Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig
Natawa na lang din ang Waiter at saka humingi ng pasensya bago tuluyang bumalik sa kanyang Counter"Here is the Contract"Matapos ngang pirmahan ni Mr. Johnson ang Kontrata ay kaagad nya naman itong ibinigay kay Dave"Thank you so much Mr. Johnson its a pleasure to work with you again""Thank you din"Nag kwentuhan pa nga sila at maya maya ay umalis na rin sila parehas upang maka uwi naPag dating ni Dave sa bahay nila ay kaagad syang tumungo sa kanyang kwarto upang makapag pahinga, Kaagad nyang inalis ang suot nyang sapatos at nahiga sa kanyang kama"Hayss.. nakakapagod ang maghapon pero sulit naman yung pagod" Natigilan sya saglit nang maalala si Ellaine kaya naman napatingin sya sa table na nasa side nang kanyang kama at kinuha nya mula roon ang isang picture frame kung saan kasama nya si Ellaine"Ang ganda ganda mo talaga Ellaine I hope na sana masaya ka na kung nasaan ka man ngayon may you rest and peace"Hinalikan nya muna ang frame bago nya ito niyakap hanggang sa hindi nya na
ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig kong kumatok ang aking Tita at muling nagsalita"Ellaine tumayo ka na dyan at mag a
ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig kong kumatok ang aking Tita at muling nagsalita "Ellaine tumayo ka na dyan at
ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig kong kumatok ang aking Tita at muling nagsalita "Ellaine tumayo ka na d
"ikaw ba ang si Josephine ha? naintindihan mo ba ako Lea ha?"isang maarteng boses ang narinig ko sa kabilang linya kaya naman ay kaagad pumasok sa isip ko ang pinsan kong si Josephine ganon kasi ang tono nang kanyang pananalita siguro dahil na rin sa na adapt nya na yun sa accent ng U.S"Josephine?" pag sisigurado ko pa kung sya nga ba talaga ang kausap ko"sino pa ba hays.. kung hindi pa dahil kay mom hindi ko pa malalaman na ikakasal ka na pala at ako pa talaga yung nilihiman mo ha" inis na pagkakasabi nya sakin sa totoo lang itinago ko talaga sa kanya ang totoo dahil gusto ko sana syang isurprise kasi sinabi sakin ni tita na uuwi na rin naman sya nang pilipinas para daw magbakasyon kaso mukhang hindi ko na nga yun magagawa ngayon dahil alam nya na ang totoo na ikakasal na nga akoHabang kausap ko si Josephine ay napansin kong sumenyas na si Christine na aalis na kaya naman ay tinakpan ko muna ang cellphone para kausapin sya"Ellaine mauuna na sana ako may mga aayusin pa kasi ako
"ikaw ba ang si Josephine ha? naintindihan mo ba ako Lea ha?" isang maarteng boses ang narinig ko sa kabilang linya kaya naman ay kaagad pumasok sa isip ko ang pinsan kong si Josephine ganon kasi ang tono nang kanyang pananalita siguro dahil na rin sa na adapt nya na yun sa accent ng U.S "Josephine?" pag sisigurado ko pa kung sya nga ba talaga ang kausap ko "sino pa ba hays.. kung hindi pa dahil kay mom hindi ko pa malalaman na ikakasal ka na pala at ako pa talaga yung nilihiman mo ha" inis na pagkakasabi nya sakin sa totoo lang itinago ko talaga sa kanya ang totoo dahil gusto ko sana syang isurprise kasi sinabi sakin ni tita na uuwi na rin naman sya nang pilipinas para daw magbakasyon kaso mukhang hindi ko na nga yun magagawa ngayon dahil alam nya na ang totoo na ikakasal na nga ako Habang kausap ko si Josephine ay napansin kong sumenyas na si Christine na aalis na kaya naman ay tinakpan ko muna ang cellphone para kausapin sya "Ellaine mauuna na sana ako may mga aayusin pa kas
Sa maingay at magulong lungsod nang Maynila ay doon nakatira ang pamilya ni Ella Cristobal na sila Ricky at Carmen Cristobal pati na ang kapatid nitong lalaki Masaya at masagana naman ang kanilang pamumuhay dahil sa mayroon naman silang isang munting negosyo kung saan ay doon sila kumukuhang pang tustos sa kanilang mga gastusin sa pang-araw araw Mayaman naman ang kanyang ama ngunit mas pinili pa rin nitong mamuhay nang tahimik kahit sa isang simple at may maliit lamang silang negosyo kaysa bumalik pa at manirahan kasama ang mapang api nyang mga magulang. Mas pinili nya ang bumuo nang isang sariling pamilya kasama ang kanyang dalawang anak at mapag mahal na asawa na si Carmen Doon nya pinalaki ang kanilang dalawang anak na si Ella at Samuel Cristobal at binigyan nang magandang kinabukasan Ngunit isang araw ay bigla na lamang nagbago ang lahat dahil sa isang nakaka gimbal na krimen at ang isang masayang pamilya ay nabalot nang isang nakakatakot na pangyayari na babago sa buhay