Ikalabingpitong Kabanata

"A-Ano?"

Kusa yatang nagsarado ang mga tenga ni Ruanne na hindi niya naintindihan kung ano ang sinabi ng binata na nasa harapan niya. Rinig na rinig niya naman ito ngunit tila ba hirap na hirap siyang ilahad ang ibig sabihin ng sinabi ng binata.

Napahinga na lamang nang malalim si Pio at inulit ang kanyang sinabi.

"Ang sabi ko, huwag tayong ma-in love sa isa't isa. Hindi ako mahilig sa mga ganoong bagay kaya siguraduhin mo lang na hindi ka mahuhulog sa akin," maliwanag pa sa sikat ng araw na sabi ni Pio.

Tila na-stuck pa yata ng ilang segundo ang utak ni Ruanne kung saan. Ngunit kalaunan ay napailing na lamang siya at bumalik sa sariling ulirat.

" Ruanne? "

" Ahh... Ahhh, oo naman. Baka nga ikaw pa ang mahulog sa akin eh," pabirong sabi ni Ruanne.

Napangiti na lamang si Pio.

"Kung ganoon, malinaw na tayo. Tara na. Maghanap na lamang tayo ng pedicab para mabilis tayo."

Tumango na lamang si Ruanne bilang tugon sa suhestyon ni Pio. Napahinga na lamang nang malalim ang dalaga bago sumunod