Chapter 57.2

Halos hilahin ko ang sarili patungo sa ground floor hindi upang umuwi kundi upang makitang muli ang guwapong mukha ng pinakamamahal ko. Nitong mga nakalipas na araw, pakiramdam ko’y araw-araw ko na siyang nami-miss. Para akong teenager na excited lagi na pumasok sa trabaho upang masilayan lang siya at kinikilig sa simpleng pagtapon lang niya ng tingin sa akin. Ganito nga talaga yata kapag nagmamahal.

Nang tumigil sa ground floor ang elevator ay nagulat ako nang bumukas iyon. Madilim ang buong paligid at wala akong makita kahit na anong liwanag. Hindi ko alam kung lalabas pa ba ako ng elevator o babalik na lang ba paakyat.

Ngunit dahil sa likas na kinakain ako ng aking pagkaosyoso ay dinala ako ng aking mga paa papalabas ng elevator. Nang makailang hakbang ako ay may napansin akong liwanag sa unahan kung kaya’t sinundan ko iyon.

Locked Chapter

Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Mga Comments (1)

Leni Isla

It's better tell him the truth kesa gumawa ka ng Mali astrid

Tignan lahat ng Komento