Chapter 37

Pagkatapos ng anim na mahabang taong pagkakahiwalay ay muling tumibok ang kanilang mga puso ng sabay. Magkadikit ang mga labi habang patuloy na naglalakad papasok sa pinakalamapit na kwarto.

Ang bigat at distansya na binuo ni Iza sa loob ng anim na taon ay tila ba nawala na parang bula. Ang hangin ay tila ba naging mas malamig ngunit ang init sa kanilang katawan ay mas lalong tumaas.

Nang maisarado ang kwarto ay mas lalong lumalim ang halikan ng mag-asawa. Nagtagpo ang kanilang mga mata na naghatid ng malalim na emosyon na hindi kayang makuha ng mga salita.

Nang humiwalay ang kanilang mga labi ay hindi maiwasang mapahinga ng malalim ni Roman. Sa isang nag-aalangan na ngiti, inabot nya ang malambot na kamay ni Iza. Inabot ng kaniyang mga daliri kamay at hinaplos nya sa palad nito.

“Are you sure we can do it right now?” kinakabahan na tanong ni Roman.

Hindi sumagot si Iza. Bagkus ay pinaglandas nya ang kaniyang mga daliri sa mukha ni Roman na tila ba sinusuri ang mga detalye nito. Sa