“This is Ysabelle, one of our models,” pakilala ni Luce sa ’kin. “Ysabelle, this is Rochelle. Remember the GJewell Magazine? She’s the owner of the company” Ngumiti ako sa kausap niyang ginang at marahang inilahad ang kamay. “It’s my pleasure to meet you po” magalang kong sabi. Ngumiti siya pabalik at tinanggap ang kamay ko. “Maganda. Papayag ka ba sa i-aalok kong proyekto, Ysa?” “Po? Ano pong proyekto?” inosente kong tanong at sumulyap kay Luce. Wala naman siyang naikuwento sa ’kin ah?“Magtatrabaho ka saamin. Ikaw ang magiging mukha ng magazine namin this year. Papayag ka ba?” Laglag panga kong tinuro ang sarili. Totoo? Ako? Bakit ako? Baguhan pa lamang ako sa industriyang ito. Bakit hindi ang ibang mga modelo rito?“Sigurado po ba kayo? Ako po? Bago lang po ako” nahihiya kong sagot. “Why not? You have the face. Maganda rin ang katawan mo. Bagay na bagay ka sa tema ngayong taon”Kagat-labi akong yumuko. Gusto ko sana pero papaano ang pag-aaral ko?Tiyak din naman ako na hindi
Katulad nga ng nasa plano, matapos ang isang buwan ay lumipad kami patungong Maynila. Hindi ako mapakali habang nasa loob ng kotse niya. Hawak-hawak ko ang cellphone ko habang ka-text si Luce. Kanina pa kami tahimik. Hindi rin naman humahaba ang usapan namin sa tuwing tinatanong niya ako kung gutom na raw ba ako o kung ayos lang ba ako habang nasa byahe. Puro tango lang naman kasi ang isinasagot ko. Sa tingin ko naman, umiiwas din siya katulad nga ng napagkasunduan namin. “You’ll stay in my penthouse,” aniya habang nagmamaneho. “Okay” tipid ko namang sagot at tumingin sa labas ng bintana. Kabi-kabila ang traffic kahit gabi na. Hindi ko mapigilan ang kaba sa dibdib. Ang daming tao. Ganito ba talaga rito? Napaamang ako nang makapasok kami sa isang napakalaki at napakataas na building. Ganito siya kayaman? Parang kinurot ang puso ko sa naisip. Kung ganoon, nararapat ngang iwasan ko siya. Masyado siyang mataas, hindi kami nababagay sa isa’t-isa. “My room is next to yours. Kapag may k
Ang bawat paghampas ng mga alon ay dumadagdag sa kaba sa dibdib ko. Hindi ko makita ang daan, masyadong makapal ang hamog. Napatingin ako sa sarili. Suot ko ang isinuot ko noong isinayaw ako ni Fourth dito sa tabing dagat. Bakit ko ‘to suot? At bakit ako naririto?“You like my daughter?” narinig ko ang boses ni papa sa kung saan. “She’s still young, Sir” “Ayaw mo sa mas bata sa ‘yo?”“Yes, I am more into mature one”Kumikirot ang dibdib ko sa naririnig. Bakit ba ‘to bumabalik? Nasaan ba ako? Nasaan si papa? Nasaan si Fourth? Naririnig ko ang mga boses nila pero hindi ko sila makita dahil sa kapal ng hamog. “Akala ko gusto mo ang anak ko.”Umihip ang malamig na hangin. Hinawi ko ang buhok kong tumatabon sa isa kong mata nang may makita akong anino na umaahon sa makapal na hamog. “Who? Ysabelle?” humalakhak siya at nagpakita sa ’kin. Napaatras ako sa kaba. Kita ko ang nag-aalab na galit sa mga mata niya. Dahan-dahan siyang naglakad palapit habang ako naman ay umaatras.“Fourth?” pag
“Gosh! You’re so makinis! Anong sabon mo?” Natatawa kong iniling ang ulo sabay bawi na ng braso ko sa marahan na paraan. Hinatid ako ni Fourth dito pero pagkatapos nun ay umalis din siya agad. May lalakarin din yata. Nakilala ko na ang ibang nagtatrabaho rin dito. At isa na nga sa kanila si Celine. Pero mas gusto niyang tawagin ko siyang Cel. Isa rin sa mga modelo. “Uh, hindi naman mamahalin ang sabon ko” Ngumuso siya at tumayo nang tuwid. “Kahit na. Sabihan mo ako mamaya para mabili ko agad. Btw, after this, sama ka saamin?” Inayos ko ang damit na suot at dinampot ang cellphone para tingnan kung may mensahe ba. “Saan?” inosente kong tanong habang nakatingin pa rin sa hawak. “Night out!” excited niyang sagot. Binalingan ko siya nang may kunot ang noo. Night out? Iinom? Sasayaw? Hindi ako umiinom ng alak. Sa tingin ko rin naman ay hindi papayag si Fourth. “Uh, puwedeng pass muna? Susunduin kasi ako mamaya” “Weh ba?”“Oo, pasensiya na. Sa susunod na lang”Ngumuso siya at tumin
Abot-abot ang aking kaba. Inilabas niya ang magkabilang kamay sa bulsa at tumayo nang tuwid. Hindi ko matukoy ang emosyon sa mga mata niya. Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa ’kin habang ako naman ay pinipigilan ang mga paa na maglakad paalis. Napatingin ako sa kuwelyo niya nang may makita akong bahid ng lipstick doon. Muling dumaan sa isip ko ang nakita ko kanina. Mapait akong ngumiti. “Hindi ko alam na nandito ka rin. Kung gusto mo pang mag-enjoy kasama ang mga kaibigan mo, okay lang. Sasabay na lang ako sa mga kaibigan ko mamaya. Naituro mo na rin naman sa ’kin ang paraan para makapasok sa penthouse mo” Gusto kong pasalamatan ang sarili dahil hindi ako nautal. Hinintay ko ang sagot niya ngunit nanatili lamang ang mga mata niya sa ’kin. Yumuko ako konti at akmang tatalikuran siya nang bigla siyang nagsalita. “Umiyak ka?” Mabilis kong pinahid ang mga mata para matiyak kung may bahid pa rin ba ng mga luha. Wala naman. “Your eyes are red. Umiyak ka” hindi na patanong ang hul
Tanaw ko ang mga naglalakihang gusali habang sumisimsim sa hawak na kape na nakalagay sa isang puting tasa. Malamig ang simoy ng hangin. Kung ikukumpara, mas presko ang hangin sa tabing dagat pero ayos na rin ito. Mataas naman ang penthouse ni Fourth kaya hindi ko masyadong nalalanghap ang maduming hangin na galing sa usok ng mga pabrika at sasakyan. Dalawang Linggo ko na rin siyang nakakasama. Kada-umaga ay pinagluluto niya ako, hinahatid at sinusundo sa trabaho, at tinutulongan akong magreview para sa susunod na pasukan. Isang taon na lang at graduate na ako, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapili kung itutuloy ko talaga ang pagiging engineer o mas mag pokus na lang sa pagiging modelo. Natigil ako sa pagmumuni-muni nang marinig ko ang pagtunog ng cellphone ko. Huminga ako nang malalim at pumasok para sagutin ang tawag. “Ysa? Nasaan ka?” boses iyon ni Luce.“Nasa penthouse ni Fourth. Bakit po?” sagot ko sabay upo sa malambot na kama. “Mamayang 4 pm ay pumunta ka sa ad
“Okay! That’s it! Good job, Ysa!” papuri ng photographer sabay palakpak. Ngumiti ako at nagpasalamat. Agad na lumapit si Luce para bigyan ako ng tuwalya. Basang-basa kasi ako dahil kung ano-ano ang pinaggagawa ko sa dagat. Umupo ako sa bakanteng upuan at uminom. Nakakakalma ang simoy ng hangin. Sinadya rin yata nilang mag-shoot dito ngayong gabi dahil bilog na bilog ang buwan. Mas lalo pa ‘yung gumanda dahil litaw na litaw rin ang mga nagsisikislapan na mga bituin. Maganda naman dito pero mas gusto ko ang dagat sa amin. “Good job, everyone. Puwede niyo nang gawin ang gusto niyong gawin. Maligo, uminom, magsaya, kayo na ang bahala. Magpapahinga na ako,” saad ni Madame Queenie. “Yes!” sigaw naman ng marami. Tumayo na ako at nagpaalam na rin sa kanila. “Sige, Ysa. Rest well!” Tinapik ako ni Luce bago tumabi sa kanila. Binalot ko ang sarili sa tuwalya at nagsimulang naglakad paalis. “Ysa!” Tumigil ako para tingnan kung sino ang tumawag. Tumakbo si Deither palapit sa ’kin at ngumi
“Okay! That’s it! Good job, Ysa!” papuri ng photographer sabay palakpak. Ngumiti ako at nagpasalamat. Agad na lumapit si Luce para bigyan ako ng tuwalya. Basang-basa kasi ako dahil kung ano-ano ang pinaggagawa ko sa dagat. Umupo ako sa bakanteng upuan at uminom. Nakakakalma ang simoy ng hangin. Sinadya rin yata nilang mag-shoot dito ngayong gabi dahil bilog na bilog ang buwan. Mas lalo pa ‘yung gumanda dahil litaw na litaw rin ang mga nagsisikislapan na mga bituin. Maganda naman dito pero mas gusto ko ang dagat sa amin. “Good job, everyone. Puwede niyo nang gawin ang gusto niyong gawin. Maligo, uminom, magsaya, kayo na ang bahala. Magpapahinga na ako,” saad ni Madame Queenie. “Yes!” sigaw naman ng marami. Tumayo na ako at nagpaalam na rin sa kanila. “Sige, Ysa. Rest well!” Tinapik ako ni Luce bago tumabi sa kanila. Binalot ko ang sarili sa tuwalya at nagsimulang naglakad paalis. “Ysa!” Tumigil ako para tingnan kung sino ang tumawag. Tumakbo si Deither palapit sa ’kin at ngumi