Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
“Please, don’t!” nanginginig ang boses ni Ellah nang bigkasin ang mga katagang iyon. Namumuo ang mga luha sa kaniyang mga inosenteng mata, kasabay niyon ang panginginig ng kaniyang katawan sa sobrang takot na nararamdaman. “You need to pay for what your father did to me, sweetheart,” may diing anito. Napakislot siya at biglang parang ulan na dumaloy mula sa mga mata niya ang mga luhang kanina pang nagbabadyang bumagsak. Hindi man niya lubos maaninag ang kabuuang mukha ng lalaki dahil sa kadilimang bumabalot sa bawat sulok ng silid na ang tanging pusyaw lamang ng lampshade ang nagbibigay liwanag sa naturang kwarto ay alam niyang may masama itong binabalak. Napasiksik siya lalo sa headboard ng kama at niyakap nang mahigpit ang kumot pahapit sa kaniyang katawan na para bang kaya nitong takpan at pigilan ang binabalak ng lalaking nasa harapan niya ngayon. Hindi niya paniniwalaan ang sinabi ng lalaki. Alam niyang gumagawa lamang ito ng kuwento laban sa kaniyang ama. Nagsisinungaling ito
Napakislot siya nang maramdaman niyang may humaplos sa kaniyang pisngi. Bigla siyang napadilat ng mata at saka lang tuluyang nag-sink in sa kaniyang isipan na wala siya sa sariling kuwarto ng kanilang mansiyon, kundi nasa isang silid kasama ang lalaking may malaking galit sa ama niya. Napatingin siya sa lalaking ngayon ay humahakbang patalikod, at bago pa man siya makiusap dito na pakawalan siya ay malakas na pagsara ng pinto ang iniwan nito sa inaantok pa niyang sistema. Umaga na, ayon na rin sa sinag ng araw na nagmumula sa labas ng bintana. Mabuti na lang at hindi na nakagapos pa ang kaniyang mga kamay at . . . Sandali siyang hindi nakaimik nang makitang may kumot siya hanggang dibdib, nakaunan sa malambot na unan at may suot na ngayon na matinong damit na pang-lalaki. Gumuhit sa labi niya ang mapait na ngiti, at kasabay niyon ang pagpatak ng mga luha niya mula sa kaniyang mga mata. Sunod-sunod ang pagpatak ng mga iyon na nauwi sa malakas na paghikbi. Hanggang ngayon, hindi pa r
NAGMULAT ng mata si Ellah. Hindi man lang niya namalayang nakatulog siya sa pag-iyak. Ang haba ng kaniyang tinulog, dahil nang dumako ang paningin niya sa labas ay magtatakipsilim na. Agad niyang tiningnan ang kasuotan, at ganoon na lamang ang kaginhawaan niya nang makitang may damit pa siyang nakasuot sa katawan.Bigla siyang napahawak sa tiyan nang kumalam iyon. Gutom na gutom na siya, at parang pinagtaksilan naman siya ng panahon, dahil mula sa silid na kinaroroonan niya ay amoy na amoy niya ang masarap na lutong pagkain. Mas lalong nagwala ang tiyan niya sa gutom.Maya-maya, biglang bumukas ang pintuan at iniluwa roon ang lalaking ilang ulit niyang sinumpa sa isip. May dala itong panibagong tray na may lamang pagkain, at inaamin niyang nakakatakam ang amoy nito."Eat," mungkahi nito.Ang boses nito – parang ang sarap sa pakiramdam at pakinggan, pero agad niyang pinuksa ang isiping iyon. Hanggang ngayon ay hindi pa nga siya tumitingin sa mukha nito simula kaninang umaga."I w-wont!
Sa pagmamadali niyang makalayo kahit imposibleng matakasan niya ito sa ganitong ayos ay hindi niya napansin ang napakataas na bangin sa dinaraanan. Ang tanging gusto niya ay matakasan ito at maisalba ang sariling buhay. Pero sa isang hakbang niya ay naramdaman niyang kumawala ang kaluluwa niya. Isang malakas na tili ang kumawala sa kaniyang lalamunan. Pasalamat na lamang siya sa kaniyang sarili dahil sa alertong namutawi sa sistema para lamang makahawak sa nakausling ugat ng puno. Kung sakaling mang hindi siya nakahawak ay malamang durog at patay siyang bumagsak sa ibaba."Damn!" Hindi niya namalayang nasa kaniyang harapan na ang lalaking kanina pa niyang pilit na tinatakasan. Mabilis itong dumapa sa lupa at iniabot ang kaniyang kamay. "Grab my hand, woman!"Umiling siya. Hindi niya puwedeng abutin ang kamay nito, dahil sa oras na abutin niya ito ay mawawalan ng saysay ang pagtakas niya. Pumatak muli ang mga luhang nagpapatunay sa kaniyang kahinaan."Bullshit! Grab it now!" malakas na
Nagising si Ellah dahil sa kumakalam niyang sikmura. Tingin niya ay nagpapatayan na ang mga alaga niya sa loob at balak yatang gawing umagahan ang kaniyang bituka.Napatingin siya sa labas – kahit nakasara ang bintana –alam niyang tirik na ang araw dahil sa maliit na siwang na nagsusumiksik sa maliit na espasyo ng bintana. Dahan-dahan siyang tumayo, pero ganoon na lang ang pag-ikot ng kaniyang ulo at panlalabo ng paningin. Bigla siyang napabalik ng upo sa kama. Doon lang niya napansing iba na ang kaniyang kasuotan.Don't tell me . . .Nanlaki ang kaniyang mata nang silipin niya ang suot na undies – walang iba, kundi ang boxer short ng binata. May kahigpitan pa ang pagkakabuhol ng laso sa kaniyang baywang.God!Ngayon lang nag-sink in lahat sa kaniyang utak ang buong nangyari kahapon at kung paano siya muntik nang mahulog sa bangin."This time, you'll eat what I cooked." Mula sa pintuan ay pumasok ang lalaki na hindi nababakasan ng anumang emosyon sa mga mata. Pati boses nito ay nagbibi
"Dad! Tingin mo, Mom is happy in heaven with God?""Yes, Ellah. Bakit mo naitanong?""Because of me, maaga siyang umuwi ng langit at alam kong nalulungkot kayo sa parteng iyon.""I am not sad, Hija. Dahil alam ko rin isang araw ay magsasama kami ng Mommy mo sa langit. Sadyang nauna lang siyang pinauwi ni God at who knows, nagbabantay siya sa 'tin ngayon na hindi natin alam, right?"Napatango siya. Sa murang edad na anim, naintindihan niya na ang lahat at kailan man ay hindi pinaramdam sa kaniya ng kaniyang ama na isa siyang malas sa buhay nito. Kahit siya ang dahilan kung bakit wala na ang babaeng mahal nito, namatay ito sa panganganak sa kaniya."Did you miss Mom po?""Miss? Oo. But I have you, Ellah, our princess. Hangga't buhay pa si Daddy ay gagawin lahat ni Daddy para sa 'yo."Malambing siyang napangiti at ginulo ang buhok ng Ama pero kaagad din niya itong sinuklay gamit ang kamay at pinaglalagyan ng mga hair pin. Ang totoo niyan, kasama niyang naglalaro ng tea party ang Ama sa ma