Share
Chapter 23
Kaugnay na kabanata
Twisted affection Chapter 24
Nakatulog ako at nagising lamang nang nag ring ang phone ko. Kinusot ko muna ang mata ko bago ko sinagot ang tawag at hindi nalang tiningnan kung sinong number galing."Hello?" "Hey, it's Zairon. Let's meet in Brew Haven. I bet, that's not too far from your apartment, right?" Nangunot ang noo ko. Why do I feel like his voice suddenly changed? Naging seryoso siya bigla. Siguro pagod lang siya dahil galing siya sa operation niya. Sumakay lang ako ng tricycle papunta roon at pumasok sa Cafe. Nakita ko siya sa malapit na bintana at may binabasa. "Zairon." Bumaling siya sa akin at ngumiti. "Hey, sit down. Do you want coffee? What would you like? Ako ang o-order." Napataas ang kilay ko. Why is he polite right now? Parang sumanib ang kaluluwa ni Professor Zaiden sa kaniya. "Okay, cappuccino nalang." "Alright." Tumayo na siya at pumunta sa counter. Sinusundan ko lang siya ng tingin. Why do I feel like nangyari na 'to? Nagdududa na naman ulit ako. Zairon returned with the cappuccino a
Twisted affection Chapter 25
Zairon looked at me with disbelief. "What? But-" I cut him off. "I lied, Zairon. I thought maybe you'd feel a slight sliver of responsibility, but it seems you're not interested. So, there's no baby, and there never was."His expression shifted from confusion. "Why would you lie about something like that?"I smirked with a bitterness in my voice. "Just returning the favor. You rejected the idea of being a father, so I rejected the idea of burdening you with it." I keep myself calm upang hindi niya alam na nagsisinungaling lang ako. He took a step back. "No, let me check you. Malalaman ko kung meron o wala. Doctor ako, I can tell." Bigla akong napaatras at kinabahan. "Don't bother checking me dahil hindi ako buntis.. I'm not pregnant, Zairon."Mariin kong saad. He remained silent, his eyes searching mine for the truth. I could see a mix of emotions crossing his face-confusion, frustration, and perhaps a hint of regret. Kusang umiwas ang tingin ko. Tiningnan na lamang ang mga bahay s
Twisted affection Chapter 26
I swallowed hard, glancing at the unknown number on my ringing phone. Curiosity got the better of me, and I answered."Hello?" "It's Zaiden." "Prof, bakit ka napatawag?" "Nandiyan ba si Zairon?" Lumunok ako at hindi agad makasagot. "You better leave him alone." "P-prof?""Laurenestine, leave him alone and please, don't inform him about your pregnancy." "Bakit po?" "Just follow what I say, Laurenestine. Mas makakabuti ito sa'yo. Para sa pamilya at anak mo." "Kung ganoon, ikaw ang kausap ko sa cafe?" Nag iisip nalang ako na sasabihin niyang hindi dahil kampante akong hindi siya sa iyon pero bumabagabag ang mga naririnig ko kay Zairon at sinasabi ni Professor ngayon. "Yes, I'm the one who talked to you and I want you to leave him alone." "P-pero bakit? Ano bang nangyayari sa inyo? Hindi ko na kayo maiintindihan!" Nanggigigil kong sabi."There are things you're better off not knowing. Just trust me on this," he replied cryptically."No, I need to understand. I can't just leave th
Twisted affection Chapter 27
“Laurene! Hindi ba sabi ko sa’yong sa loob ka lang ng bahay? Ba’t nandiyan ka na naman?!” Ang ingay talaga ni Lola. Nagpapahangin lang naman ako sa terrace. “Dito lang ako La, ang ganda kasi rito.” Pinamewangan lang niya ako sa baba habang ako ay nakatingin lang sa paligid at dinaramdam ang hangin na dumadampi sa balat ko. “Susmaryusep sa'yo! Baka maabutan ka ng may ari ng bahay! Kabuwanan mo na pero may lakas ka pang umakyat diyan?!” Napakamot nalang ako ng ulo at hinawakan ang tiyan kong ang laki na. Nahihirapan na nga akong tumayo at umupo dahil sumasakit ang balakang ko. Pilit ko nalang tumayo sa pagkakaupo ko dahil buong araw na naman akong pagalitan ni Lola. “Ornasyo! Pababain mo nga ‘tong babae rito, umakyat na naman!” Sigaw ni Lola kay Lolo na naglilinis ng tricycle na pinagmamanehan niya araw-araw. Hapon ngayon at mukhang nasira na naman ang gulong ng tricycle ni lolo. Nakita ko pang binaba ni Lolo ang hawak niyang tools at saka naglakad papunta kung saan ako. May hagdan
Twisted affection Chapter 28
Their voices got quieter as they walked away, and I slowly opened the bathroom door. My heart was beating fast as I looked down the hallway, making sure they were gone. I walked out and went back to the room, taking a big breath to calm myself down.Lola and Lolo were engrossed in cooing over the babies, seemingly unaware of my brief absence. I approached them with a forced smile. Iniisip ko pa rin ang pag uusap nila kanina. Zairon is just like the others, may pasabi-sabi pa siyang mahal niya ako pero humanap na pala ng iba. Hindi ko talaga siya kayang paniwalaan. "Tingnan mo ang kambal oh, magkasalungat! Saan ba ‘to nagmana ang babaeng anak mo, Laurene? Hindi ba ‘to marunong umiyak?” Lola exclaimed.Tiningnan ko rin si Calia na ngayon ay parang nagmamasid lang. Kung hindi pa siya bago nilabas baka sabihin ko talagang ilan buwan na siya. Si Cole naman ay umiiyak na at inaalo na ni Lolo. "Laurene, may plano ka bang sabihin sa ama nito tungkol sa mga bata?" Lolo asked, breaking the si
Twisted affection Chapter 29
"Z-zairon.. "Nauutal kong banggit sa pangalan niya. I gulped many times dahil bumibilis ang tibok ng puso ko. Kinakaban ako ng sobra. Kinakalma ko ang sarili dahil bagong panganak pa naman ako. Baka anong mangyari sa akin at malaman pa niya. "S-sinusundan mo ba ako?" Hindi sigurado kong tanong. Hindi siya sumagot at hindi ko rin mabasa ang expresyon niya. Nakita ko nalang na umapak na siya papasok ng comfort room habang ako ay napapaatras nalang dahil ngayon lang ako natakot sa kaniya. Ngayon ko lang kasi hindi siya magets kung galit ba siya o hindi. Hindi na ako nakagalaw pa nang niyakap niya ako. "Z-zairon, anong ginagawa mo? Makita tayo ng girlfriend mo." Pinipilit ko siyang ilayo pero wala akong lakas ngayon. Gusto ko lang naman bumili, bakit ba napunta ako sa ganitong sitwasyon?"I miss you, baby.. do you know how hard I searched for you? Nandito ka lang pala. Kung alam ko lang ay baka matagal na kitang kasama." He buried his face on my neck at natataranta na ako dahil sumasaki
Twisted affection Chapter 30
Tumango lang ako at umupo sa tabi ni Professor Zaiden. Nakaupo lang siya sa couch at tiningnan ang kambal na mahimbing na natutulog. Ililipat ko nalang sila mamaya dahil nagigising talaga sila ng alas dose ng madaling araw. "Laurene, okay ka lang?" Tanong ni Professor Zaiden, habang tinitingnan ako ng seryoso."Oo, okay lang ako. Medyo naguguluhan lang." Sagot ko, habang tinitingnan ang mga anak ko."Kung kailangan mo ng tulong, nandito lang ako." Sagot niya, habang hawak ang kamay ko.Napangiti ako at tumango. "Salamat, Prof. Alam kong kaya kong harapin ang lahat. Syempre, may kailangan na akong protektahan." Tumingin siya sa akin at ngumiti. "Alam ko rin 'yun. Kaya mo 'yan, Laurenestine." Sabay kaming napatingin sa kamay naming maghawak. Nahiya si Prof at agad kinuha ang kamay niya. “Sorry, I didn't mean to touch you.” Namumula niyang sagot at saka tumikhim. "Ah, hindi po problema, Prof. Zaiden," sagot ko, habang pinipigilang hindi mapangiti. Medyo nahiya rin ako pero hindi ko n
Twisted affection Chapter 31
I didn't realize that three years had passed, and I decided to enroll in one of the universities here in Pampanga. I'm now a fourth-year student, at huling semester na ay graduate na ako. Tinulungan ako ni Zaiden na makuha lahat ng requirements ko sa University at may mga subjects lang talaga na kailangan kong kunin dahil siguro iba-iba ang variations ng curriculum nila.Masyadong mabilis ang nangyayari, at hindi ko napansin na malapit na pala akong matapos sa pag-aaral. My babies are growing up, and they are becoming handsome and beautiful.It's really hard for me to hide that I'm a mother already and even my classmates didn't know about it except Rian. It's safe that way kahit na alam kong sa sarili kong nahihirapan na rin ako. I got pregnant at 20, and now that I'm turning 24 this year, I didn't realize how challenging those years were in my life.After I found out that Quincy knew Zairon, I still worked there but I only lasted for months. Nagiging paranoid na ako dahil naiisip kon
Pinakabagong kabanata
