SHEREE"D-Daddy?""Sumama ka na doon kay Jarred," seryosong saad ni Daddy.Pinapalayas na ba nila ako?"A-Ano po ang ibig niyong sabihin?" kinakabahang tanong ko naman."Nagdesisyon na kami ng mommy mo, si Jarred na ang bahala sa'yo. Siya na rin ang magpapaaral sa'yo. Hindi ka na namin obligasyon, Sheree," aniya ni Daddy.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Really, Dad!" tuwang saad ko naman.Napanganga naman ang parents ko. Si Mommy parang nakatulala pa ito."Talagang natutuwa ka pa!" Galit na saad ni Daddy at akmang hubarin ang sinturon para ipalo ito sa akin."Daddy naman eh!" mabilis na pumunta naman ako sa likuran ni Mommy."Gumayak ka na at susunduin ka na dito ng asawa mo," aniya ni Mommy.Bigla naman pumalakpak ang tainga ko dahil sa salitang asawa na binanggit ni Mommy."Dream come true," mahinang saad ko naman. Parang si Flash naman ako sa sobrang bilis gumayak.Masama naman ang tingin sa akin ni Daddy habang dala-dala ng dalawang katulong palabas ang tatlong maleta ko."Hindi
SHEREE SPG ALERT. "M-Magsesex na ba tayo?" diretsong tanong ko rito. Mahina naman itong napatawa. "Di ba gusto mo sumakay sa akin," aniya habang inaamoy-amoy ang aking leeg. "J-Jarred." "Let's do it now," aniya at tuluyan sinakop ang mga labi ko. Nanigas naman ang buong katawan ko. Sobrang lambot ng kanyang mga labi. Ang bango-bango ng kanyang hininga. Parang nakaka-addict. Sa galaw pa lang ng kanyang labi, alam na agad na magaling itong makipaghalikan. "Ku-Jarred." Nanginginig ang kamay ko na humahaplos sa kanyang hubad na katawan. Kinagat ko naman ang ibabang-labi ko nang bumaba ang kanyang halik sa aking leeg. "Hmmmm." Gusto ko kurutin ang aking sarili at sumigaw dahil sa kiliti. "Hubarin ko na ito," aniya ni Jarred sa akin at tinanggal ang mga suot ko. Syempre, hindi na ako nahiya. Kahit maliit ang dalawang boobies ko, bumawi naman ako sa napakagandang kurba ng asking katawan. "Ahhh!" Napaungol naman ako bigla dahil sa biglang pagsunggab niya sa aking dibdib. Gos
SHEREETAHIMIK. Iyon agad napansin ko dito sa probinsya. Masay at sobrang mapayapa ang pamumuhay ng mga tao rito."May bayan din ba dito?" tanong ko kay Jarred."Medyo malayo. Sa isang araw pupunta tayo sa bayan kaya bilhin muna ang lahat na gusto mo.""Okay," nakangiting sagot ko naman.Pumunta muna ako sa likod ng kubo para tingnan ang mga biik."Bakit ang cute niyo," nakangiting saad ko naman.Kinuha ko ang maliit na palanggana kung saan doon nilalagay ni Jarred ang pagkain nila."Gusto niyo ulit kumain?" "Mauubos ang feeds sa ginagawa mo, Sheree!" Galit na sigaw naman ni Jarred sa akin at hinila Ang palanggana na hawak-hawak ko."Eh..like nila kumain eh," sagot ko naman."Hindi oras-oras pinapakain ang mga iyan!" aniya at galit na tumalikod itoNgumuso na lang ako."Liguan ko na lang kayo," nakangiting saad ko at kumuha ng tubig sa timba.Pumasok muna ako sa loob at kumuha ng shampoo. Napatingin naman ako sa pang-ahit na nakalagay sa tabi ng mga sabon. Kinuha ko ito at bumalik sa
SHEREE"Bakit hindi mo sinabi na may mga kapitbahay tayo dito?" sumbat ko kay Jarred.Nandiyan sa labasan ay maraming kabahayan na pala. Akala ko, kami lang ang tao rito."Hindi na kailangan para ipaalam sa'yo," aniya sa akin na hindi man tumitingin sa akin. "Ang sama mo!" inis na saad ko rito.KASALUKUYAN na nandito kami sa bayan. Halos kilala si Jarred sa bayan. At lahat na nakakasalubong namin ay binabati siya."Hindi ba natin bibilhan ng food ang mga alagang Peppa's natin?" "Hindi!""Magugutom sila!" galit na saad ko rito.Masama naman itong nakatingin SA akin."Mas alalahanin mo pa sila na magutom kaysa sa ating dalawa," gigil na saad niya."May damdamin din sila! Nagugutom rin sila katulad natin," inis na sagot ko naman.Napapikit naman ito.Bahala siya! Basta hindi ako sasama pauwi kapag hindi niya binilhan ng pagkain ang mga alagang Peppa's ko."Mayaman ka naman 'di ba?!" aniya ko ulit rito."Hindi pinupulot ang pera, Sheree. Kaya matuto ka gamitin ang pera sa tama."Kinagat
SHEREE"PUWEDE ba natin sila isama?" malungkot tanong ko kay Jarred.Babalik na kami sa Manila. May lalaking pumunta dito at kinausap si Jarred. Hindi ko lang alam kung ano ang pinag-usapan nila, pero sa ekspresyon ng kanilang mukha parang problemado ang mga ito."Hindi puwede. Hindi naman sila pababayaan ni manong," aniya ni Jarred sa akin.Umiwas naman ako ng tingin. Nasasaktan ako dahil iiwan ko na ang mga alagang Peppa's ko."J-Jarred, please. G-Gusto ko, ako pa rin ang mag-aalaga sa kanila."Mariin naman niya akong tiningnan."Not now, Sheree. Huwag ka muna dumagdag sa problema ko. Gumayak ka na, at aalis na tayo maya-maya," aniya at tumalikod na ito.Matamlay naman akong pumasok sa loob ng kubo. Napahikbi naman ako dahil hindi ko talaga kaya silang iwanan.Napatingin naman ako sa aking maleta. Dali-daling tinanggal ko ang aking mga gamit. Hinila ko ang maleta ko at pumunta sa likod ng kubo."Hindi ko kayo iiwan," nakangiting saad ko naman.Parang walang nangyari na hinila ko ang
SHEREEHINDI ko alam kung paano ko tatanggapin ang katotohanan. Sobrang sakit na nakikita ko si Mommy na nasasaktan. Galit naman ang nararamdaman ko kay Daddy."Sheree?"Tamad ko naman tiningnan si Daddy."I'm so sorry, anak," maluha-luhang saad niya.Hindi naman ako umimik."A-Aayusin ko ito. Sheree, mahal na mahal kita, anak."Tiningnan ko ng diretso sa mga mata si Daddy. "Mahal niyo rin po ba si Mommy?" Umiwas naman ng tingin si Daddy."D-Daddy?! Mahal niyo po ba si Mommy?!" Sigaw ko rito at humagulhol naman ako."H-Hindi ko alam, a-anak."Mariin ko itong tiningnan."I-I hate you, Dad! Bakit niyo po ito nagawa?!" Lalapit sana ito sa akin pero tumakbo naman ako papunta sa aking silid.Binuhos ko ang lahat na sama ng loob ko sa pag-iyak. Lalo pa ako nasasaktan dahil wala man lang mensahe or tawag galing Kay Jarred.Natatakot ako. What if, hindi na ako babalikan ng binata? Gusto ko kausapin si Mommy. Pero sabi ni Yaya, bumalik na raw ito sa kampo.Bumalik na ulit ako sa pag-aaral.
SHEREEAYOKO na pumasok. Alam na ng lahat ang tungkol sa Daddy ko. "Anak?"Malungkot naman ako napatingin kay Mommy. Umalis na si Daddy. Nasa Canada siya at tuluyan na iniwan na kami ni mommy."M-Mom," napahikbi naman ako.Niyakap naman ako ng mahigpit ni Mommy."Magiging maayos din ang lahat, okay?" pilit ang ngiting saad ni Mommy."H-How? Iniwan na tayo ni Daddy!" umiiyak na saad ko naman."Mahal na mahal ka ng daddy mo. Babalik siya."Mapait naman akong napangiti. Kahit huwag na siyang bumalik! "Pumunta na ako sa school mo. Sayang naman kung titigil ka sa pag-aaral."Yumuko naman ako. "Anak?"Tumingin naman ako kay Mommy."N-Nahihiya po ako," malungkot na saad ko naman.Hinaplos naman ni Mommy ang buhok ko."Lilipas din iyan. Hinahanap ka na rin ng bestfriend mo. Huwag mo na intindihin ang mga taong humuhusga sa atin. Dapat maging matapang at matatag ka. Hindi lahat ng Oras nasa tabi mo ako.""Sige po, Mommy. Bukas papasok na po ako," mahinang saad ko naman.Tama si Mommy. Kail
SHEREEKAHIT anong gawin ko, nawalan na ako ng gana mag-aral. I told my mom, next year na ulit ako babalik sa pag-aaral. Lagi na rin ako nagkakasakit. Hindi na rin ako masyadong kumakain. I prefer to sleep whole day. Nagagalit na rin SI Yaya kasi pinapabayaan ko na ang aking sarili. "Uuwi ang mommy mo. Tinawagan ko kagabi at hindi ka na kumakain.""Sana huwag na po," mahinang saad ko naman."Galit ka ba sa mommy mo?"Yumuko naman ako. "Sheree?""Hindi po ako galit, Yaya. Nagtatampo lang po," mahinang saad ko naman.Napabuntonghininga naman ito."Kumain ka na. Ang laki na ng pinayat mo," aniya ni Yaya."S-Sige po."Noong nakaraang linggo pa na ganito ang nararamdaman ko. Lagi na lang masama ang pakiramdam ko at laging antukin.Maghapon na lang na nagmumukmok ako sa aking silid. "Sheree?"Napatingin naman ako sa pinto na bumukas ito.Si mommy."Anak."Umiwas naman ako ng tingin."I'm so sorry. Alam kong napabayaan na kita. Nakausap ko rin si Chandal. Tumigil ka na raw sa pag-aaral."