Share
Kabanata 39
It was Fei.
She also injected Carreon.
Tulala lang s’yang nakatitig sa nakahigang katawan ni Carreon sa malamig na sahig. Tila naiiyak s’ya at hindi makapaniwala sa nagawa.
“A-ako na ang b-bahala sa kan’ya, umalis na k-kayo,”’ nanginginig na sabi ni Fei na tulala pa rin kay Carreon.
Hindi na ako nagdalawang-isp at agad dinaluhan si Ruther upang tulungan sa pagbangon.
“Saan nakuha ni Carreon ang kutsilyong hawak n’ya?” nakangiwing tanong ni Ruther dahil sa sakit.
Dahan-dahan ko s’yang tinulungan tumayo hanggang sa makatayo na ‘sya.
“Sa mga tatanga-tangang mandurukot kanina, nahulog nila kaya kami nakatakas.” Walang emosyong sagot ni Fei at dahan-dahan na ring isinabit ang braso ni Carreon sa balikat n’ya.
Bago pa man lumakad palayo si Fei ay kaagad akong nagsalita.
“Nakikiusap ako, Fei, ayusin natin ‘to.” Bahagya lang s’yang lumingon patagilid at lumakad na ulit. Nang makalayo na si Fei ay binalingan ko na si Rut
Kaugnay na kabanata
The Vapid Patient Kabanata 40
Dere-deretso lang ako sa paglalakad ni hindi ko na magawang lumilingon pa sa kung sino man ang nasa paligid ko na kanina pa bumubuka ang mga bibig at sinusundan lang ako ng tingin. Para akong nabibingi sa mga tawag nila o sadyang iniignora na lang sila ng tenga at utak ko? Wala akong maramdaman tila manhid na ang buong katawan ko maging ang pag-iisip ko. Para akong dahon na hinahangin lang at nagpapatianod na lang sa kung saan man ako dalhin ng dalawang paa ko. Hindi ko na alam kung ano ang ire-react sa mga pangyayari dahil hindi ko inaasahang mangyayari ‘to sa akin. Patuloy lang ako sa paglalakad, tingin ko nga ay nagmumukha na akong baliw sa paningin ng mga nakakakita sa akin dahil kahit anong tawag nila sa akin hindi ako tumintingin at para akong wala sa sarili. Takbo-lakad ang ginawa ko hanggang sa huminto ng kusa ang paa ko sa tapat ng isang kwarto. Napatitig lang ako sa doorknob ng pinto at iniisip kung bubuksan ko ba o hindi. Sa paglipas ng min
The Vapid Patient Kabanata 41
Nagulat ang lahat sa loob at nagkaroon ng kaunting ingay at diskusyon. Napansin naman ‘yon ng Judge kaya agad n’yang pinatahimik ang lahat. “Order in the court!” wika ng Judge matapos pukpukin ng dalawang beses ang gavel. Nang wala ng kahit anong ingay bumaling na s’ya sa dalawang lalaking kakabalik lang kani-kanina. “Ano ulit ang nangyari sa akusado?” muling tanong ng Judge na naninigurado. Parang kahit ako nabingi, sana mali lang ako nang pagkakarinig. Lumakad ang dalawang lalaki palapit sa Judge na pinayagan naman. Magkakatapat na silang tatlo at hindi na rinig ang pinag-uusapan nila. Matapos ang mahigit tatlong minuto, naglakad na ang dalawang lalaki palabas ng korte. Nagkaroon ng katahimikan sa loob at halos lahat ng tao ay nag-aantay sa muling pagsasalita ng Judge. Kitang-kita ang hinga nito ng malalim at pagbuga ng hangin. Makalipas ang ilang segundo nagsalita na s’ya. “May nangyari sa isa pang akusado kaya hindi na natin mariri
The Vapid Patient Kabanata 42
Mas nilakasan ko pa ang pagsigaw ko. Nanginginig ang buong katawan ko maging ang kamay ko habang dinudukot ang cellphone ko sa bulsa na ayaw pa lumabas. “Ange, bakit? Ano ‘yan?” sigaw ni Tita Iselle habang papunta sa kung nasaan kami ni mama. “Si mama…” Umiiyak kong sambit habang tinitipa na ang 911 na numero. Tinapik-tapik ko muli ang pisngi ni mama ngunit hindi talaga s’ya gumalaw kaya sinubukan ko namang yugyugin ang kan’yang balikat sa pagbabakasakaling magising s’ya. “Ma, please! Wake up!” Tuloy-tuloy na sa pagbagsak ang luha ko sa aking mga mata. Nanginginig ako sa pagkakahawak sa aking cellphone. Sinubukan ko ulit yugyugin si mama dahil no’ng chineck ko ang pulso n’ya meron pa kaya nagbabakasakali ako ngayon. “Angelic! Anong nangyayari?” sigaw ulit ni Titan ang makapasok na s’ya sa kwarto. “Tita! Help! Tita, si Mama! Tita!” tila nakalimutan kong bumuo ng mga salita kaya tanging mga ‘yan na lang ang nabanggit ko.
The Vapid Patient Kabanata 43
Naalimpungatan ko naman s’yang tinanong, “Po?” “Tinaas mo pa ang kamay mo sa ere na parang may kinuha ka tapos nagulat ka pa.” Bigla namang nag-flashback sa utak ko kung ano ang napanginipan ko. Bwiset! Akala ko totoo wiw! Nakahinga naman ako ng maluwag. May kasabihan kasi na kung sino ang makakasalo ng bulaklak s’ya na ang sunod na ikakasal. Paano ako ikakasal e wala naman akong boyfriend? Bigla namang bumalik sa ala-ala ko ‘yong mukha ni Tita nang makita akong naglalakad sa gitna, bakit kaya gano’n na lang ang reaksyon n’ya? Nagulat ba s’ya sa clip na suot ko? Speaking of clip, hindi ko na maalala ang mukha no’ng lalaking ka-partner ko na s’ya ring nagbigay sa akin no’ng clip na ‘yon. Sino kaya ‘yon eh sa panaginip ko namumukhaan ko rin s’ya pero hindi ko lang alam kung saan ko s’ya nakita. “Mukhang malalim ang iniisip mo, Nak? Matulog ka na ulit alas dos pa lang ng madaling araw.” Wika ni Tita habang nakatingin sa akin. Tumango lang ako at
The Vapid Patient Kabanata 44
“Ano ka ba kung saan-saan ka pumupunta, maiiwan na tayo,” saway n’ya sa akin ng makalapit na ako sa kan’ya. Lumakad naman na kami pabalik ng simbahan. Unti na lang ang tao mukhang nauna na sa reception haha! “Nagugutom na ako,” wika na naman ni Tita. Natawa naman ako. Malapit lang ang reception at pagkarating namin ay nakahanda na ang lahat. Event place s’ya at hindi lang basta-bastang kainan. Sabagay ano bang ie-expect ko sa pamilya ni Stella? Mayaman sila kaya bawat birthday n’ya rin dati ay engrande talaga ang selebrasyon. Ilang minute lang ang inantay naming at nag-serve na ng pagkain ang mga waiter. “Wow, mas masarap to kaysa sa pagkain sa hotel,” “Tita,” mahina kong saway kay Tita dahil nakakahiya sa mga kasama naming sa lamesa baka marinig s’ya. Tita is really vocal. Kung anong gusto n’yang sabihin sasabihin niya talaga at walang makakapigil sa kan’ya. Sinamaan lang ako ng tingin ni Tita at muli nang kumain.
The Vapid Patient Kabanata 45
It was a very happy dream. Pakiramdam ko sandali akong nakahinga ng maluwag mula sa nakakapagod at nakakasakal na mundo. Ang gaan sa pakiramdam ng panaginip ko at desisido akong ang panaginip ng mga tao ay nangyayari talaga sa tunay na buhay hindi nga lang agaran.“Oh, mukhang maganda ang gising mo ngayon ah?” nakangiting wika sa akin ni Tita na parang nanunuya habang may dala-dalang tasa atsaka inilapag ‘yon sa lamesa pagkalapit.“Sobra Ta, ang saya-saya ng panaginip ko.”“Eh, ano ba ang napanaginipan mo?” nae-excite n’yang tanong. Ito si Tita basta chika mabilis at hindi slow.“I saw him there, Tita,”Nagsalubong naman ang kilay n’ya. “Sino?”“’Yong Nurse,” nakangiti ko pa ring sabi. Don’t get me wrong, masaya lang ako na nakita ko ulit s’ya. After all these years dito pa talaga kami muli magkikita.I’m kin
The Vapid Patient Kabanata 46
"Thank you," he said. Nahihiya naman akong lumingon sa kaniya at ngumiti.Mahigit isang oras din ang pictorial namin and I can say na maganda lahat ng kuha namin at aaminin ko na ang hot naming dalawa sa mga pictures.Pumasok na ako sa cr at nagpalit pagbalik ko sa set ay agad akong lumapit sa nagpicture sa amin nang mapansin niya akong papalapit ay kaagad niyang inabot sa akin ang talent fee ko."Here," sabay abot sa akin ng sobre. "You two really did a good job. Okay lang ba na makuha ang contact number mo? for future use," nahihiya niyang wika. Ngumiti naman ako at tumango. She gave me her phone at doon ko na nilagay ang contact ko.Pagkatapos ay napalingon lingon ako sa paligid. Wala s'ya. Mukhang napansin naman ng kausap ko kaya agad s'yang nagsalita."Tinawag siya kanina ng isang babae, nagmamadali nga eh na parang natataranta." Nangunot ang noo ko."Sige po, susundan ko lang." Tumango
The Vapid Patient Kabanata 47
Hanggang sa makauwi ako ay hindi mawala-wala sa isip ko ang nabasa kong article kanina. Why did the hospital suddenly closed? base kasi sa article na nabasa ko nagsara ang ospital nang walang nilabas na dahilan.I searched it through other social media and may mga nabasa ako sa comments na nagsara dahil guilty daw ang mga Fabian sa nangyari may iba naman na nagsasabing ipapaayos lang daw at sa susunod na taon ay magbubukas ulit.Maraming haka ang naglabasan pero ni isa walang naglinaw kung ano nga ba talaga ang dahilan."Oh aalis ka ulit ngayon?" gulat na tanong sa akin ni Tita. Nahihiya naman akong tumango."Aba't saan ka na naman pupunta?""May kikitain lang po."Nagmake face lang siya bago ituro ang lamesa. "Mag-almusal ka muna," aniya at hindi na siya muling nagsalita pa hanggang sa makaalis ako.I arrived early kaya nakapili pa ako ng magandang spot. Sa dulo ako pumwesto at nag order na muna ng kape.
Pinakabagong kabanata
