" Senyas ng kamay niya at bahagya na siyang natawa. Nakitawa lang din ako.
Kalokohan talaga.
"Ang chaka 'di ba? Saan ba kasi pinaglihi ang amo mo? Walang warning 'te. Ano siya bagyo?" Ngiwi ko, at mabilis ko nang kinuha ang mga gamit ko.
"Sinabi mo ba. Pinaglihi sa hurricane Carmella!" Lakas na tawa niya.
Nahinto ako at nangunot ang noo ko. . . Carmella? Carmella who? Isip ko.
Ibang babae kasi ang nasa utak ko ngayon, at ito ay ang baliw na babaeng pinakilala sa akin ni Siobeh noon.
Ugh, I shrugged my shoulder and shook my head.
Why the hell do I even think of that de? Il!
Nakalabas na ako at mabilis ang ginawang pagbukas ng isang security guard sa sasakyan ko. Hindi ko na pinansin kong sino siya dahil sanay na ako sa mga security on duty rito.
Every time I arrived at work I always gave my key to one of the roving guards, Manong Samuel does my parking and keep my car key. At sa oras din na lalabas ako ay alam na niya ang routine ko at siya na mismo ang kukuha sa sasakyan ko sa parking space at naghihintay na ito sa akin pagkalabas. Madalas din ay siya ang nagiging driver ko sa bawat lakad ng kompanya.
"Monde Firm, Manong Sam." Agad na tugon ko at sinuot ang sariling seatbelt. Hindi ko siya tinitigan dahil binabasa ko ang mensahi sa cellphone.
Tumikhim siya at kakaibang tikhim ito para sa akin. Amoy mabango rin siya na parang mamahalin ang pinaligo sa katawan niya. Taliwas sa nakasanayang amoy ko sa kanya.
"Anong gamit mong shower gel, Sam? Mabango siya," ngiti ko habang binabasa ang mensahi sa cellphone ko. Galing kay Elsa ang dalawa nito at kay Engr G ang isa.
Huh, wala nga naman akong kawala sa meeting namin mamaya.
"Sauvage by Dior," baritonong boses niya.
Tumayo agad ang balahibo ko sa sa braso hanggang kamay nang marinig ang kakaibang boses ni Samuel. Kaya napatingin ako sa kanya, at nganga ang ginawa kong pagtitig sa nakangising mukha niya.
Heck, he's not Samuel, but -- Oh my goodness, my heart! Sigaw ng isip ko.
"W-Where is Samuel? And w-who are you?" I stuttered. Namilog ang mga mata ko at napa- English ako nang wala sa sarili. E, madalas asal kanto naman talaga ako pagdating kay Manong Samuel.
Kaloka! Akala ko talaga si Manong Samuel ito. Magbibigay pa sana ako ng komento tungkol sa pabango niya at tiyak na magugustuhan ito ng Misis niya at magkakababy agad sila. Mabuti na lang at hindi pa ito lumabas sa bibig ko kanina.
"Manong Samuel is on leave. Na-hospital ang asawa niya kaya ako muna pansamantala ang pumalit sa kanya," sagot niyang hindi nakatitig sa akin. Seryoso ang mga mata niya habang nagmamaneho at bahagya ang ginawa niyang pag-ngisi sa sarili.
Kumurap ako. Baka panaginip lang din ito at baka ibang tao ang kasama ko. Okay lang kahit na hindi si Manong Samuel at ibang security guard huwag lang sana siya. Pero kahit anong kurap ko sa sarili ay walang nagbago dahil siya nga ito. . . Ang taong tumulong sa akin nang gabing iyon at ang bagong hired na security guard ng kompanya.
Naalala ko lang din ang sinabi ni Elsa sa akin kagabi. Hindi man lang ako nakapagpasalamat sa kanya.
"G-ganoon ba? K-kumusta na raw ba ang misis niya?" Sabay lunok ko sa sarili. Ang hirap tuloy lumunok at kinabahan ako.
Sino ba naman ang hindi kakabahan sa sitwasyon na ito? Iba kasi ang dating niya at aminin ko man ay kaakit-akit siya katulad ng mga sinasabi nang mga babaeng chismosa. Isabay mo ba ang pabango niya. Ang bango niya talaga.
"She's okay. Dadalaw ako mamaya pagkatapos ng trabaho. Gusto mo bang sumama?" lambing na tanong niya at titig sa akin.
Napaawang ang labi ko nang magtagpo ang mga mata namin dalawa.
Oh, God, wake the hell up, Feleona!
"I don't go out with strangers," I responded and looked away.
"I don't think I'm that stranger to you. Am I?" He smirked. Sounded friendly.
Oh, hell. I haven't even say a 'thank you'. Ba't ba ang hirap lumabas sa bibig ko ang pasasalamat sa ginawa niya sa akin ng gabing iyon.
Bahala na nga.
"Ewan ko sa' yo. Basta hindi tayo friends, okay? Dadalaw ako sa gusto ko pero hindi ka kasama," ngiwi ko sa sarili. Pinaikot ko lang din ang mga mata ko, at natawa siyang lihim habang nagmamaneho.
We arrived at the area and I came out at speed from the car. Pinabayaan ko na siya mag-park sa sasakyan ko at mabilis akong pumasok sa loob ng hardware dahil naghihintay na sa akin si Miss Jessica. And I was right. She was ten minutes ahead.
She did select the designs her boss wanted. It was quick and easy, and that was it.
Nang makalabas kami ay ang pormal na tayo agad niya ang nagpahinto sa hakbang ko.
Ang hangin niya nga naman ng postura niya talaga. Ang taas ng confidence ng lalaking ito? Saang planeta kaya siya galing?
"Oh my? Who's with you, Fel? Is that the newly hired security of the Monde Firm?" si Jessica sa tabi ko.
Nangunot ang noo ko habang tinitigan siya.Ang chismosa nga naman ng bruha. Ang bilis kumulat ng balita ah.
"How did you know?" Binigay ko na agad sa kanya ang dalawang brown envelop at para ito sa amo niya.
"Oh well, I've overheard my boss talking to your boss. Alam mo na, may lahing elepante ako." Bahagyang tawa niya. "Galing Texas iyan. Alam mo ba?"
I pressed my lips together while we stared and grabbed the two remaining folders from her. Ang huling desenyo ko ito at na-aprobahan na.
"Really? He's from Texas?"
Tumutig na ako sa kung nasaan ang pwesto niya ngayon at simpli ang ginawa niyang pag-ngiti sa amin dalawa ni Jessica.
"Hi!" si Jessica sa kanya. Mabilis ang ginawang hakbang ni Jessica papalapit sa kanya at naiwan akong nagdududa.
Hindi yata kapani-paniwala ito ah.
Malanding nagpakilala si Jessica at napailing ako. Magsasalita na sana ako para sa bruha pero bigla siyang umatras at sinagot ang tawag sa cellphone niya. Sumenyas agad siya sa akin, dahil ang boss niya ito. Kumaway siya habang may kausap sa cellphone at pati na rin sa gwapong makisig sa harapan ko.
I swallowed hard and shook my head while looking at Jessica getting inside her car. Magkatabi lang ang sasakyan namin at rinig ko ang pagkataranta niya sa kabilang linya. Mukhang hyper na naman ang boss niya.
Binuksan na nang kasama kong security kuno ang pinto ng kotse at agad akong pumasok. Umikot siya nang mabilis at pinaandar ito. Napagtanto ko na hindi ko naitanong ang pangalan niya.
At ba't naman ako magtatanong? Hindi ako interesado sa kanya!
"At the Blue Bells Cafe, Architect Tacadena?" He formally asked, and I nodded.
"How did you know?" Tanong ko at iniayos ang sariling seatbelt. Pero hindi na siya nagsalita. Tumikhim lang din ang walanghiya at hindi na ako pinansin.
Malapit lang naman ang Blue Bells Cafe, mga tatlong minuto lang mula rito. Inayos ko ang mga papelis at nilagay sa likurang bahagi ang natapos na. Kinuha ko ang blueprint na ibibigay ko kay Mr. Marco Mondragon at pati na ang kay Engr Glenn.
Nangunot ang noo ko nang hindi ko makita ang isang blue print. Kaya imbes na ipahinto ang kotse ay tinangal ko na lang ang seatbelt ko para maabot ko ang iilang papelis sa likod ng kotse.
Hindi siya umimik pero halata ang maingat na pagmaneho dahil humina ang takbo nito.
"Don't mind me. Just keep driving, or I'll be late."
Hindi siya nagsalita at wala akong pakialam kong makita man niya ang singit ko dahil isinandal ko ang buong katawan sa bahaging upuan at nakaluhod ako sa sarili kong upuan para maabot ko ang likod.
He's probably staring at my butt cheeks, and I don't bloody care!
"Hay naku!" Tugon ko sa sarili nang maabot ito at naupo agad ako pabalik sa upuan. Hindi ko na binalik ang seatbelt dahil hindi naman uso.
"Put your seatbelt on please," kalmadong tugon niya at hindi ko siya pinansin. Sa blueprint kasi napako ang mga mata ko ngayon at ininspeksyon kong mabuti ang ginawa ko noong nakaraang gabi.
"Okay lang. Malapit na naman tayo," sagot ko. Hindi siya nakikita ng mga mata ko dahil kadangkal na ang blueprint sa mukha ko.
May mali yata akong nailagay na numero.
"Ano ba 'yan?" Inis na tugon ko sa sarili at kasabay nito ay ang pag-hinto ng kotse.
"Just for a sec." Bilis na kilos niya at agad kong naramdaman ang kamay niya sa bandang gilid ng hita ko.
"What the - What are you doing?"
Inalis ko agad ang blueprint sa mukha at ang halos magdikit na ang mukha niya sa mukha ko ngayon. Inihinto niya ang kotse sa gilid ng kalsada at mabilis ang kilos niya para sa seatbelt ko.
Nabigla ako. Hindi ko naman inaasahan ito. Mabilis kasi ang kilos ng kamay niya at nang maramdaman ko ito sa gilid ng hita ko ay naalarma ko.
Feeling ko manyak ang mukong na 'to!
But instead of complaining, I couldn't utter a word when I smelled the manly alluring scent from him.
Shit, Siobeh! Mura ng isip ko at ang pangalan ni Cariena agad ang naisip ko.
Nakuha niya kasing gisingin ang kakaibang pakiramdam na kailanman ay hindi na nangyari sa akin noon.
"I'm sorry, but I have to do it." Pormal na tugon niya nang matapos ito at tulala ako sa sarili.
Ang lakas ng epekto 'te!
Ilang segundong huminto ang pagtibok ng puso ko saka bumalik ang utak ko sa mundo!
Kalokohan ito!
And with a hawk stare, I looked at him, and he smiled.
"See them?" Galaw ng kilay niya at napatingin ako sa kung saan siya nakatitig ngayon.
"Oh. . . I see?" Halos pabulong na sagot ko nang makita ang iilang kapulisan mula rito.
"It's better safe than sorry, darling." With his cute smile, he winked, and my mouth came partly parted.
.
C.M. LOUDEN
Salamat sa pagbasa mga lovies! Don't forget to vote with your lovely gem and to leave your comments. Muaawh!
Feleona's POV . "Okay, I'm okay with this." Engr Glenn nodded and signed the papers. "Thank you, Engr," I responded with a smile. I arrived on time. Thank goodness. Akala ko mahuhuli kami dahil pinahinto ang kotse ng pulis kanina at hiningi ang lisensya ng driver ko. Mabuti na lang at inayos niya ang seatbelt ko dahil kung hindi ay tiyak penalty ito. Iniwan ko rin siya sa labas dahil pakiramdam ko late na ako. Pero laking tuwa ko dahil sabay lang din lahat kami. "Let's get them to serve our lunch. Gutom na ako," tugon ni Engr Glenn. Inayos ko na ang lahat ng gamit ko. "And I believe you will join us, Architect Tacadena?" si Marco Mondragon sa akin. "Yes, Sir. I will. Gutom na din po ako," ngiti ko sa sarili. Sumenyas si Marco sa isang staff na nakatayo sa gilid at agad nakuha ang instructions niya. Tumayo siyang bahagya at dinukot ang cellphone sa bulsa. "I will get Gab to join us," si Engr Glenn sa kanya. "Sure, Glenn." Tango ni Marco at tumalikod na muna siya patungo sa m
Gabriel's POV . I couldn't be more stupid of what has come to my mind. I get it. I got her. I have my plans and making sure that I will finish this before the end of the year. May tatlong buwan pa ako, at maraming pang pagkakataon na makuha ko ang buong tiwala niya sa akin. I stood still a few meters from her. I thought we would go somewhere, and that includes her job. But no, we are not because here we are at this lonely, sad place where dead people lay at rest. I felt the pang inside my chest, and it still hurts. . . that childhood memory I have hidden for years still haunts me. "I'm sorry, Siobeh. . . muntik ko ng makalimutan." Tingala niya sa langit at alam ko na pinipigilan niya ang sariling maiyak. She placed the chocolate cake she picked from the cake shop on her grave. A name was written in golden letters. . . Cariena Siobeh Costellos. My jaw clenched and my hand fisted behind me. Hindi ko man lang nakuhang makita si Diego sa huling pagkakataon noon dahil sa trabaho ko.
Feleona's POV . "Rock, paper, scissor's, shoe! Yes! panalo ako!" Lundag ko sa sarili dahil natalo ko siya. "Ugh, I hate you," ikot ng mga mata niya. "And what do you want me to do?" "See that gwapo in the corner?" Turo ng kamay ko. Excited ako sa sarili dahil kanina ko pa pinagmamasdan ang gwapong lalaki na ito. Mag-isa lang siya at siguro mga isang dosenang babae na ang lumapit sa kanya, pero lahat sila ay inayawan niya. He seems mysterious. A typical behaviour of a man I like. Gusto ko ang mga hard to get na lalaki katulad niya. At hindi malinaw sa akin ang mukha niya ay naakit ako sa pangangatawan niya. "And? He looks pathetic," nguya niya ng bubblegum sa bibig. "No, he's preserve, Siobeh. Go get him. Get his number," ngisi ko at kumurap ang mga mata ko habang nagtitigan kami. "Really, Feleona Mae?! Type mo ang mga ganyan lalaki?" Sabay hawi sa mahabang kulot na buhok niya. Walang pigil ang pag-nguya niya sa bubble gum. "That's all you want me to do? To get his number and
Gabriel's POV . I saw her getting out, driving her car out. I was about to give her something and will introduce myself formally that I am her new neighbour. But I guess it's not the right time. I followed her discreetly and saw her getting inside the cinema with her friend, Elsa. I purchased a ticket for the same movie and went inside. I was sitting behind her. It was a little dark, but I could see her. The woman beside me purposely spills her drink, wetting my pants. She flirted earlier with me, but I ignored her because my attention was on Feleona. I was not interested. Tumayo siya at lumabas kaya sumunod ako. Pero bago paman ito ay humingi nang paumanhin ang babae sa tabi ko, at gusto niya akong samahan para mapatuyo ang gilid ng pantalon ko. I knew what she was up to as she flirtatiously looked at me. I nodded. I have no time to waste because I don't want to lose Feleona in my sight. And that leads us to the hallway of the toilet area. I saw her eating like a chipmunk. She
Feleona's POV . "Did you say you met Gabriel at the cinema? And before that, a lot had happened, and you did not tell me?" Pamaywang niya sa akin. I choose not to tell her because it wasn't important. It just happened that Gabriel was a common friend of Engr Glenn and Marco. Walang dahilan para ipaalam ko kay Elsa at mukhang hindi naman siya interesado. "It's not a big deal, Els. And besides, it was a coincidence." "Kahit na, sinabi mo sana. Ano raw ba ang ginagawa niya sa sinehan? May ka-date ba siya?" Nagkibit-balikat na ako. Pakialam ko ba. Isip ko. Hindi ko na siya sinagot at humakbang na ako palabas at nakasunod lang din siya sa akin. "Hoy! Wait for me! Ba't ka ba kasi nagmamadali. Eh, hindi mo naman 'to gawain na umuuwi nang maaga ah?" Binuksan ko agad ang kotse at pumasok na ako rito. Mabilis din siyang pumasok sa kabilang banda at isinuot ang seatbelt niya. "I want to get out of here. I don't want to see his face." Sabay andar ko sa sasakyan. "Talaga lang ha? Kung hi
Feleona's POV . I was zipping the ice-cold coffee while he was driving quietly. Somehow, having him as my driver today made it easier for me. We were even using the company's car, I believed. Ganito naman talaga kapag on field inspection na. Madalas ang mga personal na gamit ni Glenn ang ginagamit ko. When we arrived at the area, everyone seemed busy. The building looks firm, almost more than half of its construction. Ahead, I saw Engr Torayno together with Engr Pimentel. Sila ang head engineers sa proyektong ito, at isa ako sa mga Architects na napili ng kompanya. Maliban sa akin ay may dalawa pa. I talked to them for more than two hours, and Gabriel patiently waited somewhere. I couldn't care less about whatever he wants to do with his time because I am here for work. We did some inspections, and I showed them the latest design approved by the panels. Everything was okay, and it was time for lunch after five hours. Late na nga ang lunch namin dahil abala kaming lahat pero okay
Feleona's POV . That was the most stupid thinking I had in mind for the past year. Pesti, Feleona! Ang landi mo talaga! Isip ko. Kung hindi lang ako ang sarili ko ay tiyak sinabunutan ko na ito. Pero ako kasi ito, at hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko kanina. I can't deny the fact that Gabriel was physically tempting. Wala sa kalahati ang kamandag niya sa mga lalaking natitipuhan kong titigan noon. Yes, I'm an Architect Engineer, but sometimes my mind are sinful as it is. E, sino ba ang nagturo sa akin nito? Tsk, ang walanghiyang Siobeh lang naman ano! Nagpagulong-gulong na ako sa kama. Hindi ako makatulog dahil bumabalik sa isip ko ang mukha niya. My goodness na talaga! Hindi ko siya type ano! Obvious naman na playboy si Gabriel at mukhang hindi nauubusan ng babae ang gago. MORNING comes, guess what? Ang laki ng eyebags ko! I did sleep but not much. Luckily, I won't be going to the office today as I need to finish the remaining work, and I will do it here at home.
Gabriel's POV . "She's beautiful indeed. Iba na ang hitsura niya ngayon kumpara sa dating mukha niya noon. Pero mukhang mahirap magtiwala si Feleona. Iba ang nararamdaman ko sa kanya. May lahing amazona." I shook my head while watching the TV and drinking my tea. Dinner was good with Glenn, but I had indigestion, and I hope this tea will help me. "What do you think, Tabbylicious?" Halik niya mukhang tigre niyang pusa at hinamas-himas ito. "Alam mo, bro. Kung hindi lang para sa misyon mo, bagay na bagay kayo. Teka nga? Naalala pa kaya niya ang noon? Alam niya ba kung sino ka?" Sumeryoso ang mukha niya at bumaba ang pusa mula sa kandungan niya. Pareho namin tinitigan ang pusa patungo sa pagkain nito. Inubos ko na ang tsa-a ko. I did not answer him. I'm not in the mood to talk about her and work. I had other things in my mind, and they kept bothering me. "Hoy! Kanina pa ako rito nagsasalita. Hindi mo ba ako narinig, bro?" "I've heard you. It's just that I'm not in the mood to tal