Share
XIX
Kaugnay na kabanata
The nurse XX
Carina's Point of View"You can sit here if you want."Napalingon ako ng mabilis sa nagsalita. Isang karaniwang Russian na syempre, pogi at napaka-attractive. Makakapal ang mga eyebrows, madilim ang mga mata, napakatangos na ilong, at mala-panginoong bibig. Ang pinag-iba lang nila ni Arkady ay mas maaliwalas ang mukha nito kaysa sa boss kong parang araw-araw binibwisit ng mundo. Napangiti ako nang kanyang iniayos ang upuan upang ako'y maka-upo. "Well thank you.I saw about to have an anxiety looking at these sweet ant infested couples but thank god, there's a water."Maigsi siyang napatawa sa aking komento. " I didn't know some people have couple-phobia." "Like gamophobia and philophobia you say. I'm Carina by the way. And you are?"Iniabot ko ang aking kamay pagkagtapos niyang humigob ng kanyang kape o tsaa, hindi ko mawari dahil sa million dollar na gold mug niya. Saka black na nagiging brown niyang laman. Hindi ako ganoon ka-friendly pero dahil iniligtas niya ako sa aking muntik n
The nurse Prologue
Moscow,Russia “Kuda ty idesh’?”(Where are you going?) Medyo iritadong tanong ni Arkady nang makitang naka-full suit ang amang si Sergeibev. “ bol’nitsa” (hospital) Agad na sagot ni Sergeibev habang inaayos ang kanyang shuba coat. Decemder na kasi kaya napakalamig sa labas. “Pochemu?”(why) Naguluhan namang tinanong ni Arkady. “Vot uvidish’”(You’ll see) Sumbat ni Sergeibev at tinapik niya ang braso ni Arkady saka deretsong lumabas. Hindi na napaimik si Arkady. Sanay na siyang hindi napagsasabihan kung saan pupunta ang kanyang ama, dahil wala din naman siyang pake sapagkat agad niya itong nakakalimutan. Pero naiirita padin siya dahil sa hindi niya malamang dahilan. Siguro dahil hindi siya makasama o siguro dahil wala na naman siyang kasama sa kanilang napakalaking bahay kundi ang matandang sluzhanka nila. (maid) Napairap nalang siya nang makita itong papalapit sa kanya. “Vy khotite yest’,ser?”(Do you want to eat,sir?) Banayad na tinanong ng matanda sabay yumuko ng bahagya. “Ne
The nurse I
Cariña’s Point of ViewPagkatapos ng flight namin ng dalawang mga kasama kong nurse na mapupunta din sa Moscow, idineretso na agad kami sa isa sa pinakakilalang Hospital sa Russia kung saan naghihintay ang mga pamilya ng aalagaan namin. Hindi kasi ako nakatapos sa pag-aaral ng buong nursing kaya nag-apply nalang ako ng pagiging caregiver para may maipon naman ako sa aking pag-aaral. Pero sa katunayan, may kaya ang aking pamilya. Ngunit dahil mismong pride ko bilang tao ay inapakan nila,ako na rin mismo ang nagkusang-loob na lumayo. Para naman hindi nakakahiya sa kanilang mga matataas na lawyers at doctors. Baka madumihan ko lang ang makinang nilang bahay kapag nandoon ako. Pero para saakin, okay lang naman ang ganitong buhay ko, at least free at nagagawa ko ang gusto ko. Kaya siguro nga tama si ma’am Saida, baka magkakaroon pa ako ng mas magandang buhay dito kaysa sa Pilipinas. “Grabe naman ang lamig!” Biglang sigaw ni Khaira sabay dikit saakin. “Mas malamig pa sa loob ng refrigerat
The nurse II
Carina’s Point Of ViewNang makarating na kami sa kanilang bahay ay halos makalimutan ko lahat ng mga impormasyong pinaghirapan ni sir Sergeibev na i-explain saakin. Doon ko lang napansing kakaiba talaga ang accent nila. Hindi ko alam kung matatakot,mai-intimidate, or mapapahanga ba ako. Pero sa kalaki-laki at kaganda-ganda kasi ng bahay nila na para nang tinalo na ang palasyo ng Disney eh sino ba kasi ang hindi mapapatanga at makakalimot sa sirili nila, diba? “Good afternoon sir, and ma’am. Welcome back.” Pag-greet ng matandang babaeng napakakinis padin ang kutis. Siguro pag hindi niya tinawag na sir si sir Sergeibev ay mapagkakamalan ko siyang asawa niya. Tumango naman si sir. “Good afternoon Tatyana. This is her, miss Carina Historina. Please tour her around for a moment so I can inform this to Arkady.” “Yes sir. This way please, ma’am Carina.” “O-okay po-I mean,okay ma’am.” Nagkakaba kong sagot sabay sumunod sa kanya sa kung hindi ako nagkakamali ay kusina. At nang makarati
The nurse III
Nanginginig ang mga binti ko ngayong nakaupo sa hindi ko maintindihang kulay itim na upuan, sapagkat may disenyo itong parang mga bungo sa magkabilang gilid, habang nakaharap sa gwapong lalaki na ginawang napakalaking big deal ang pagpasok ko sa kwarto niya. Mukhang umatake na nga ang kanyang sakit dahil napansin ko itong humigpit ang kapit niya sa kanyang mala-ahas na cane, tapos pinili padin niyang ilaban ang kanyang pride at hindi nalang tinapos ang tension naming dalawa sa pagpapaalis nalang sana niya saakin. Kung ang pinuproblema niya ay ang mga nakita kong kababalaghang kalat at disenyo ng kanyang kwarto, alam ko naman ang salitang sikreto. Palibhasa ay napakadami naman kasi niyang posters ng mga malalaman at makikisig na katawan ng mga nagkakagwapuhang lalaki sa halos lahat ng sulok ng wall niya, maliban nalang sa wall,kaya siguro puno na ito ng hiya ngayun. Kapapansin ko lang ito kanina dahil saw akas ay sinidian na niya ang ilaw ng kwarto niya. Akala ko talaga ay wala nang n
The nurse IV
“Aren’t you, Asian caregivers are said to be the MOST caring and capable caregiver all over the world? Then show me.” Puno ng paghahamon ang boses niya habang ibinibigkas ang bawat salita niya.‘Aba eh pilyo pala ang lalaking to eh! Siya na nga pinuntahan dito para tulungan tapos ganito pa siya?!’ Pero imbes na magpatalo ako, ngumisi naman ako. Ngayon ko lang kasi nalamang kilala pala kaming mga Asiana na mapagkakatiwalaan sa larangan ng pag-aalaga. “Yes, and what do you want me to do?” Buong tapang kong paghahamon. ‘Hmp! Akala siguro ng pinalayas na anghel na to na matatakot ako.’ Hindi niya alam, mas mahirap at nakakalason pa ang pinaranas ng sarili kong pamilya na pinakisamahan ko ng ilang dekada.“I want to see five snowmans standing there.” Itinuro niya ang malawak na area ng hardeng walang laman kundi semento ng snow. “And I want them now.”Napanganga lang ako sa sinabi niya. ‘Nababaliw na ba siya?! Sa lahat talaga ng ipapagawa niya,iyun pa ang tinarget niya? Walang maidudulot
The nurse V
“What do you think are you doing?” Inirapan ko siya sa nangungutya niyang tanong. Kasalukuyang nakayuko kasi ako sa harapan niya dahil sa saktong pagsipa ko ulit ay binuksan niya kaya muntik na akong matumba. Pagkatapos kung kunin ang composure ko ay siniyasat ko ang buong katawan niya. “Are you alright?” Pag-uulit ko sabay tingin sa nanginginig niyang kamay na nakahawak sa kanyang cane. Nawala na ang galit ko dahil sa katawan niyang parang nanginginig kahit napakalma ng ekspresyon niya. ‘Iba rin eh no, may napakalalang sakit na nga, nagpapanggap pa. Gaano ba kataas ang pride neto?’Maya-maya ay biglang napangisi ang walang emosyon niyang mukha. Napakurak tuloy ako, nakakalaglag panga talaga kasi ang kagwapuhan niya. May aquiline nose eto, tapos nga mukhang abo pa ang mga mata, idagdag pa ang napakaperfect-shaped niyang labi, saying nga lang, napakaputla nito. ‘Pero dahil sa pagkaputla ay parang mas naging malambot pa ang itsu-‘“I need to take a bath.”“And?”“Bath me.”Nanigas a
The nurse VI
Laglag ang panga ko ngayong nakatutok sa naliligong pinalayas na anghel. ‘Sinong mag-aakalang ganito pala ka-advance ang Russia?! Hangang ngayon, hindi parin talaga ako magaget-over. Nahati ang higaan niya at kusa itong pumagilid sabay bumuo ng parang bed-size na bathtub sa baba kung saan saktong nahulog ang pinalayas na anghel at doon na siya nang-umpisang basain ang katawan. Grabe! Parang napasok lang ako ng fantasy movie kung saan ako yung na-reincarnate sa ibang lugar na napaka-advance at automatic ang mga kagamitan. “Hey big frozen eyes,” Nabalik ako sa realidad nang magsalita siya. “Yes?” maikling tugon ko, hindi parin makapaniwalang naging bathtub ang mismo niyang higaan.“Are you just going to stay there and watch me or leave and cook?”Tinaasan ko siya ng kilay. “I thought I’ll help you take your bath?”“This water is already filled with lots of chemical that acts like soap to my body, do you still want to add that?” “Uhhh, well,…..” napasinghot ako. ‘Totoo nga, napakaba
Pinakabagong kabanata
