“THIS IS SENATOR GOLEZ from Madrid. Sa Switzerland niya itatago ang lahat ng perang nakulimbat niya this year. Five hundred million euros. Gusto kong mahack mo ang accoout niya bago niya iyon maipasok sa kanyang Swiss account!” Anang ama niya habang kausap niya ito sa malaking monitor, “Darating sa email mo ang lahat ng information tungkol sa account nya sa Madrid. Ikaw na ang bahala!” Pagkasabi niyon ay nawala na sa screen ang ama. Maya-maya ay tumunog ang kanyang phone, hudyat ng notification na may email siyang dumating.
Ipinasok niya ang password para mabuksan ang email nito. At dahil encrypted ang email na iyon ay kailangan muna niya iyong i-decode para maintindihan. Sa ganuong paraan ay naproprotektahan nila ang mensahe ng bawat isa. Hindi rin basta-basta madedetect ang pinanggalingan ng email. Maingat ang kanyang ama. Masyado nga itong low profile kaya walang mag-aakala na nasa underground business ito.
Ni hindi nga niya makitaang bumili ng magagara at branded na mga damit ang ama. Sabagay, maski naman siya ay low profile rin. At mas madalas ay mas gusto niyang nakikisalamuha sa karaniwang tao.
Kalimitan sa hina-hack nilang accounts ay pera ng mga corrupt politicians at busisnessmen na hindi magagawang makapagreklamo dahil illegal ng mga itong natamo ang pera. Kadalasan ay ipinamumudmod rin naman nila ang pera. Or ipinamimili ng mga properties sa iba’t-ibang bansa para palaguin iyon at ilagay sa mga kawanggawa na itinatag ng kanilang organisasyon.
Tinawagan niya ang tatlo sa pinagkakatiwalaan niyang IT upang tulungan siya sa ipinagagawa sa kanya ng ama. Ilang sandali pa ay lumitaw na ang mga mukha ng mga ito sa malaking screen ng kanyang opisina at sabay-sabay niyang pinagtulungang ihack ang system habang nasa kanya-kanyang mga lugar sila.
Ang isa niyang IT ay Pakistan, ang isa naman ay Chinese at ang pinakabata ay isang Indian. Lahat sila ay mga computer genius na may kanya-kanyang expertise. At sa mga malalaking mission na gaya nito ay kailangan nila ang bawat isa para maisakatuparan ang mga plano.
Tatlong oras nilang trinabaho ang pagha-hack. Napasigaw siya matapos magtagumpay. Nagbukas siya ng wine at itinaas iyon sa harap ng mga ito. “Thank you guys. Mission accomplished!” Nakangising sabi niya sa mga ito. Ilang minuto lang at nawala na ang mga ito sa ere. Tinawagan niya ang ama para ipaalam rito na naisalin na niya ang pera sa dummy account nito.
“Ibili mo yan ng bitcoin,” utos ng ama niya sa kanya, “Then ibili moa ng bitcoin ng property sa Portugal, or isang vacation house sa Malta.”
“Okay Dad,” sabi niya rito. May tiwala siya sa ama kaya madalas ay di na niya kwenikwensyon pa ang mga ini-uutos nito sa kanya. Alam naman niyang bago nito gawin ang isang bagay ay pinag-isipan muna nito iyong mabuti.
Isa ang kanyang ama sa kilala niyang pinakamatalinong nilalang sa mundo.
Matapos magawa ang mga ipinag-uutos nito ay tinawagan niya si Althea, “Magbihis ka. I’ll pick you up at around 7 pm. Sa labas tayo kakain!” Pagkasabi niyon ay tinapos na niya ang tawag. Pinasundan niya sa kanyang tauhan si Griff. Napag-alaman niyang may reservation ito sa isang mamahaling restaurant kasama ng girlfriend nito kaya gusto niyang dalhin si Althea duon.
Kailangan niyang ma-imindset ng husto si Althea dahil pakiramdam niya ay kayang-kaya itong mapaglaruan ng asawa nito. Sa maikling panahong nakilala niya ang babae ay nakita niya kung gaano ito kahibang sa asawa. Baka konting bola lang ay mawalang lahat ang galit nito sa lalaking iyon at kaagad na patawarin. Mapupurnada ang mga plano niya kapag nagkataon.
Tinapos lang niya ang iba pa niyang trabaho saka nagbihis. Mabuti na lamang at marami siyang mga gamit sa opisina na nagagamit niya kapag emergency na gaya nito.
“Are you ready?” tanong niya sa babae nang tawagan ito, “Gusto ko lang ipaalala saiyo na nandun ang asawa mo sa restaurant na pupuntahan natin kaya umayos ka!” Babala niya rito, “And make sure Sophia mode ka mamaya, okay? Ayusin mo rin ang pagkain mo at ang kilos mo! Siguro naman di ko na kailangang ulit-ulitin pa saiyo na. . .”
“Na ibagay ko ang mukha ko sa kilos ko dahil iba na ang itsura ko ngayon. Okay, I get it!” Sabi nitong nawala na sa ere.
Napailing na lamang siya.
NAPASIMANGOT SI ALTHEA.
Alam naman niyang pangit ang original niyang mukha, kailangan pa ba nito iyong ulit-ulitin sa kanya? So, kapag maganda dapat finesse ang mga kilos pero kapag pangit, okay lang kahit anong gawin niya sa buhay niya?
Kaya siguro kahit ipinanganak siyang mayaman, barubal siyang kumilos kasi hinayaan lang siya ng mga magulang niya sa kung anong gawin niya dahil hindi naman siya maganda. Gusto tuloy niyang kwestyunin ang mga magulang kung ginawa ba iyon ng mga ito sa kanya para iispoiled siya or sadyang wala lang ang mga itong pakialam sa kanya?
Bukod tanging siya lang naman kasi ang naturingang anak mayaman ngunit parang asal kalye kung kumilos. Ewan ba niya. Hindi siya komportableng ngumiti ng tipid, gusto niya ay humahalakhak. Hindi rin siya sanay na nagdi-diet. Katwiran niya, minsan lang mabuhay sa mundo, bakit kailangan niyang tipirin ang sarili? Bakit kailangan niyang gutumin ang katawan para lang ma-achieve ang model-like figure? Life is too short kaya kailangan niyang eenjoy kung anuman ang mayroon siya.
Muntikan na nga siyang mamatay, hindi ba?
Pero gaya nga ng sinabi ni Rigor sa kanya, iba na ngayon. Kailangan niyang ibagay ang mga kilos niya sa bago niyang mukha. Pag-ingatan raw niya ang bagong image niya ngayon at huwag na huwag raw niyang sisirain ang mukhang ito sa pangit na image or else ibabalik raw siya nito sa dati niyang anyo.
Sinipat niyang mabuti ang sarili sa salalim. She is just wearing a simple red dress na hanggang tuhod. Backless iyon kaya ang sexy-sexy niyang tingnan. Para talagang isinukat ang damit na iyon sa kanya.
BAHAGYANG napaawang ang mga labi ni Rigor nang makita ang ayos ni Althea. Bahagya pa siyang napakurap at pansamantalang nakalimutan na hindi si Sophia ang nasa harapan niya ngayon.
“Pinakialaman ko na iyong mga damit sa cabinet, kanino ba ang mga ito, para talagang sinukat sakin,” nakangiting sabi ni Althea habang inaayos ang damit, “Ang ganda ko, di ba?” Parang bata pang tanong nito sa kanya.
Napaismid siya, “Syepre maganda ka at dapat mo ‘yang ipagpasalamat sakin!” paalala niya rito saka tiningnan ito ng masama, “Hinay-hinay lang ang kain ha? Wag na wag mo kong ipapahiya dun!”
“Paulit-ulit?” inis na sabi nito sa kanya.
“Oo dahil alam kong mahina kang makaintindi!” yamot na sagot niya rito, “Bilisan mo na!”
Dinampot nito ang pabango at nag-spray sa katawan. Natigilan siya nang maamoy ang pabangong ginamit nito. Dumilim ang mukha niya, “I told you not to use that!” Sigaw niya rito.
Ikinagulat nito ang nagging reaction niya, bahagya itong napaatras palayo sa kanya, “Magkano baa ng pabangong ‘yan? Babayaran ko na lang saiyo kung gusto mo! Hindi mo ko kailangang sigawan para lang sa. . .”
“That is priceless,” aniyang inagaw ditto ang pabango saka itinago iyon sa drawer, “Huwag na huwag mong papakialaman ang pabangong ýan! Ako mismo ang magsisilid saiyo sa sako pabalik kung san kita napulit kapag inulit mo pa yan!” Yamot na sabi niya rito.
“Ang damot mo naman!” Dinig pa niyang sagot nito sa kanya.
Hindi na lamang niya iyon sinagot pa. As much as possible ay ayaw niyang maamoy ang favorite scent na iyon ni Sophia sa isang impostor. Ang totoong Sophia lamang ang may karapatang gumamit ng pabangong iyon!
Hindi ang kung sinong babae lang!
NANGATOG ang mga tuhod ni Althea nang pagkapasok na pagkapasok nila sa restaurant ay matanawan niya sa isang mesa si Griff kasama ang childhood sweetheart nitong si Britanny at napakasweet pa ng dalawa habang kumakain. Ramdam niya ang panginginig ng kanyang mga kalamnan. Paano siyang napaniwala nuon ng lalaking ito? Minsan ba sa buhay nito ay totoong minahal siya nito? Or palabas lang ang lahat ng iyon? Gustong-gusto na niyang tumakbo sa harapan ng mga ito at pag-umpugin ang ulo ng mga ito ngunit alam niyang pagagalitan siya ni Rigor kapag hindi niya pinigilan ang bugso ng kanyang damdamin. “Give your best smile, as if proud na proud ka dahil kasama mo ako,” narinig niyang bulong ni Rigor sa kanya, “And why not? Dapat ka talagang maging proud, imagine, kasama mo ang pinakaguwapong lalaki ngayong gabi,” dagdag pa nito sa kanya. Bahagya lamang niya itong inirapan saka pilit na pilit na ngumiti. Totoo naman ang sinabi nito. Isa si Rigor sa pinakaguwa
“I can’t believe it, I was so gullible. He made me feel special, he made me feel beautiful and loved,” umiiyak na tinungga ni Althea ang whisky na nasa baso, “ I was so stupid, pinaniwala nya akong mahal nya talaga ako, iyon pala pera lang ang habol nya sakin. . .” tiningnan niya si Rigor, “Para akong nasa glider, iyong biglang taas tas biglang babagsak. Ang sakit-sakit. Ang sakit isiping di naman niya ako minahal kahit na kailan. Ang sakit na pinag-isipan niya akong patayin para lang masolo nya iyong kayamanan ko,” kinuha niya ang tissue na iniabot sa kanya ni Rigor at suminga ng ubod lakas na para bang duon niya gustong ilabas ang lahat ng sakit ng kaloobang nararamdaman niya ng mga sandalling iyon. Pakiradam niya ay dinudurog ang dibdib niya, ni hindi niya malasahan ang pait ng whisky dahil sa pait ng nararamdaman sa puso niya. Papaano siyang napaniwala ni Griff sa ganuong kasinungalngan? “Pero alam mo kung anoa ng mas masakit, ha
Ang lakas ng ungol ni Athea nang lamasin niya ang mga suso nito, “Ohhh. . .” nakapikit na daing nito na mas lalong nakakapagpagana sa kanya kung kaya’ t nagmamadali niyang kinalas ang butunes sa suot nitong blusa. “Griff. . .you’re so good. . .” Narinig niyang banggit nito na nakapagpabalik sa kanyang huwisyo. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig nang marinig ang pangalan ng asawa nito kung kaya’ t nagmamadali siyang bumangon at lumabas ng kuwarto nito. Napahinga siya nang malalim pagkapasok na pagkapasok niya sa loob ng kanyang kuwarto. Shit! Napasabunot siya sa kanyang ulo. This is insane. Bakit niya hinahayaang matangay siya ng kanyang kamunduhan? Pabagsak na nahiga siya sa kama habang tila wala sa sariling nakatingin sa kisame. That was so close. Muli siyang bumangon at nagtungo sa kanyang mini gym para pagurin ang kanyang sarili sa pagtakbo sa treadmill nang sa gayon ay hindi siya makaisip ng kung anu-anong mga bagay.
HUMIHINGAL na tumakbo sa loob ng kanyang kuwarto si Althea at siniguradong naka-lock ang pinto niyon. God, hindi niya inaasahang makikita niya ang buong pagkalalaki ni Rigor. Tinuktukan niya ang sarili. Kung bakit ba naman kasi basta-basta na lamang siya pumapasok sa kwarto nito nang di man lamang kumakatok. Para siyang nag-iinit na ewan kaya binuksan niya ang aircon ng kanyang kuwarto at tulalang nahiga. Hindi ganuon kalaki ang pag-aari ni Griff. Di siya makapaniwalang tugmang-tugma sa built nito ang sandatang iyon ng lalaki. Sabi kasi ng mga kaibigan niya, kapag malaki ang katawan, di kalakihan ang ari kaya nga di na siya nag-expect ng anuman kay Griff dahil malaki ang mga muscles nito. Pero iba sa case ni Rigor. Kahit masukulado ito, may malaki pa rin itong hinaharap. Pinapapawisan tuloy siya kahit na tinodo na niya ang aircon. Pervert, aniya sa sarili habang napapailing-iling. Maya-maya ay dinig niyang kumakatok ito ng kanyang kwarto. Kini
“I NEED SOME MONEY, kailangan kong mamili ng mga gamit. Pwede bang pahiramin mo muna ako ng pera?” sabi ni Althea kay Rigor matapos makapaligo at makapagbihis ng simpleng white shirt at shorts, “You see, paulit uit na lang itong mga sinusuot ko.” “I’ll go with you. Hindi ko type ang mga sinusuot mo.” Sabi ni Rigor sa kanya, “Let me choose what you should wear.” “Pati ba naman pagpili ng mga damit ko, gusto mong ikaw rin ang masunod? Gusto ko lang ipaalala saiyo na ako pa rin si Althea. Binago mo lang ang mukha ko pero hindi ang buong pagkatao ko kaya sana iyong mga ganyang bagay, hayaan mong ako ang magdesisyon, pwede?” Iritadong sabi niya rito, “You’re such a controlling freak!” reklamo pa niya rito. Simula kasi nang baguhin nito ang mukha niya, pakiramdam niya ay minamanduhan na nito ang buong buhay niya. Na para bang wala na siyang sariling pag-iisip, lahat di susi na lamang. “Nakalimutan mo na ba ang mga kondisyon?” Tanong nito
“it’s none of your business,” sagot ni Rigor sa kanya. Napaangat ang isang kilay ni Althea, “”It’s none of my business? Ah talaga? Napagkamalan akong si Sophia ng kaibigan mo pagkatapos sasabihin mo saking it’s none of my business?” Iritadong sagot niya rito. Ngunit sa halip na sumagot ay kaagad na nitong binayaran ang bill saka nagmamadali nang tumayo. Naiinis na sinundan niya ito. “Deserve kong malaman kung sino ang nasa likod ng mukhang ito!” Demand nya rito. “Sophia is my wife! Namatay siya sa cancer three years ago!” Sigaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabing iyon ni Rigor. Sa asawa nito hinulma ang mukha niyang ito? Hindi makapaniwalang napakurap-kurap siya. “So iniisip mong mabubuhay moa ng asawa mo sa katauhan ko, ganun ba?” Halos paanas lamang na tanong niya rito. “Are you nuts? Sa palagay mo mabubuhay ko sya sa katauhan mo? Stop dreaming Althea! Ni wala ka sa kalin
“ALTHEA, hindi ba sinabi ko na saiyong ‘wag na wag kang aakyat dyan, baka mahulog ka!” Dinig niyang sigaw ng isang patpating babae sa kanya. “’Nay, sanay ako dito!” Nakangising sabi ng ten year old na bata habang inaakyat ang mataas na puno ng bayabas. Pinitas niya ang hinog na hinog na bayabas saka ibinato sa babae, “Nay saluhin nyo!” Ngunit bago pa iyon masalo ng babae ay nahulog na iyon sa putikan. Tawa ng tawa ang bata, “Ang hina nyo talagang sumalo ‘nay. Di ka mabubuhay kapag kulang ka sa diskarte!” “Ikaw ang di mabubuhay kung di ka baba dyan. Marupok na ang mga sanga nyan, konting mali mo lang dyan sa bangin ang bagsak. . .Althea!!!!” sigaw ng babae nang makita nitong nagkamali siya ng tuntong at naputol ang sangang kinakapitan niya kung kaya’t napadulas sya at nahulog, “Althea!!!!” Humihingal si Althea nang magising mula sa isang panaginip. Pinagtatakhan niyang sa kanyang panaginip ay iba ang nanay niya. Napapikit siya. Par
MAAGANG GUMISING SI ALTHEA kinabukasan. Masaya siyang nagluto ng kanilang breakfast ni Rigor. Umaasa siyang magugustuhan nito ang banana pancakes na napanuod niya online kagabi. Gumawa rin siya ng smoothies para sa kanilang dalawa saka kinatok ang lalaki sa kwarto nito matapos maihanda ang almusal. Nangako siya sa sariling from now on ay sisikapin niyang kalimutan ang dati niyang pagkatao. Tama si Rigor, it’s about time na iangkop niya ang sarili sab ago niyang anyo. Patay na si Althea. Here comes Sophia, at titiyakin niyang maglalaway si Griff sab ago niyang katauhan. “Hmm, I did not know you can make breakfast without a mess,” napapangiting puna ni Rigor habang iginagala ang paningin sa malinis na kusina. Lihim siyang napangiti. Kung alam lamang nito ang naging struggle niya kanina bago niya na-achieve ang lahat ng ito. “Mukhang maganda ang gising mo ngayon.” “Narealize ko lang na tama ka. Kailangan kong makipag-cooperate sai