Chapter 65

THIAGO

Mabilis na lumipas ang dalawang buwan. Sa isang linggo na ako lilipat sa Manila. Hindi pumayag si Keyla na lumipat sa kanyang mga magulang dahil ayaw daw niyang malayo sa akin. Limang beses sa isang linggo siyang dumadalaw sa akin. At hindi siya napapagod. Hindi na rin namin napa-DNA ang bangkay na napatay ko dahil wala din naman kaming DNA ni Tanita.

Sa paglipas ng mga araw ay lalo lamang akong naiinip dito at gusto ko na ring makalaya. Gusto ko ng makasama ang mag-ina ko ngunit malabo parin sa ngayon dahil tumatakbo pa ulit ang kaso ko.

“Profaci! May dalaw ka!”

Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang pagtawag sa akin. Kaagad kong inayos ang aking sarili. Dahil alam kong magkikita na naman kami ng asawa ko. Naligo na rin ako kanina dahil hindi kaaya-aya ang amoy ng kulungan. At gusto ko ako parin ang pinaka-guwapo sa kanyang paningin.

“Ang suwerte mo talaga sa asawa mo. Walang palya kung dumalaw dito.” Narinig kong sabi ni Welbert. Kasamahan ko siya dito sa loob at may