Chapter 69

Nasa hapagkainan kami na mayroong napakaraming pagkain. Lahat ‘yon ay espesyal at makikita lamang sa hapagkainan nang napakayamang tao. Dahil hindi lang ‘to basta-basta.

“Hindi naman natin kayang ubusin ‘yang lahat,” sabi ko.

Nangiti siya. “Huwag kang mag-alala, ang mga puwede pang kainin ng iba ay ipamimigay natin sa nangangailangan. May lugar dito ng mga outcast, gusto ko lang matikman mo rin itong mga gusto kong kainin. Hindi ko lang napansin na ganito na pala karami ang lahat ng na-order ko.”

Hindi ko alam kung totoo ‘yon pero natuwa naman ako na may makikinabang sa masasarap na pagkaing ito. Sobra-sobra ito, pang fiestahan na nga ito.

Napakaliwanag nang lugar, mayroong tumutugtog na musiko at tila talaga kami nasa ulap.

Masaya kaming kumain at nagkuwentuhan. Marami akong nalaman tungkol sa kanya. Iyong bagong siya.

Kung tutuusin, tila mas makulay ang buhay niya rito sa bagong