Chapter 68

Pagod ako sa totoo lang, iyong pagod ko kinabukasan ay  naging matinding lagnat.

Nag-alala siya sa ‘kin kaya nagpatawag siya ng mediko, kaagad naman akong binigyan ng gamot na maiinom. Kakaiba ang gamot at mediko nila, tila ‘yon isang sorcerer kung manamit. Pero hindi naman ako nagdududa sa lalaking ‘yon.

“Pasensiya ka na, hindi tayo nakalabas,” sabi ko. Nahihiya ako dahil parang napakahina naman nang katawan ko. Samantalang sanay na sanay na naman ako sa bigat ng gawain.

Naupo siya sa gilid ng kama. Katatapos niya lang din naman na ihatid ang lalaking manggagamot.

“Ako ang may kasalanan, napuwersa kita nang husto.” Nag-aalalang hinaplos niya ang mukha ko.

“Masasanay rin ako, hindi mo kailangan ihingi nang tawad kung hindi mo naman ako pinilit.”

“Pero nasaktan pa rin kita—”

“Pero mas lamang ‘yong naibigay mo sa ‘kin kesa sa sak