CHAPTER 50

PAGKARATING namin sa Olongapo ay latang-lata na ako. Pakiramdam ko ay tinakasan ako ng kaluluwa at isang pitik na lang ay makikita ko na ang katotohanan.

Simula kasi pagsakay hanggang sa pagbaba namin ng letseng helicopter ay suka na ako ng suka. Hindi ko naman masisisi ang sarili ko dahil hindi nga talaga ako sanay sumakay sa mga ganoong sasakyan. Air-conditioned bus or kotse nga bumabaliktad na ang sikmura ko, helicopter pa kaya.

"Kapag hindi ka pa tumigil sa kasusuka mo dadalhin na kita sa ospital," sabi ni Alexis habang paroot parito sa gilid ko.

Nakatalungko ako sa lababo ng kangang private room at pilit na kinakalma ang aking sarili. Ewan ko nga rin kung bakit parang ang oa na ng pagsusuka ko. Pero tulad nga ng sinabi ko, masisisi ko ba ang sarili ko?

"Minzi-"

"Manahimik ka ngang lintek ka!" agap ko sa kanya. Kitang nanghihina na nga ako'y magbubunganga pa talaga siya.

"Don't you dare shout at me!" galit na sambit niya naman. Alam kong wrong move ang pagsinghal ko sa kanya, pero