Chapter 55

Nakapikit 'man ang mga mata ko ay parang gising na gising ang isipan ko. Binuksan ko nang dahan-dahan ang mga mata ko, nagsimula na rin ulit akong makarinig at nakita ko ang ilaw na sunud-sunod na nagdadaan ang mga ito. Naramdaman ko rin na nakahiga ako sa isang malambot na bagay, kinapa ko nang mahina ang paligid ko at nasigurado kong stretcher nga ito.

May naririnig ako na mga umiiyak, tinatawag ang pangalan ko. Nage-echo ang lahat ng iyon sa akin. Naririnig ko ang pagtawag sa akin ng kambal, ng mga kaibigan ko na sila Constraire, si Irene at si Ranguel, at iba ko pang kasamahan na abogado. Rinig na rinig ko ang mga boses at ang mga hagulgol nila.

Biglang pumasok sa isip ko ang mga magagandang nangyari sa amin, ang mga bagay na pinagsamahan naming lahat na hinding-hindi ko makakalimutan. Si Irene na nariyan na sa akin sa pagtulong sa akin sa kolehiyo, naging mat