Naupo si Cameron sa harapan ni Fyrah. But Fyrah didn't have the courage to look him eye to eye."Eat," maawtoridad na sabi ng lalaki."Hindi ako nagugutom and please lang ha? Let me go!" mataray na sagot ni Fyrah.Nagtagis ang mga ngipin ni Cameron at kinuha ang kutsara sa pagkain ni Fyrah. Iniumang nito sa bibig ni Fyrah ang kutsarang may pagkain."Open your mouth will you?" magkasalubong ang mga kilay ni Cameron."In your dreams!"Binitawan ni Cameron ang kutsara at pilit ibinuka ang bibig ng dalaga. Nagpumiglas si Fyrah subalit nahawakan na ni Cameron ang kanyang dalawang kamay. Inipit nito ang isang kamay ni Fyrah sa dalawa niyang binti at pilit idinukdok ang kutsara sa loob ng bibig nito. Ofcourse it's hurt, subalit hindi iyon nginuya ng dalaga."Kailangan mo ba talagang masaktan bago ka sumunod sa mga sinasabi ko?" galit na wika ni Cameron.Inirapan ni Fyrah ang lalaki at walang nagawa ang dalaga kundi ang nguyain ang pagkaing naisubo sa kanya."I will make you suffer Fyrah so th
Naging mailap ang tulog kay Fyrah sa mga sumunod na araw. She felt uneasy feeling at hindi niya gustong pumikit ng matagal. Palaging mayroong kung anong damdaming lumulukob sa kanyang katawan. Subalit hindi naman niya alam kung para saan at kung ano ba iyon. At walang araw na hindi siya sinasaktan ni Cameron sa tuwing sila ay nagkikita o nag- uusap. Nagpapasalamat si Fyrah at palaging naroon si Aling Felicidad na sumasaklolo sa kanya. Napapaisip tuloy si Fyrah na baka ina ni Cameron ang matanda dahil kahit papaano ay nakikinig naman ang lalaki kay Aling Felicidad.Fyrah noticed that her sorroundings are quite and calm. She slowly get up and walked through the door. She slowly turn the door knob hoping that it's not locked. Nahigit ni Fyrah ang hininga nito, at halos mapaiyak nang mapagtanto nitong hindi nga naka- locked ang pinto."Thanks God!" she whispered and step out the room.Maiingat ang mga hakbang ni Fyrah at naging malikot ang kanyang mga mata. Makakatakas na rin siya sa wakas
Napabalikwas si Fyrah nang biglang bumukas ang pinto ng kinaroroonan niyang kwarto. It's Cameron and his face was fierce as a tiger. Napalunok si Fyrah at saka napaatras. Agad na hinawakan nang mahigpit ni Cameron ang braso ng dalaga."Akala mo makakatakas ka ha? Luckily, Cedie found you! Hindi ka na nadala, huh? I will never trust you again, Fyrah! Konting pagkakataon pa lamang pinapatos mo na how about more kung palalayain kita from your room?" nagngangalaiting sabi ni Cameron.Napangiwi naman si Fyrah dahil masakit ang pagkakawak ni Cameron sa kanyang braso."Let me go! I don't care if you didn't trust me, I just didn't like to be here where I didn't belong! Ibalik mo na ako, please lang!" pilit iwinawaksi ni Fyrah ang kamay ng lalaki."Do you think I will let you go not paying your sins to me?" "Kung ang kayamanan mo babayaran ko, ibalik mo lang ako!" "Mom...Dad is there a problem?" mula sa may pinto ay lumitaw si Cedie."Cedie!" bulalas ni Cameron at mabilis na nilapitan ang ana
Simula nang makita ni Cedie si Fyrah ay hindi na ito muling ikinulong ni Cameron sa isang kwarto. Dahil maya't- maya ang paghahanap ng bata sa inaakala nitong Ina. Mahigpit namang pinababantayan ni Cameron si Fyrah lalo na ang mga kilos nito. Subalit kahit ganoon, medyo nakakalimutan ni Fyrah ang hangarin nitong makatakas mula sa bahay ng lalaki. Naaaliw siya kay Cedie at the same time ay naaawa. Umasa itong makitang muli ang kanyang Ina, at kahit papaano medyo humanga ang dalaga kay Cameron. Hindi nito nilagay si Cedie sa sitwasyong brain washed para kamuhian ang ina nito. Bagkus ay pawang mga magagandang katangian ang siyang sinabi nito kay Cedie kahit na kinamumuhian nito ang asawa."Mommy can we go to the garden and play?" wika ni Cedie kay Fyrah.Nasa veranda silang dalawa at nakatanaw sa ibaba. Pansin ni Fyrah ay wala si Cameron. Kanina pa niya ito hindi nakikita dahil nakabuntot lang ang lalaki sa kanila kapag naroon sa bahay."Wala ba ang Daddy mo?" Umiling si Cedie."Do you k
"Daddy, bakit po ayaw niyong lumabas si Mommy kahit sa may garden po?" inosenteng tanong ni Cedie sa ama habang kandong niya ito.Nasa sala sila at nanonood ng news sa television si Cameron. Habang si Fyrah ay agad nagpunta sa kwarto nito nang matapos kumain. Hindi na ito lumabas pa dahil kasalukuyang nagmumuni- muni sa loob ng kwarto nito."Who told you?" naka- kunot noong sagot ni Cameron."Sammy and Yaya told Mommy that she's not allowed to go outside even in the garden. I want to play with her, but they didn't like it." Mahabang turan ng bata.Hindi nakasagot si Cameron, yes he admitted it bilin niya talaga iyon lalo na kung wala siya. Nagsisiguro lang siyang hindi makatakas muli si Fyrah tiyak mas malaking epekto iyon sa kanyang anak kapag ito ay nangyari."Because Mommy is sick," simpleng sagot ni Cameron kinalunan sa anak."Like me?" Napakurap-kurap si Cameron."By the way, where's Mommy?" pang- iiba ni Cameron sa usapan nila ng anak nito."Hmmm... she's upstairs!""Okay, tell
Wala na naman sina Cameron at iba pang mga tauhan nito. Hindi tuloy mapigilan ni Fyrah na isiping illegal ang ginagawa ng lalaki pati na ang grupo nito."Aling Felicidad, ano bang ginagawa ni Cameron? I mean, anong trabaho niya?" tanong nito sa matanda habang nasa kusina sila.Gumagawa si Fyrah nang meryenda nila ni Cedie. Napatingin naman si Aling Felicidad kay Fyrah na waring nagtataka."Hindi mo alam?""Hmmm..hindi po! Kaya nga po tinanong ko sa inyo,"Muling binalingan ni Aling Felicidad ang ginagawa nito."Asawa mo siya, nagsama kayo ng ilang taon nawala ka lang hindi mo na alam ang trabaho ng asawa mo?" sabi ng matanda.Hindi nakaimik si Fyrah, papaano nga niya alam ay hindi naman siya talaga ang asawa ng lalaki."Mafia ang asawa mo, marami siyang mga negosyo. Marami rin siyang kalaban sa negosyo, kaya todo protective siya sa inyo ni Cedie." Si Aling Felicidad na mismo ang sumagot sa tanong nito kanina."M- Mafia? 'Yong mga illegal ang negosyo?" maang na tanong ni Fyrah."Hindi
Naalimpungatan si Fyrah nang tila naramadaman nitong may humaplos sa kanyang ulo. Agad itong nag- angat ng kanyang ulo saka tiningnan si Cedie sa pag- aakalang ito ang humaplos sa kanyang ulo. But it turned out that, Cameron is there sitting beside her."K- Kailan ka pa dumating?" nautal na tanong ni Fyrah."Kadarating ko lang!" maikling tugon ni Cameron at nilapitan si Cedie na tulog pa."Ahm... sorry about what happened to Cedie.""What happened?" "Napagod yata siya, kaya nahirapang huminga. Did Aling Felicidad told you everything?""She told me, I forget to tell you Cedie is not allowed to be tired most of the time." Saad ni Cameron subalit kay Cedie pa rin nakatingin.Nilaro- laro nito ang mga maliliit na daliri ng bata saka marahang hinagkan nito sa noo. Hinaplos din ni Cameron ang pisngi ng kanyang anak at muling pinagmamasdan."Malala na pala ang sakit niya, bakit hindi mo sinabi sa akin kaagad?" tanong ulit ni Fyrah.Nag- iba ang ekspresyon ng mukha ni Cameron. Ang kaninang m
Fyrah was inside the other room for some tests. Doc Raffy wanted to sure if Fyrah was the one who match to Cedie with the bone marrow transplant."Kung match sila, malaki ang chance na hindi sila mag- ina Cameron." Paliwanag ni Raffy."What do you mean?" naguguluhang tanong ni Cameron."Because, parents had a small chance to be the donor of bone marrow for their children. Don't you remember? You and Cedie did not match, meaning you're his real father." Paliwanag muli ni Raffy.Cameron was speechless, and stunned. He even peek to Fyrah inside the other room from a small window glass lying in the bed."Prepare yourself!" anas ni Raffy saka nito tinapik ang balikat ni Cameron.Napaisip si Cameron subalit napaismid ito kinalaunan. Paano nangyaring hindi mag- ina sina Cedie at Fyrah kapag nagkataong magka- match sila. He is sure that Fyrah is her sinner wife. Ilang saglit pa at ginawa na ang mga test kay Fyrah. Muli siyang ibinalik sa kwarto ni Cedie pagkatapos. Saka sila muling naghintay n