Pumasok si Ethan diretso sa living room at isinara naman kaagad ni Zea ang pintuan at sumunod sa kanya.
"Anong gusto mo? Kape?" alok niya sa binata.
Pero hindi ito umimik. Sa halip ay nakatingin lang ito sa kanya. Hindi malaman ni Zea ang gagawin kaya hinawakan nito ang kamay ni Ethan dala ng labis na pag-aalala.
"Kumain ka na ba? Tignan mo nga yang sarili mo? Gusto mo bang magpahinga muna? Doon ka muna sa isang kwarto kung gusto mo... "
Tumitig ng mabuti sa kanya si Ethan at unti-unting inilapit ang mukha nito sa dalaga.
"Basta ba tabi tayo, walang problema," he naughtily grinned sabay tawa.
Umarko ang kilay ni Zea at walang sabi-sabing dinibdiban si Etan na madali din nitong nailagan.
"Ang sweet... may payakap-yakap pa ang Z ko. Come... come to Papa!"
"Alam mo ang lakas ng trip mo eh... alalang-alala kaya ako sayo!"
"Oh come on... do you really think magmumukmok ako dahil na forfeit yung laban ko?"
Kaagad inilat
Ang tagal kong hinintay na makita ka... Kung saan-saan kita hinanap. Walang araw o minuto na hindi ka sumagi sa isip ko. Halos mabaliw na nga ako kaiisip sayo.Kung kamusta ka na?Nasa maayos ka ba?Kung anong na nangyari sayo?Kahit alam kong sobrang delikado, panatag ang loob ko noong sumama si Dad sa Hexagon mission.Kasi alam kong kasama ka.Na proprotektahan mo ang nag-iisang taong mahalaga sa buhay ko, maliban sayo. Katulad ng pag-protekta mo sa akin noon.Pero nang mapatay si Dad sa engkwentrong yun, hindi kita sinisi. Bagkus, nag-alala pa nga ako sayo noong bigla kang nawala. Kahit halos lahat ay nagsasabing may kinalaman ka sa nangyari. Naghintay pa rin ako...Na marinig ang kuwento mo. Dahil naniniwala ako sayo. Naniniwala ako sa kung anong meron tayo.
Kael pushed her against the wall. He yanked his tie off and started to unbutton his shirt. Zea glowered at him. Oh no, Kael— that's not going to happen... Mabilis niyang nilapitan si Zea na ngayon ay halatang natataranta na sa pinag-gagawa ni Kael. Kung gaano siya kaagresibo kay Yohan, ay para naman siyang maamong tupa na handa nang kainin ni Kael. "H-Huwag po kayong lalapit..." banta ni Zea. "Bakit? Anong gagawin mo sa akin? Hmm...?" Tinaasan siya ng kilay ni Kael, hanggang sa tuluyan nang mahubad ni Kael ang pang-itaas nito. He leaned towards her and look into her eyes. "Katawan ko na lang ang makikipag-usap sayo. Baka sakaling mag-sabi ka pa ng totoo..." He moved closer to Zea and grabbed her nape. He leaned towards her and lowered his lips to hers. Ngunit isang malakas at sunod-sunod na katok sa pinto ang kanilang narinig. Bigla nabunutan ng tinik sa lalamunan si Zea nang
Malapit nang mapuno ang Arena dahil sa unti-unting pagdami ang estudyanteng gustong manood ng tryouts. Mabilis kasing kumalat ang balita na dumating si Yanna sa campus. "Kakaiba ata tryouts ngayon?" "Bakit? Anong meron? Si Yanna ang lalaban?" "Ewan ko? Basta ang alam ko gusto kong manood." Bulong-bulungan ng mga estudyante. Lumapit ang Marshall kay Yanna para ipaliwanag ang mga panuntunan ng laban. Matapos nito ay tinipon niya ang dalawa sa gitna ng steel cage. Nagka-tinginan pa ang dalawa ng magkaharap ito. Kanina pa kating-kati si Yanna lumaban. Itinaas ng marshall ang kamay sa ere at lahat ay naka-abang sa hudyat nito para mag-umpisa ng laban. "FIGHT!" Rinig na rinig ang malakas na boses ng Marshall sa buong warehouse. Halos mapatayo si Yohan nang mag-umpisa ang laban. Leche talaga... Mag-iingat ka Astrid. bulong ni Yohan sa sarili.
Nag-umpisa na ulit ang laban at sabay silang sumugod. Zea threw a devastating elbow strike and surprisingly, Yanna didn't dodge the attack, leaving a nasty cut on her left eyebrow. It was too late for Zea to realize na ipinain lang ni Yanna ang sarili para makapasok sa depensa niya. One hard elbow in between her chest and stomach. Sending her backward, Zea desperately gasped for air. Yanna sprinted towards her and jumped. Nakita na ni Zea ang naka-ambang tuhod nito habang nasa ere. "Shit."Zea mumbled. Hindi na umilag si Zea. Yanna threw a nasty flying knee strike under Zea's chin and the crowd went wild. "BUMAGSAK ANG APLIKANTE!" sigaw ng Marshall at itinaas ang kamay ni Yanna. Nagmadaling bumaba sila Bem-Bem at Gino. Ganon din si Yohan, wala siyang ibang maisip kundi puntahan kaagad si Zea sa baba. Hindi pa rin ito tumatayo, naka-subsob pa rin si Zea sa sahig. N
"New York?!"Napatigil bigla si Zea sa ginagawa at napatingin ng seryoso kay Ethan."He's going to confirm your identity, kaya kailangan maunahan mo siya dun. Dapat makarating ka ng New York within eighteen hours," Ethan firmly said, habang mabilis na pinapatakbo ang kotse patungong sa private jet charter."I'm sorry Z... Hindi kita puwedeng dalhin sa hospital. Mahirap na, baka makakuha pa sila ng DNA sample mo. I even volunteered to cleaned out the arena para masiguradong wala silang makuha roon."Nag-aalalang tinitigan ni Ethan si Zea mula sa rear mirror at nakita kaagad ng dalaga ang pag-aalala nito sa kanya."Wala ka bang nararamdamang kakaiba simula kanina?"Napakunot lang ang noo ni Zea."Yung itinurok ko sayo na experimental drug. It's supposed to delay the effects of your allergy. Kaya asahan mong aatakihin ka anytime. Don't worry, May pinasama din akong dalawang private doctors para matingnan at gamutin ka habang nasa b
Tiningnan siyang mabuti ni Kael at dahan-dahang lumapit ito sa kanya. Her lips started to tremble at the sight of him. Napakapit ng mabuti si Zea sa sandalan ng upuan. Her heart raced in every step Kael made.He looked at her as if he can see through to her soul. As if he knows what she really wants and what she really felt towards him. He's confident that she still loves him after all these years.She has to accept the fact, na kahit ilang beses na niyang pinagplanuhan kung paano pakikiharapan ang lalaki ay bandang huli ay matatalo din siya ng kanyang damdamin.Lalong lumakas ang kabog ng dibdib ni Zea nang magkalapit na sila ng tuluyan. Naramdaman niya ang kamay nito na dahan-dahang humawak sa kanyang bewang at mahigpit siyang kinabig nito.
Pareho silang natigilan nang masulobong ng kanyang tingin si Cheyne. Hindi niya akalain na sa ganitong pagkakataon magku-krus muli ang kanilang landas.Ang lakas ng kabog ng dibdib niya. Hindi niya malaman kung dala ba ng pagod o pagkagulat? Matapos muntikang mabundol ng itim na SUV o dahil sa kaba kung sa kung anong susunod na mangyayari."Anong ginagawa mo dito, Astrid?" Pakong-pako ang tingin sa kanya Cheyne habang naghihintay ng sagot.Sinubukang ibuka ni Zea ang kanyang bibig sa kagustuhang sagutin ang tanong nito sa kanya , ngunit kaagad din niya itong isinara.Ano nga ba ang sasabihin niya? Gayong hindi siya puwedeng umamin na siya si Astrid, habang merong isa pang Astrid na nagpapanggap ngayon sa Pilipinas. Lalong hindi puwedeng aminin niya na siya si Zea Herrera, dahil paniguradong mas malaking gulo ang idudulot nito.Still struggling with what to say. She has to think fast, kung paano niya malulusutan ito
Tumingin si Zea sa kanyang malapit na kaibigan at hinawakan ang kamay nito. Hindi man siya nagsalita ay nakita niya sa mga mata nito na naintindihan siya nito."Zea, wala akong kinakampihan sa inyo. Pero hangga't maaari iwasan mong makabangga ang mga Blanc-Rui. Kausapin mo si Cheyne. He might seem like a bad person pero kung tutuusin mas mabait pa siya kay Dylan."Buong takang pinagmasdan ni Zea si Harry at hindi mapigilang makaramdam ng awa tungo dito.Alam ba niyang si Cheyne ang pumatay sa bunsong kapatid ni Sophia? Baka nga ito pa ang dahilan kung bakit siya hiniwalayan ng Ate ni Ethan.Harry lifted his finger and pointed at an old mahogany cabinet. "May hidden door sa loob diretso yan sa fire exit... Diyan ka na dumaan, Baka magkasalubong pa kayo ni Cheyne."Niyakap ng mahigpit ni Zea si Harry at nagmadaling nagtungo sa cabinet. Hindi mawala ang pag-aalala sa mukha ni Harry habang pinagmamasdan ang pag-