Chapter 22

Chapter 22

Maaga kaming umalis ni Dylan sa bahay para daw di kami gabihin sa daan dahil mahabang byahe papunta doon. Malakas na hangin ang humahampas sa aking mukha habang nakatanaw ako sa bintana ng kotseng sinasakyan namin. Napaka ganda ng tanawin at mga lugar na aming nadadaanan.

"Ry ko matulog ka muna, mahaba pa ang byahe natin." 

"Paano ka naman Dylan?"

"Ok lang ako, gusto mo din na matulog ako? sino magdadrive?"

Hayss ewan ko sayo Dylan, Pagkalipas ng mahabang oras ng pagtulog ay nagising ako sa isang mahinang tapik sa pisngi at isang malambot na bagay na lumalapat pa dito.

"Ry ko gising ka na."

"Dylan, nasan na tayo?" 

"Nandito parin sa kotse."

Sinimangutan ko na lang sya, ayaw sumagot ng matino eh.

"Ry ko kain muna tayo ng lunch."

"Sige, eto may baon naman tayong tanghalian," sabi