Mabilis kong sinagot ang tawag kahit na walang naka-rehistrong pangalan doon.Three of us were waiting outside of my house. Still waiting for Linden to come back. Ngunit mukhang malabo na atang mangyari 'yon. We've been here for almost 2 hours pero ni anino niya ay wala.Walang Linden na bumalik.Kahit na nilalamig na kami dito sa labas dahil sa madaling araw na ay tiniis pa rin namin. Pinapapasok ko si Claus at Belle sa loob pero ayaw naman nila. Gusto nilang samahan ako, nagbabakasakaling bumalik si Linden."Hello?""This is Ansel, Linden's cousin. What happened? He was fuming mad when he got here." Nasa kanya pa rin pala ang number ko.Iyong nagpadala noon sa akin ng mga pagkain at kung anu-ano pa dahil sa utos ni Linden.If only I could turn back time."Nandiyan ba siya?" Nagbabadyang tumulo ang luha ko sa kabilang pisngi."Actually nagwawala siya ngayon. Hindi kami makalapit or else kami ang masasaktan. Even the girls can't go near him. You know his disorder right?" Tila kabadong
"Winona huh? Who told you that- that motherfucker Ansel and his made in china story." He mumbled.Hahawakan na sana niya ako nang tabigin ko ang kamay niya."Look, I'm sorry..." He sincerely said. Lumuhod siya sa harap ko at pilit na kinulong sa kanyang bisig.Pinaghahampas ko siya sa braso hanggang sa mapagod ako ng kusa."You wicked asshole jerk!" I mumbled and he just chuckled."I'm no asshole and jerk Nips. Thanks to Ansel for his made in china story, it's happening right now.""I hate you Linden..." I whispered, still sobbing."You love me Jan, you wouldn't do this if not." Tila mayabang pa niyang sabi.Gustuhin ko mang singhalan siya ay wala na akong lakas para gawin 'yon."Sana pala-""O come on, stop mentioning Crane here, it will only ruin-" Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at sinalubong ng mabilis na halik.He was stunned when I open my eyes to his reaction."I love you Linden, I will always do." Parehong namula ang pisngi naming dalawa. Hindi makapaniwala sa nangyar
"Yes mom, I'll go. Alam kong hindi kayo makakapunta ni dad." Sambit ni Linden habang nagmamaneho.He's talking to his mom on the phone. At mukhang papupuntahin siya sa isang party dahil hindi sila makakapunta."Crane Altamerano? Cousin huh?" Sumulyap siya sa gawi ko.Humigpit ang pagkakahawak niya sa manibela na ikinalunok ko."I'll try my best to talk to him mom." Halos bumakat na ang mga ugat sa kamay niya habang nakahawak doon.Nag-iwas ako ng tingin at inabala ang sarili sa pag-s-scroll sa aking cellphone nang biglang may magpop-out na message.Narinig ni Linden ang tunog ng message sa messenger dahilan upang lingunin niya ang kinaroroonan ko.I disregard the message as I look at him, nervously.Tapos na silang mag-usap ng Mama niya. Now, he's eyes was fixated on me."Eyes on the road Lin—""Nips," he corrected. I sighed. "Who chatted you?"He's cheerful face a while ago turned into expressionless."Nips then... It's Crane. I think he knows that we're going there.""Block him. No,
"We'll attend a party. In that mansion." Tinuro ni Linden ang malaking mansiyon na nasa unahan namin, ilang kilometro lang ang layo no'n sa amin dito at puwedeng lakarin."Don't ever let go of my hand when we get there. Do you understand Nips?" I nodded. "Sigurado akong kalat ang mga pinsan ko doon, even my brother and Crane." He whispered.Umigting ang panga niya pagkabanggit sa pangalan ni Crane, he really despise that name or the one who name itself."May kapatid ka?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Akala ko only one child siya?"I'll explain it to you later. For now, prepare yourself." Pahina ng pahina ang boses niya.What? Bakit bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Ano meron sa party na 'yon?Parang gusto ko na lang umurong at magpa-iwan na lang dito."Kung puwede lang sana kitang iwan dito, but I just can't. Just don't let go, okay?" I nodded again, feeling nervous. Pinagpapawisan ang kamay ko sa 'di malamang kadahilanan.Ayoko sa tono ng boses niya. Kinakabahan ako na ewan. Hi
The Altamerano family is renowned for their multi-dimensional global enterprises. Besides their innate beauty and intelligence, they possess an exceptional ability to handle businesses even while being students. When it comes to intellect, challenging them is futile—they are fast learners, incredibly disciplined, and more. However, amidst this brilliance, there's one mischievous outlier, a favorite among the grandchildren, Linden.Linden and I have been classmates for months, but since he is busy with something, our teacher hired me as his tutor para punan ang mga nakakaligtaan niyang mga lesson. Wala akong nagawa kundi ang pumayag since iyon ang utos ng teacher namin.He practically entrusted his life story to me, from the time we became comfortable with each other kahit aso't pusa kung magbangayan.Hindi naman gano'n kahirap turuan si Linden, may pagkasaltik lang talaga. May time na tatahimik, may time na sobrang kulit pero mas madalas iyong pagiging makulit niya especially sa'kin w
Napahilamos ako ng mukha. Sleep over sakanila? Paano ako magpapaalam nito kay Mama? Hindi ko alam kung papayagan niya ako lalo pa't sa bahay ng isang lalaki although apat naman kaming mag s-sleep over doon kung sakaling matuloy."Right away, see you!" Belle grinned at me."Dito na lang tayo magkita-kita." Sabi ni Claus bago tuluyang umalis kasama si Belle."Sa kuwarto ko ikaw matutulog ha? Sa kama ko, tabi tayo para may kayakap ako sa pagtulog. I won't do anyting, I promise." And here we go again with his teary-eye.Gusto 'kong tumanggi pero grabe kung mangumbinsi ang mga mata niya. Sobrang lungkot ng mga iyon na para bang anytime soon babagsak ang mga luha mula roon.Napabuntong-hininga na lamang ako. Hanggang kailan kaya ako magpapadala sa mga mapupungay niyang mga mata at sa pagiging pabebe?"Do I have choice? Oo na! Sige na! Hindi na ako tatanggi. Basta tabi lang ah, walang yakap." Sabi ko kasi hindi ako komportable kapag gano'n. "At walang maglilikot na kamay ha?" banta ko pa.Mas
Pilit kong pinapabitaw si Linden sa kamay ko dahil panay hawak siya ro'n.Pababa na kami pero ayaw pa rin niyang bumitaw at ang mas masaklap pa dito pinagsiklop pa niya ang mga daliri namin."Linden naman." Saway ko sakanya."You stole my first kiss." Kanina pa niya iyan sinasabi.Mas lalo ata siyang naging clingy. Kung itulak ko kaya siya sa hagdan? Kidding aside.Nadatnan kami ni Mama pero hindi niya pinansin ang magkahawak naming kamay ni Linden."Jan anak punta lang ako sa flower shop natin, dalhin ko lang itong basket doon.""Tita kami na lang po ni Janjan ang pupunta ro'n, mukhang pagod na po kayo. Dadaan din naman po kami ro'n saka po mukhang mabigat iyan." Aniya saka mabilis na dinaluhan si Mama sa baba na medyo ikinagulat ko.Marahan ang pagkakakuha niya ng basket mula kay Mama at ngumiti pa siya bago bumaling sa akin ng tingin.Nakita kong natuwa si Mama sa ginawa ni Linden. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko, pakiramdam ko tumigil sandali ang mundo ko.Binalikan niya ako
Napainom ako ng tubig at napangiwi nang malasahan iyon. Lintek talagang Belle. Kung anu-ano na lang trip sa buhay na ikakamatay ko.Ramdam kong may pumulupot na kamay sa tyan ko at maingat akong inangat mula sa tubig.Tawang-tawa si Belle habang nakaturo sa amin pagkatapos ay tumalon na rin siya pool kaya umalon ng malakas at sumaboy sa amin ang tubig."Ayos ka lang ba?" nilingon ko si Linden na nasa likuran ko at napayakap sa kanya dahil sa lakas ng alon.Hindi ko alam kung bakit nanlambot ako nang yakapin niya ako pabalik. Okay lang sa'kin kung ipulupot niya ang kamay sa tyan ko ngunit nakaramdam ako ng init nang tumaas iyon.Hahawakan niya ba ako ro'n?Actually hindi ako gano'n karunong lumangoy at hindi ko alam kung anong sumapi sa babae'ng iyon at itinulak pa ako. Gusto na ata akong mawala sa mundong ibabaw.Hinigpitan pa lalo ni Linden ang pagkakayakap sa akin na ang tanging nakasuporta lang sa amin para hindi lumubog ay ang isa niyang kamay."Huwag ka nang magalit sa akin please