Muling umangat ang tulay na nagdudugtong sa bawat plataporma para ang nanalong mga grupo ay makatawid na pabalik. Naabutan ni Blaize si Andrik na nauuna ng ilang hakbang at inakbayan siya.
"Big brain!" Ngumisi siya, tinutukoy kung paano naisip ni Andrik ang paraan upang makumpleto ang laro sa kabila ng pagsubok na kanilang kinaharap.Inalis ni Andrik ang kanyang braso at binigyan siya ng isang matalim na tingin na may halong inis. Hindi niya pinansin si Blaize at pumunta kay Yekaterina para i-check ang dalaga.He scanned her whole body. “Let me check your wounds.”Hinayaan lang siya ni Yekaterina kahit na medyo sumosobra na ang reaksyon niya dahil maliit na sugat lang naman sa pisngi ang naging sugat niya. Paano siya magkakaroon ng mas maraming sugat gayong halos takpan ni Andrik ang kanyang katawan sa buong oras ng laro. Mas maraming sugat ang lalaki kaysa sa kanya.“Ayos lang ako.” Bumuntong-hininga siya saka umirap. "Isang maSi Andrik ay may mga sugat sa ilang bahagi ng kanyang katawan. Sa kanyang mga braso, sa gilid ng kanyang tiyan at sa kanyang likod. Nilinis ni Yekaterina ang lahat ng iyon at tinakpan ito ng benda para hindi ito magka-infection. Malapit na siyang matapos nang mapansin niyang tumayo si Tradd at nagsimulang maglakad nang paika-ika.Nagsalubong ang mga kilay niy at inaakalang may sugat ito sa tuhod o kahit saan sa binti. Makalipas ang ilang hakbang, naglakad siya pabalik sa kama at naupo ulit na may matinding sakit na dinadaing.Natapos niyang gamutin ang mga sugat ni Andrik at bumaling kay Tradd. “Come here, Tradd. Let me check your wounds, too.”"Talaga? Gagawin mo ‘yun?” Tradd sounded too happy for Andrik’s taste. The latter scoffed in irritation and is shooting dagger looks at him as he stood up and walked towards Yekaterina, still limping. Umupo siya sa tabi niya, sa kabilang side.“Your hands are fine, Tradd. You hurt your l
Madaling araw pa lang nang muling nabalisa ang mga manlalaro sa malakas, robot na boses ng isang anunsyo na nagmumula sa mga speaker sa isang lugar sa paligid ng buong lugar, na nag-uutos sa kanila na magtipon sa bulwagan. Walang kahit anong laro na naka-iskedyul ngayon kaya medyo kakaiba na kailangang magtipon. Hindi nagtagal at ang mga manlalaro ay nasa iisang lugar, naghihintay ng impormasyon na maaaring magpabago ng kanilang buhay para sa mas ikakabuti o marahil para sa ikasasama.Isang malaki at malinaw na bowl jar ang inilalagay sa ibabaw ng matataas na bilog na mesa sa gitna ng entablado. Sa loob nito ay may maliliit na bolang plastik na may iba't ibang kulay . Sa likod, ay ang digital screen na wala pang ipinapakita sa ngayon. Ngunit maya-maya lang, umilaw ang screen at lumabas ang nakasulat na tagubilin."Greetings, players. Ang glass jar sa harap ay naglalaman ng mga pribilehiyo para sa inyo. Bawat isa sa inyo ay kukuha ng isang bola at tahimik na bubuksan ito."
Back into the main hall, Zayden had just drawn a ball. Nagliwanag ang kanyang ekspresyon sa pananabik nang mabasa niya ang nakasulat sa loob nito. ‘Privilege to Swap Leaders.’Agad na dumako ng tingin niya sa kinaroroonan ni Yekaterina ngunit hindi niya ito nakita doon. Gayunpaman, hindi iyon nakabawas sa kanyang pananabik. He has the power to swap Yekaterina and Minerva. Maari niyang maging leader muli si Yeka, and this time without Andrik lurking around. Baka ito na ang pagkakataon niya para magustuhan siya ng dalaga.He closes the ball and grips it tightly, a smirk forming on his lips. Umatras siya pagkatapos at si Minerva na ang bubunot ng bola. Nasa harap na siya ng bowl glass nang may lumapit sa kanya na robot at huminto sa tapat, sa tabi ng kung nasaan ang bowl glass. Pinigilan ng robot ang kanyang kamay sa pagbunot at saka iniabot sa kanya ang isang berdeng bola.Naguguluhan siya bakit ang kanya ay pre-drawn? Parang nakatakda na ito para sa k
Napapaligiran ng kadiliman habang natatakpan ng piring ang kanyang mga mata, walang ideya si Yekaterina kung nasaan siya. Hindi lang siya, kundi lahat ng iba pang manlalaro. They were transported here by what she assumed via a van for hours, blindfold intact and hands and feet cuffed.Pagdating nila, tinanggal ang pagkakatali sa kanilang mga paa at lahat sila ay ginabayan sa paglalakad sa loob ng ilang sandali at ang tanging nararamdaman niya ay ang malambot at malumot na damo sa kanyang mga paa na halos umabot na sa kalahati ng kanyang mga binti ang haba. Parang halos isang taon na itong hindi na-cut.Her instinct is telling her that they were guided inside an entrance door and the mossy grass under her feet were replaced with a hard surface, like concrete. Pakiramdam niya ay nasa loob sila ng isang nakapaloob na espasyo na may mga pader ngunit hindi niya alam kung ito ay isang bodega o parang isang abandonadong gusali. Walang liwanag na tumatagos sa blindfold na nagpapaalam sa kany
Ang maliit na kwarto ay parang isang maid’s chamber. Tumalikod si Yekaterina at lumabas ng kwarto. Gamit ang maliwanag na kandila, bumalik si Yekaterina sa labas at naglakad si Blaize sa hagdanan patungo sa ikatlong palapag.“I think these arrows are all over the whole length of the staircase handrail.” Sabi ni Blaize pagkatapos niyang suriin ang mga handrail at nagconclude niyon.“So, these are just mere designs or decorations for the staircase handrails? Since there were none anywhere else, it means it doesn’t really lead to anywhere either." Sabi naman ni Tradd.“Tama.” ani ni Yekaterina.Samantala, nasa ikatlong palapag na ngayon ang koponan ni Svetlana kung saan matatagpuan ang mas maraming hanay ng mga kuwarto. Naglalakad sila sa mga pasilyo, sinusubukang maghanap ng mga pahiwatig at hanapin ang finish line o exit para matapos na ang larong ito.Napansin ng isa sa mga miyembro ng team niya ang elevator kung saan nakabukas ang mga pinto. Madilim ang buong mansion pero hindi naman
Sa ikalimang palapag, mas laganap ang mga laser beam at nagiging mas mahirap na iwasan ang mga iyon. Nagsisimula nang isipin ni Minerva na ang buong laro ay nasa loob ng isang kahon na may napakaliit, hindi napapansing butas kung saan sila makakalabas. Ito ay tulad ng isang malaking palaisipan na halos walang anumang palatandaan. Ito ay isang walang katapusang ikot ng paghahanap ng daan palabas.Bumilis ang tibok ng puso ni Minerva nang muntik nang matapakan ni Zayden ang isang laser sa sahig. Sa kabutihang palad, hinila siya ni BGN2 pabalik sa tamang oras nang ang mga laser beam ay lumitaw nang napakalapit sa kanya."That was close to being sliced in equal half parts.” Mapaglarong biro ni Zayden habang nakahinga ng maluwag.Nagngangalit ang kanyang mga ngipin, gusto niyang pagalitan siya o sipain kung saan masakit ngunit pinigilan niya ang sarili. Itinuon niya ang kanyang atensyon sa mga sinag ng laser, ang kanyang mga mata ay nanlilisik sa konsentrasyon.Thinking back to how their o
“I’m just really glad to know she’s made it out of here alive.” Ani Yekaterina. Matagal nang nawala si Svetlana sa kanilang paningin at malamang na pabalik na siya sa kanyang normal na buhay. Sa pag-iisip tungkol doon ay naramdaman niya kung gaano niya ka-miss ang kanyang pamilya."Yeah, good for her. Ahrio must be so proud of his decision right now.” Parang sincere si Blaize this time.“I only have a faint idea about what you guys are talking about. Anyway, we got to keep moving.” Tradd suggested.Tama siya. Wala silang sapat na oras para sayangin. Biglang may narinig silang malakas pagsabog at kasabay niyon, lahat ng laser beam ay kumislap saka nawala ng walang iniwang bakas."Ano iyon?" natatarantang tanong ni Yekaterina."“I think someone tampered with the laser beams. They’re gone.”sagot ni Andrik.Lahat sila ay may iisang tao lang na naisip. Walang ibang matalino, walang takot at may kakayahan liban kay Minerva. It must surely be her."Ibang klase talaga ang babaeng iyon." Umili
Napabalikwas ng upo si Svetlana sa isang iglap nang makita niya ang isang artikulo na naglalaman ng pangalan ni " Ahrio ". Mabilis na binasa ng kanyang mga mata ang artikulo.“Ang kilalang serial-killer na kilala bilang doctor-killer ay nag-iwan ng sulat sa kanyang anak bago ito pumanaw. Sa isa sa kanyang mga panayam sa panahon ng kanyang pagka-aresto, itinanggi niya na mayroon pa siyabg natitirang miyembro ng pamilya. Ngunit, noong Biyernes, Disyembre 10, sinimulang hanapin ng doktor-killer ang kanyang anak, pinagtatanong ang mga awtoridad kung binisita siya ng kanyang anak na si " Ahrio ". Ang mga tao ay nahati ang opiniyon sa bagay na ito, ang ilan ay nagpahayag ng takot na ang anak ng serial-killer ay nakatira sa isang lugar kasama nila habang ang ilan ay nagpahayag ng kanilang awa at pakikiramay sa anak na ipinanganak sa kasamaang-palad galing sa isang serial-killer na ama. Dahil kung tutuusin , hindi nga naman mapipili ng mga bata ang kanilang mga magulang."Natagpuan na lamang