Chapter 37

Harvick’s POV

“Manang, tatlong kilong mangga. Tulad po ng dati,” bili ko sa tindera. Nakilala na niya ako dahil araw-araw ba naman ako rito para bilhan ng mangga si Rosie. Ewan ko ba sa babaeng ‘yon kung bakit ang takaw niya sa mangga. Hindi ba siya sumasakit sa tiyan niya o nagbabawas? Takaw niya sa mangga! Ang asim-asim pa naman nito pero nauubos niya sa isang araw lang. That woman is so weird! Argh. Ako nga isang mangga lang ay hilong-hilo na ‘yung ngipin ko, e.

“Iho, matanong lang kita. Ikaw ba kumakain ng mga mangga? Halos pakyawin mo na eh,” biro ni Manang. Ngumiti lang ako ng tipid habang humahaklit ng pera sa pitaka ko.

Sulit na sulit talaga ni Rosie ang wallet ko. Mabuti nang sulitin na niya dahil kapag nag-asawa na ako hindi ko na siya ililibre.

Speaking of relationships; I thought she would be my girlfriend. I still love her, lalo na ngayon na mas lalo siyang nagiging malapit sa akin? Mas lalo ko siyang minamahal. The only thing that I need to do now is to keep her safe.

“I