“Espinoja, get your hands off of her.” Hindi na naituloy ni Hannah iyong sasabihin niya dahil sa pagsabad ng isang makisig na boses.My eyes drifted to the man who is now standing behind Zane. He immediately pulled me close to him and away from Zane.Ma-ingat akong inilayo ni Enrique kay Zane. He held both my shoulders and he looked at me in the eye. He said nothing but the way he looked at me was telling me to be strong. I was trembling, I know, but I felt Enrique’s hand on mine as he locked our fingers together as if offering his hand to be my stress ball.“Enrique Sandejas?” hindi makapaniwalang sabi ni Zane.“I didn’t know you know Lorryce, my girlfriend,” turan ni Enrique. May diin sa ‘my girlfriend.’Napa-ismid lamang si Zane, “oh yeah, I know her.”Bumaling si Zane sa akin.“Did you not tell him?” Zane asked then silently mouthed to me, “Babe.”Dahil sa ginawa niya humigpit ang hawak ko sa kamay ni Enrique para pigilan ang aking emosyon.“I don’t know what you are talking about
LorryceTumigil kami ni Enrique sa Elen’s Barbecue House. Katabi ito ng car shop ni Kuya Alan. Nakilala ko ang may-ari ng barbecue house, si Mommy Elen. Siya ang nanay ni Kuya Alan. Kapag walang ginagawa sa car shop niya si Kuya Alan, tumutulong siya sa barbecue house.Ngayon ko napatunayan na Enrique is not at all like the stereotype of a guy born with a silver spoon. Kung titignan mo siya at ang mga kaibigan niya, parang hindi naman sila kumakain sa mga lugar na katulad nito. The barbecue house is not like the fancy restaurants that serve a twelve course meal. Simple lang ito pero malinis at napakakomportable. Para siyang isang bahay sa tabi ng kalsada na ginawang restaurant. The place is so homey.Sa labas pa lang, amoy na amoy ko na iyong aroma ng iniihaw na barbecue, ginutom tuloy ako.Gusto kong matawa sa hitsura ni Enrique. He looks so stressed habang nakasalampak sa upuan sa harapan ko at pinapahid sa mukha niya ang isang twalya na ibinabad sa malamig na tubig.“Hoy, anong nan
Lorryce“Just tell me what I should do to make you feel better.”Ini-angat ko ang aking mukha para tignan si Enrique. Suddenly, I felt not alone anymore. I felt like someone is lending a hand to me so I can rise from a painful fall.I was touched and I cried even harder kasi pakiramdam ko, mayroon na akong karamay, kakampi.“Shit, I’m sorry okay! Whatever it is that I said that made you cry harder. I knew it. I should have just shut up,” tila bulyaw niya sa kanyang sarili.“Heartbreak Prince, can you just come sit beside me and act like a leading man in a Korean drama who lends his shoulder to the leading lady in distress?”He does not seem to like the idea basing from the slightly cringing look on his face but he still sat beside me and placed his arms around my shoulders.“Fine, just this once. I’ll pretend to be your Captian Si-Jin or Captain Ri, ano bang bet mo?” kaswal na turan ni Enrique.I chuckled at what he said. “I can’t believe you watched DoTS and CLOY?”“I don’t. But I’m
Kagagaling ko lang sa office ng Tiyatro para sa meeting namin para sa unang production namin for this school year. Na-eexcite ako kasi the Tiyatro will be doing an original Filipino musical, Katy.Doon pa lang sa meeting, naramdaman ko na ang dedication ng mga tao sa Tiyatro. Ang mga members doon ay talagang ma-a-aurahan mo na tunay na mga alagad ng sining. The show is three and a half months away pero ngayon pa lang, alam kong magiging super busy ng semester na ito. May research assignment na nga ako. Elementary pa lang ako noon nakapanood ako ng theater performance ng Katy. Hindi ko pa iyon na-appreciate pero naaalala ko ang nakakatinding balahibong performance ng “Minsan ang Minahal ay Ako.”Papunta sana ako sa business district para mag-chill at manood ng performance ng Katy as a part of my research. Natigil lang ako nang narinig ko ang malakas na sigawan mula sa gym. Na-isip kong sumilip muna. Pagkapasok ko, bumungad sa akin ang mga babaeng nagtitilian. May five on five sa court
The school is so alive. Tonight is SPU’s Freshman Night. Isa ito sa mga pinaka-aabangang events sa SPU. Isinasagawa ang Freshman Night para i-welcome ang mga freshmen ng SPU at ang mga bagong estudyante para magkakila-kilala. Bonfire party ang tema ng Freshman Night ngayong taon. Isang napakalaking bonfire ang nasa gitna ng open ground ng SPU. Samantala mayroong maliliit na bonfire na nakapaligid dito kung saan pwedeng magtipon ang mga maliliit na grupo ng mga estudyante. Sa mga gilid ng open space nakalatag ang malalaking buffet table na punong-puno ng masasarap na pagkain; chicken at pork barbecue, pizza, mojo and fries, iba’t ibang salads, appetizers at iba’t ibang makukulay na sweets at desserts. Para sa beverage section, may choice of alchoholic or non-alchoholic beverages. Ang wine section na naglalaman ng rich selection of top grade wines naman ay sponsored by Mr. Thomas Fredrick Rosenheim.8 PM na pero ang taas ng level of excitement ng mga tao rito sa school. Libo-libo man
Lorryce“Hi, I’m Lorryce. I’m Enrique’s girlfriend.”Ang tagal bago ako nagawang kamayan ni Mildred. Parang na-replay ‘yong unang beses na nakita ko siya. Iyong masaya niyang mukha kanina bago ako dumating, unti-unting naging miserable. I can tell that she is really trying so hard not to cry in front of me pero damang-dama ko ang bigat ng dinadala niya.I feel her. Mahirap rin naman para sa akin itong ginagawa ako. I am deliberately hurting her feelings by pretending to be the girlfriend of the man she loves. Pero sa pamamagitan nito, umaasa ako na matulungan ko siya.“H-hi,” Mildred said with a trembling voice.“Aaahhh… I-I think I have t-to go. Baka… baka kasi hinahanap na ako nina Leah. Sige, alis na ako. B-bye Enrique. I’ll just see you sa practice.”She tried to smile but I felt her difficulty. Bigla akong nakonsensya. Enrique and I just watched her walk away. Kahit anong tago niya, hindi nakaligtas sa akin ang pagpunas niya ng luha mula sa mga mata niya.I put on a neutral yet c
Lorryce“Hi, I’m Lorryce. I’m Enrique’s girlfriend.”Ang tagal bago ako nagawang kamayan ni Mildred. Parang na-replay ‘yong unang beses na nakita ko siya. Iyong masaya niyang mukha kanina bago ako dumating, unti-unting naging miserable. I can tell that she is really trying so hard not to cry in front of me pero damang-dama ko ang bigat ng dinadala niya.I feel her. Mahirap rin naman para sa akin itong ginagawa ako. I am deliberately hurting her feelings by pretending to be the girlfriend of the man she loves. Pero sa pamamagitan nito, umaasa ako na matulungan ko siya.“H-hi,” Mildred said with a trembling voice.“Aaahhh… I-I think I have t-to go. Baka… baka kasi hinahanap na ako nina Leah. Sige, alis na ako. B-bye Enrique. I’ll just see you sa practice.”She tried to smile but I felt her difficulty. Bigla akong nakonsensya. Enrique and I just watched her walk away. Kahit anong tago niya, hindi nakaligtas sa akin ang pagpunas niya ng luha mula sa mga mata niya.I put on a neutral yet c
Pag-ibigC.A.E. Sandejas is calling…Natigilan si Enrique nang makita niya na mayroon siyang incoming video call sa kanyang laptop. Tumayo siya mula sa kanyang kama at tinungo ang study table kung saan nakapatong ang laptop.“Aba… aba… tignan mo nga naman, oh, akalain mong buhay ka pa pala,” pabirong bungad ni Enrique noong sagutin niya ang tawag.“I miss you too, E. Kumusta?”“Ito mas lalong gumagwapo.”“Ha! As conceited as ever, little brother.”Umupo si Enrique sa kanyang swievel chair para kausapin ang kapatid.“Napatawag ka yata ngayon. Anong meron?” tanong ni Enrique.“Wala naman, nangungumusta lang. Medyo busy lang ako nitong mga nakaraan kaya hindi ako nakatawag. Tinatawagan ko sina Mom pero hindi sumasagot. Kumusta sila?”“Ayun… naglalagablab pa rin ang init ng pagmamahalan.”Bahagyang natawa ang kausap ni Enrique. “Mabuti naman. Pero bakit ganyan nanaman ang tono mo? Hindi ka ba natutuwa? Mas gusto mo bang makita ‘yong mga action scenes nila noong mga bata pa tayo?”“Alin? ‘