Kabanata 39

After talking to Steffi, I walked alone, not really knowing where to go. What she said keeps on bothering me. Nagpaalam naman siya kaagad kanina, mukhang nahiya dahil hindi niya napigilan ang maiyak. I wanted to comfort her a bit kaya lang ay nagdalawang isip ako, at sa huli ay natahimik na lang sa harap niya.

Dahil sa nangyari kanina, nawala rin sa isip ko na puwede na pala akong pumara dito ng taxi. I walked without thinking straight along the streets noong may marahan na humila sa braso ko.

“Peyn! Kanina pa kita sinisigawan! Bakit ka mag-isang naglalakad?” Brent worriedly asked, bahagya pa na hinihingal.

“Ha? Hindi kita naririnig. Anong ginagawa mo dito? Paano mo ako nakita?”

“I was about to go home when I see you walking alone. I stopped my car somewhere and ran after you. Isasabay na kita. Sorry, may meetings ako kanina kaya hindi ako kaagad kita naihatid. Buti naab