Dahil wala naman akong ibang dalang damit ay pinili ko nalang suotin ang dress na natitira sa dala ko.
It was a skintight red dress that hugs me in all the right place. Hiindi rin ito lalampas sa aking tuhod, habang bumagay naman sa klima ang manipis na strap nito sa aking balikat.
Ilang pahid ng blush on at lipstick ay nakontento na ako. Itinaas ko ang buhok ko in a high ponytail at hinayaan ang ilang detalyeng bumagsak sa gilid ng aking muka at batok.
I might not look like my usual me, gaya ng paglalagay ng alahas, pagsusuot ng mamahaling damit at mga branded bags and shoes. But I love the way I look today, malayo sa kung sino ako noon.
Matapos makontento ay lumabas ako ng silid para hanapin si Gabriel.
Sa balkonahe ko nalang mas piniling palipasan ang oras. I sat upon the wooden chair as I overlooked the sea. Mataas pa rin ang sikat ng araw. Siguradong nakakapaso pa sa balat ang magbabad sa beach ngayong oras.Napa ngiti ako nang maalala ang mag kapatid na Zia at Kesha. Gustong gusto kasi ng mga ito ang beach. Palagi ko silang dinadala doon pag hindi ako busy at pag wala silang eskwela.I remembered the sweet smile on their face and how bubbly they are, kahit sa simpleng pag lalaro lamang sa buhangin ay kontento na sila. Nanghihinayang lang ako dahil hindi ako nakapag paalam sa mga ito nang umalis ako.Maging ang pag uusap namin ni Iseah ay wala pang kasigurohan lalo pa't nalaman nito ngayong buhay pa ang kaniyang kuya.I expelled t
Sa ilang beses kong pag sisid ay hindi ko kayang magtagal sa ilalim. Lumakas na kasi ang alon dahil sa pag hihip ng malakas na hangin."Zeki!" malakas kong sigaw.I seemed to have lost my voice. Hindi ko alam kung ilang beses ko bang tinawag ang pangalan nito gamit ang na nginginig kong mga boses.Nagsimula naring pumatak ang mga luha ko habang naka kapit ako ng mahigpit sa nguso ng bangka, gustohin ko mang umahon na ay hindi ko magawa. My body went rigid and my legs were cramping so badly."No..." I shake my head, "You can't do this to me, Hezekiah!" I cried.."Hezekiah!" I shouted his name once again.Sa labis kong kabiglaan ay na
Tulala ako.Ramdam ko ang malamig na hanging tinutuyo ang balat ko. Kasabay nito ang pag susuot ni Gabriel ng hinubad kong dress kanina.I'd still feel myself trembling violently. Pati ang panginginig ng labi ko ay patuloy kong nararamdaman."Calm down, nandito na ang rescuer." aniya saakin.Ramdam kong pinasuot din nito saakin ang crisp black polo shirt nitong gamit kanina.Marahan nitong hinawi ang basa kong buhok na tumabing saaking pisngi"Feeling better?" malambing nitong saad.Inayos pa ang suot kong Polo shirt at hinila ang balakang ko palapit dito.
"Anong ginagawa mo.." chills shot down my back. Mabilis akong umatras at tinupi ang dalawang tuhod sa aking dibdib. "I want to taste the warm water after along day.." he said huskily as he climb in front of me. Pinasadahan kong muli ng laway ang lalamunan ko. But I couldn't suppress a tiny gasped escape from my mouth. Bago ko pa magawang tumayo hinila na nito ang dalawang binti ko palapit sa kaniya. His big arms wrapped around my waist. Inipit din nito ang katawan ko gamit ang dalawa niyang hita sa ilalim ng tub. "What the fuck are you doing?!" I exclaimed. I pushed him away. Pero unti-unting nawawalan ng lakas ang mga braso ko dahil sa pag hila niya saakin palapit dito. Gusto k
The sun disappeared below the horizon and the sound of the wind rushed through my ears. Pumikit ako at sinamyo ang malamig na hanging yumayakap saakin at nanunuot sa suot kong nightdress. "Wanna have some drink?" Gabriel said in a chilling voice. My eyes uproar and looked ahead at the beach. Hindi ako nagbigay ng komento bagkus ay niyakap ko ang sarili at umayos ng upo sa bakal na silya. Silence lingered between us. Kung pwede ko lang patigilin ang oras ay ginawa ko na. I was trembling in fear, hindi pa handa ang puso ko sa maaring mangyare sa pagitan namin. Hanggang ngayon ay problemado ako sa pwedeng ka hinatnan ng lahat. Base kasi sa doktor na nakausap ko, pag ibinigay ko dit
"Good m-morning!" I heard my self stammer that I didn't resemble my own. His lips move slightly, looks like he was going to say anything, Imbes na magsalita ay sumulyap ito sa katabi naming lamesa. Sinundan ko naman ito ng tingin kung saan may grupo ng lalaking naka ukopa sa beach umbrella na nasa tabi lamang namin. Ngumiti sa banda ko yung isang lalaki, habang nag angat naman ng baso ang katabi nitong lalaki. I quickly averted my gaze, and leaning my back against the chair casually. "I don't like your dress.." he went straight to the point. Bumaba ang tingin nito sa naka bilad kong tiyan dahil sa yari ng blouse na suot ko. "Akala ko kasi hindi tayo mag tatagal dito." I said.
I'm started to have an heart attack when I heard about Alessandra's arrival. "Escort her to my suite.. Sabihin mo susunod ako." Gabriel told to Sean, in his baritone voice. "But she's currently at your office, Mr." Sean replied quickly. Isang buntong hininga ang pinakawalan nito bago damputin ang kaniyang cellphone sa table. "Alright, dalhin mo siya dito.." Tumango dito si Sean at mabilis nang tumalikod, habang si Hunts ay bumalik sa kaniyang pwesto sa gilid ng pinto. I stood still for about a minute, habang walang tumatakbo sa isip ko ngayon kundi and dahilan ng pag parito ni Alessandra.
"You say so.." His tone was a bit sarcastic. Pakiramdam ko ay may mali sa sinabi ko."Anyways, na kay Gabriel naman ang huling desisyon kung saan niya ako dadalin sa wedding anniversary namin, right, Mahal?" Alessandra asked him sweetly."Nandito ang trabaho ko, may mga meetings pa akong dapat taposin dito baka dito na rin ako abotan ng anniversary natin, so why not?" Gabriel stated.Shoot! That's it!Tuluyan na akong tumayo, bitbit ang lakas ng loob para titigan ito ng diretso sa mga mata."Thanks for the lunch, sir, but I have to go. M-may gagawin pa kasi ako.." usal ko sa mababang boses.My breathing hitched when I saw him starin