NAPATILI si Althea nang bumula ang buong sink.
“What happened?” Humahangos na tanong ni Rigor. Nakita niya ang inis sa mukha nito nang makita ang ginawa niya, “Damn, parang gusto ko ng pagsisihang pumayag akong dumito ka sa bahay ko! Sa halip na makatulong, dinagdagan mo pa ang sakit ng ulo ko!” Yamot na sabi nito sa kanya saka kinuha ang hawak niyang dish washing liquid, “Simpleng bagay lang, di mo pa alam gawin? Kahit bata marunong maghugas ng pinggan!”
“Pasensya na, sanay kasi akong may mga maids!” nakairap na sagot niya rito, “Bakit ba kasi pinapahirapan pa nating mga sarili natin? Kung gusto mo, ako na lang ang magpapasweldo sa maid kung nagkukuripot ka!”
“Sa palagay mo kaya wala akong maid dahil nagtitipid ako?” Singhal nito sa kanya, “May mga bagay na hindi mo na kailangang iasa pa sa iba. Kaya ka naloloko ng kung sinu-sino dahil. . .”
“Dahil ano? Dahil tanga ako?” Nagdadamdam na sabi niya, “Alam ko namang di ako matalino. K-kaya nga pinaubaya ko na lang sa asawa ko ang paghandle ng company nang mamatay ang parents ko dahil di ko kaya. . .” Parang batang sabi niya rito, “Kasalanan ko ba kung hindi ganun kataas ang IQ ko?”
“Hindi kailangang maging matalino para lang matutong maghugas ng pinggan. At huwag mo kong idaan sa mga drama mo. Tamad ka lang kamo! Palibahasa puros lakwatsa ang alam mong gawin nung nag-aaral ka pa kaya ayan, di ka tuloy nakatapos.”
Nangunot ang nuo niya, “B-Bakit ang dami mong alam tungkol sakin?” Nagtatakang tanong niya rito, maya-maya ay napakurap saka napahawak sa kanyang dibdib, “Stalker ka no? May pagnanasa ka sa kin kaya mo ko ini-stalk!” Naningkit ang mga mata niya, “Ngayon pa lang binabalaan na kita, hinding-hindi mo makukuha ang katawan ko!”
Tila napipikong lumapit ito sa kanya saka tinuktukan siya, “Uy, gising! Kung may pagpapantasyahan man akong babae, sinisigurado ko saiyong hindi ikaw iyon!” Paniniyak nito sa kanya, “Kaya ‘wag kang assuming!”
Napaismid siya, “Eh bakit ang dami mong alam sa buhay ko?”
Napangisi ito, “ina-assume ko lang na di ka nakatapos ng college, hindi ko namang akalaing tama nga ang hinala ko.” Napapailing na sabi nito sa kanya, “Ang sakit siguro ng ulo ng parents mo saiyo.”
Napayuko siya nang maalala ang mga magulang dahil totoong sumakit ang ulo ng mga ito sa kanya nuon ngunit dahil nag-iisa lang siyang anak, di siya magawang itakwil ng mga ito kahit pa kung anu-anong kabulastagan ang ginagawa niya. Kaya nga ‘nung maaga siyang nag-asawa, sa halip na magalit ay natuwa pa ang mga ito. At least raw ay may magmamanage na ng mga negosyong maiiwan ng mga ito sa kanya. Matalino kasi si Griff. Actually, isa ito sa mga beneficiaries sa foundation ng ama niya. Hindi naman kasi mayaman ang pamilya ni Griff. Kung hindi nga marahil sa sipag at tiyaga nito ay hindi ito makakapag-aral. Family driver lang ang ama nito at ang nanay naman nito ay dating may puwesto sa palengke. Syempre nang makasal sila ni Griff ay pinahinto na niya ang mga ito sa pagtratrabaho at hinayaan niyang sustentuhan na lamang ang mga ito ng asawa.
Hindi naman kasi siya madamot. Aanhin ba niya ang napakaraming pera? Mas gusto niyang mag-share ng mga blessings.
Napakagat labi siya. Sa kabila ng kabutihang ipinakita niya kay Griff at sa pamilya nito ay ito pa ang isinukli sa kanya ng asawa?
“Kung gusto mong mabago ang buhay mo, kailangan mong simulang baguhin ang tingin mo sa sarili mo!” Parang nakikipag-usap sa batang sabi sa kanya ni Rigor, “You have to believe in yourself. At hindi lahat ng bagay kailangang iasa sa ibang tao. Kagaya ngayon? Hindi ka naman busy, bakit hindi mo gugulin ang oras mo sa makabuluhang mga bagay?”
“Gusto ko ng makipagkita kay Griff. . .”
“Paghandaan mo muna ang pagkikita ninyo. Kailangang emotionally ready ka na. Marami ka pang dapat na matutunan, Sophia!”
Napaismid siya sa pangalang binanggit nito. Mas gusto pa rin niya ang tunay niyang pangalan. “Pwede bang kapag tayong dalawa lang, ‘wag mo kong tinatawag sa ganyang pangalan?” Request niya rito.
“Kailangan mong sanayin ang sarili mo.”
“Ang dami-daming mas magandang pangalan, bakit ba Sophia pa ang naisip mo? Pwede namang Roxy, pwedeng Alexa, or Ginger. . .”
“Kapag sinabi kong Sophia sumunod ka na lang, okay?” Matigas ang tonong sabi nito sa kanya, pakiwari niya ay naiinis na naman ito sa kakulitan niya. Napatango na lamang siya para hindi na nila pagtalununa iyon.
Ano bang meron sa Sophia? Ayaw niya sanang iyon ang maging pangalan niya dahil pangalan iyon ng atribidang aso ng kapatid ni Griff na palagi siyang tinatahulan sa tuwing bumibisita siya sa mga ito.
“Oh, ikaw na ang magpatuloy ng ibang mga hugasan!” sabi nito sa kanya nang malinis na nito ang sink, “Siguro naman kaya mo na ito?”
“Sinimulan mo na, bakit hindi mo pa kaya tapusin?” Reklamo niya ngunit natahimik din nang makita niyang pinandilatan na siya nito ng mga mata. Nakasimangot na kinuha niya ditto ang dish washing liquid at sponge. First time sa buong buhay niya siya maghuhugas ng pinggan. Pinalaki kasi siyang parang prinsesa ng mga magulang. Ni ayaw siyang mapadapuan sa langaw. Pagkatapos ay pagtatangkaan lang pala ng asawa niya ang buhay niya.
Kung nabubuhay lang siguro ang parents niya, malamang ay ipinapatay na ng mga ito si Griff sa ginawa nito sa kanya. Kilala niya ang ama. Hindi na nito hihintaying isuplong ito sa mga pulis. Ito na mismo ang mag-bibigay ng sentensya ditto. Pagdating sa kanya ay walang sinisino ang mga magulang niya. Muli na naman siyang napaiyak nang maalala ang kanyang mga magulang. Nagsisikip na naman ang dibdib niya kapag naalala ang mga sakit ng ulong ibinigay niya sa mga ito.
Namatay ang kanyang parents nang di man lang ang mga ito nagging proud sa kanya. Kaya gagawin niya ang lahat para mabawi niya ang kompanyang minana niya sa mga ito.
“SHIT!” SIGAW NI ALTHEA nang mapanuod sa tv si Griff na umiiyak habang kunwari ay pinaghahanap siya. Sabi pa nito sa reporter ay isang buwan na raw simula nang maglayas siya at may reward na isang milyon sa sinumang makakapagturo sa kinaroroonan niya. “Napakagaling talagang umarte ng hayup na ‘yan!” pinagsusuntok niya ang hawak na throw pillow sabay subo ng pop corn, “Kuu, magpa-interview kaya ako at sabihin ko sa madla kung sino ako at kung anong ginawa sakin ng hayup na ‘yan?”
“Subukan mo para ibalik ko sa dati yang pagmumukha mo,” asar na sabi ni Rigor sa kanya, “Pwede ba ngumuya ka ng tahimik?” Iritado pang dagdag nito, “Daig mo pa iyong mga construction worker kung ngumasab ng pagkain eh. Manuod ka na lang ng tahimik, okay?”
Inirapan niya ito saka tahimik na nanuod.
Gigil na gigil siya habang pinapanuod ang pag-iyak ni Griff sa harap ng camera. God, hindi siya makapaniwalang ito ang lalaking pinakasalan niya. To think na gusting-gusto ito ng kanyang mga magulang para sa kanya. Magaling talaga itong magsinungaling. Sanay na sanay na. Pang award ang acting nito. Mas bagay siguro itong artista kaysa CEO ng kompanya.
Sa sobrang inis ay napapaiyak na rin siya.
Hindi niya akalaing minahal niya ito ng todo-todo na halos ibinigay na niya ang lahat-lahat para ditto. Ni wala na nga siyang itinira para sa sarili niya.
“Tissue,” halos paanas lang na sabi ni Rigor nang makitang tumutulo na rin ang uhog niya.
“Salamat,” sumisinghot na sabi niya, kinuha niya ang ibinigay nitong tissue at pinahid ang kanyang mga luha pati na rin ang sipon niya.
“Itapon mo yang mga tissue na ginamit mo sa basurahan ha? Ayokong makakita ng kahit na anong kalat ditto!” pagkasabi niyon ay tumayo na ito, “Double check the lock bago ka matulog. Hindi ako uuwi ngayong gabi,” dinampot nito ang leather jacket sa mesa at lumabas na ng unit.
Pinatay na niya ang tv nang makaalis ito. Tiniyak muna niyang nakalock ngang mabuti ang pinto bago siya pumasok sa kanyang kuwarto.
Nagsisikip ang dibdib niya habang naiimagine si Griff sa harap ng mga reporters. Kapal rin ng mukha. Nakagawa pang magpa-presscon. Hah, may paiyak-iyak pa itong nalalaman! Sementado na marahil ang puso nito kaya wala ng konsensya.
Nangngangalit ang kanyang mga bagang habang napapakuyom ng kanyang mga palad. Parang hindi na talaga siya makapaghintay pa na muling magkrus ang landas nila ng kanyang asawa. Gugulatin niya ito. Sisindakin niya ito at titiyakin niyang ito naman ang paglalaruan niya sa kanyang mga palad. Patutunayan niyang nagkamali ito ng babaeng kinalaban nito.
“THIS IS SENATOR GOLEZ from Madrid. Sa Switzerland niya itatago ang lahat ng perang nakulimbat niya this year. Five hundred million euros. Gusto kong mahack mo ang accoout niya bago niya iyon maipasok sa kanyang Swiss account!” Anang ama niya habang kausap niya ito sa malaking monitor, “Darating sa email mo ang lahat ng information tungkol sa account nya sa Madrid. Ikaw na ang bahala!” Pagkasabi niyon ay nawala na sa screen ang ama. Maya-maya ay tumunog ang kanyang phone, hudyat ng notification na may email siyang dumating. Ipinasok niya ang password para mabuksan ang email nito. At dahil encrypted ang email na iyon ay kailangan muna niya iyong i-decode para maintindihan. Sa ganuong paraan ay naproprotektahan nila ang mensahe ng bawat isa. Hindi rin basta-basta madedetect ang pinanggalingan ng email. Maingat ang kanyang ama. Masyado nga itong low profile kaya walang mag-aakala na nasa underground business ito. Ni hindi nga niya makitaang bumili
NANGATOG ang mga tuhod ni Althea nang pagkapasok na pagkapasok nila sa restaurant ay matanawan niya sa isang mesa si Griff kasama ang childhood sweetheart nitong si Britanny at napakasweet pa ng dalawa habang kumakain. Ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kalamnan. Paano siyang napaniwala nuon ng lalaking ito? Minsan ba sa buhay nito ay totoong minahal siya nito? Or palabas lang ang lahat ng iyon? Gustong-gusto na niyang tumakbo sa harapan ng mga ito at pag-umpugin ang ulo ng mga ito ngunit alam niyang pagagalitan siya ni Rigor kapag hindi niya pinigilan ang bugso ng kanyang damdamin. “Give your best smile, as if proud na proud ka dahil kasama mo ako,” narinig niyang bulong ni Rigor sa kanya, “And why not? Dapat ka talagang maging proud, imagine, kasama mo ang pinakaguwapong lalaki ngayong gabi,” dagdag pa nito sa kanya. Bahagya lamang niya itong inirapan saka pilit na pilit na ngumiti. Totoo naman ang sinabi nito. Isa si Rigor sa pinakaguwa
“I can’t believe it, I was so gullible. He made me feel special, he made me feel beautiful and loved,” umiiyak na tinungga ni Althea ang whisky na nasa baso, “ I was so stupid, pinaniwala nya akong mahal nya talaga ako, iyon pala pera lang ang habol nya sakin. . .” tiningnan niya si Rigor, “Para akong nasa glider, iyong biglang taas tas biglang babagsak. Ang sakit-sakit. Ang sakit isiping di naman niya ako minahal kahit na kailan. Ang sakit na pinag-isipan niya akong patayin para lang masolo nya iyong kayamanan ko,” kinuha niya ang tissue na iniabot sa kanya ni Rigor at suminga ng ubod lakas na para bang duon niya gustong ilabas ang lahat ng sakit ng kaloobang nararamdaman niya ng mga sandalling iyon. Pakiradam niya ay dinudurog ang dibdib niya, ni hindi niya malasahan ang pait ng whisky dahil sa pait ng nararamdaman sa puso niya. Papaano siyang napaniwala ni Griff sa ganuong kasinungalngan? “Pero alam mo kung anoa ng mas masakit, ha
Ang lakas ng ungol ni Athea nang lamasin niya ang mga suso nito, “Ohhh. . .” nakapikit na daing nito na mas lalong nakakapagpagana sa kanya kung kaya’ t nagmamadali niyang kinalas ang butunes sa suot nitong blusa. “Griff. . .you’re so good. . .” Narinig niyang banggit nito na nakapagpabalik sa kanyang huwisyo. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang marinig ang pangalan ng asawa nito kung kaya’ t nagmamadali siyang bumangon at lumabas ng kuwarto nito. Napahinga siya nang malalim pagkapasok na pagkapasok niya sa loob ng kanyang kuwarto. Shit! Napasabunot siya sa kanyang ulo. This is insane. Bakit niya hinahayaang matangay siya ng kanyang kamunduhan? Pabagsak na nahiga siya sa kama habang tila wala sa sariling nakatingin sa kisame. That was so close. Muli siyang bumangon at nagtungo sa kanyang mini gym para pagurin ang kanyang sarili sa pagtakbo sa treadmill nang sa gayon ay hindi siya makaisip ng kung anu-anong mga bagay.
HUMIHINGAL na tumakbo sa loob ng kanyang kuwarto si Althea at siniguradong naka-lock ang pinto niyon. God, hindi niya inaasahang makikita niya ang buong pagkalalaki ni Rigor. Tinuktukan niya ang sarili. Kung bakit ba naman kasi basta-basta na lamang siya pumapasok sa kwarto nito nang di man lamang kumakatok. Para siyang nag-iinit na ewan kaya binuksan niya ang aircon ng kanyang kuwarto at tulalang nahiga. Hindi ganuon kalaki ang pag-aari ni Griff. Di siya makapaniwalang tugmang-tugma sa built nito ang sandatang iyon ng lalaki. Sabi kasi ng mga kaibigan niya, kapag malaki ang katawan, di kalakihan ang ari kaya nga di na siya nag-expect ng anuman kay Griff dahil malaki ang mga muscles nito. Pero iba sa case ni Rigor. Kahit masukulado ito, may malaki pa rin itong hinaharap. Pinapapawisan tuloy siya kahit na tinodo na niya ang aircon. Pervert, aniya sa sarili habang napapailing-iling. Maya-maya ay dinig niyang kumakatok ito ng kanyang kwarto. Kini
“I NEED SOME MONEY, kailangan kong mamili ng mga gamit. Pwede bang pahiramin mo muna ako ng pera?” sabi ni Althea kay Rigor matapos makapaligo at makapagbihis ng simpleng white shirt at shorts, “You see, paulit uit na lang itong mga sinusuot ko.” “I’ll go with you. Hindi ko type ang mga sinusuot mo.” Sabi ni Rigor sa kanya, “Let me choose what you should wear.” “Pati ba naman pagpili ng mga damit ko, gusto mong ikaw rin ang masunod? Gusto ko lang ipaalala saiyo na ako pa rin si Althea. Binago mo lang ang mukha ko pero hindi ang buong pagkatao ko kaya sana iyong mga ganyang bagay, hayaan mong ako ang magdesisyon, pwede?” Iritadong sabi niya rito, “You’re such a controlling freak!” reklamo pa niya rito. Simula kasi nang baguhin nito ang mukha niya, pakiramdam niya ay minamanduhan na nito ang buong buhay niya. Na para bang wala na siyang sariling pag-iisip, lahat di susi na lamang. “Nakalimutan mo na ba ang mga kondisyon?” Tanong nito
“it’s none of your business,” sagot ni Rigor sa kanya. Napaangat ang isang kilay ni Althea, “”It’s none of my business? Ah talaga? Napagkamalan akong si Sophia ng kaibigan mo pagkatapos sasabihin mo saking it’s none of my business?” Iritadong sagot niya rito. Ngunit sa halip na sumagot ay kaagad na nitong binayaran ang bill saka nagmamadali nang tumayo. Naiinis na sinundan niya ito. “Deserve kong malaman kung sino ang nasa likod ng mukhang ito!” Demand nya rito. “Sophia is my wife! Namatay siya sa cancer three years ago!” Sigaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabing iyon ni Rigor. Sa asawa nito hinulma ang mukha niyang ito? Hindi makapaniwalang napakurap-kurap siya. “So iniisip mong mabubuhay moa ng asawa mo sa katauhan ko, ganun ba?” Halos paanas lamang na tanong niya rito. “Are you nuts? Sa palagay mo mabubuhay ko sya sa katauhan mo? Stop dreaming Althea! Ni wala ka sa kalin
“ALTHEA, hindi ba sinabi ko na saiyong ‘wag na wag kang aakyat dyan, baka mahulog ka!” Dinig niyang sigaw ng isang patpating babae sa kanya. “’Nay, sanay ako dito!” Nakangising sabi ng ten year old na bata habang inaakyat ang mataas na puno ng bayabas. Pinitas niya ang hinog na hinog na bayabas saka ibinato sa babae, “Nay saluhin nyo!” Ngunit bago pa iyon masalo ng babae ay nahulog na iyon sa putikan. Tawa ng tawa ang bata, “Ang hina nyo talagang sumalo ‘nay. Di ka mabubuhay kapag kulang ka sa diskarte!” “Ikaw ang di mabubuhay kung di ka baba dyan. Marupok na ang mga sanga nyan, konting mali mo lang dyan sa bangin ang bagsak. . .Althea!!!!” sigaw ng babae nang makita nitong nagkamali siya ng tuntong at naputol ang sangang kinakapitan niya kung kaya’t napadulas sya at nahulog, “Althea!!!!” Humihingal si Althea nang magising mula sa isang panaginip. Pinagtatakhan niyang sa kanyang panaginip ay iba ang nanay niya. Napapikit siya. Par