Chapter 65

Hindi ko iniwan si Lianna hanggang hindi siya kumakalma. Pagkatapos ng mga nangyari kanina sa kusina, mula sa mga sinabi ni Kit hanggang sa pagtatapat ni Lianna sa akin ng totoo sa pagkatao ni Errol at sa ginawa niya ay mas pinili ko pa rin ngayon ang manatili sa tabi niya.

Nakita ko kasi sa mga mata niya yung takot habang humihingi ng tawad sa akin, kahit nang patulog na siya ay huling binanggit niya ay salitang, 'I'm sorry.' Naniniwala ako na mabuti siyang tao, sa mga sinabi niya sa akin naramdaman ko ang sinserida sa bawat salita ng paghingi niya ng tawad.

"D-Don't... leave me... E-Errol."

Napabuga ako ng hangin at hinimas ko ang kaniyang buhok. Mahal na mahal nga niyang talaga si Errol na kahit ilang taon na, kahit nalaman niya ang mga masasamang ginawa nito ay narito pa rin siya at umaasa.

Nakakaramdam ako ng awa para sa kaniya, lalo na sa hirap niya sa pagkukwento dahil pakiramdam ko ay kahit ayaw niyang maalala ang masakit na nakaraan ay pinili niya pa rin para maipaliwanag sa