Chapter 19

Pinagsawa ni Angielyn ang sarili sa panonood mula sa bintana ng sasakyan. Hinayaan niyang liparin ng hangin ang ilang hibla ng kanyang buhok na tumakas mula sa pagkakapusod. Feeling the wind's breeze brings comfort and calmness to her. Kanina pa niyang inaaninag ang mga bituing pumupuno ngayon sa kalmado ring kalawakan. Mahigit kalahating oras na siyang nakatingala habang ang kanyang ulo ay nakasandig malapit sa bintana pero hindi niya maramdaman ang pangangawit. The view is extremely beautiful.

Ramdam niya ang panaka-panakang pagtingin ng lalaking siyang nasa harap ng manibela ngayon. Hindi niya alam kung siya lang ba o pati rin ito ay wala ring maisip at maapuhap na sabihin. She can clearly see his lips trying to utter a word pero hindi nito iyon kayang isatinig. Tila tulad niya ang namanhid rin ang labi nito at nakapagdesisyon na magpahinga.

Ilang malalabong na kahoy na ang nadaanan ng kanilang sinasakyan. Dinig na dinig na rin mula sa tahimik na paligid ang tunog