Zea was about to enter the secret hallway but the doorbell suddenly rang. Lumapit siya sa cassette player at isinara ang lalagyan ng tape. Kaagad namang sumara secret door at muling nanumbalik sa ayos ang shelf. Nagtungo siya sa pinto at maingat na sinilip kung sino ang naroon.
"Tao po!"
Pinagmasdan niyang maigi ang dalawang dalaga sa harap ng gate bago niya binuksan ang pintuan.
"Good morning!" Bati sa kanya ng isa.
Lumapit siya sa gate para alamin ang pakay nito. Pero mabilis na nahagip ng kanyang mata ang jacket na suot ng mga ito.
Kapag sinuswerte ka nga naman.
The girls are wearing a white jacket with a black SIBS logo on its sleeves.
"Kung wala ka naman masyadong ginagawa baka puwedeng pumasyal ka sa event namin diyan sa kabilang kanto," wika ng isa saka mabilis na nag-abot ng flyers.
Zea's eyes narrowed towards the leaflet. "SIBS Bazaar?"
"Yes, we're having a bazaar right across the street. Sa harap ng commercial area. Malapit lang! It's actually for a charity cause. Lahat ng proceeds ay mapupunta sa mga sponsored students ng SIBS na nag-aaral sa AIC University."
"By the way nandiyan ba ang parents mo?" tanong ng isa pa.
Zea smiled. "No. I'm all alone"
"If you have time baka puwede kang sumaglit sa bazaar. There are lots of good stuffs there. Lahat ng products, arts and crafts gawa ng mga highly talented students na napag-aral ng SIBS Foundation."
She smirked. "Alright."
Wearing a red shirt, black jeggings and a pair of white sneakers. Zea went out of the house. Nakita niya na maraming tao na namimili sa bazaar.
Let's help other kids to have a bright future. Kaagad siyang napangiwi matapos basahin ang tagline ng malaking banner sa entrada ng bazaar. Bright future my ass!
Pumasok si Zea sa loob. There are a lot of shops and products to choose from. Bawat estudyante may kanya kanyang shops. Kanya kanya rin ng gimik.
The Future Chemist Booth sells lotions, perfume, cosmetics etc. The Future Artists Booth sells paintings, art crafts, personalized things, printed shirts and jewelries. The Future Entrepreneurs sells everything! Food, drinks, gadgets and so much more. Sobrang festive ng bazaar. If she didn't know about the SIBS' Hidden issues. She would have thought that their intentions are noble and sincere.
"Palaboy ako noon."
Napalingon si Zea nang marinig ang tinig ng isang babae. Mula ito sa audio video presentation na pinanalabas malapit sa stage. Isang batang babae ang nagsasalita.
"Gusto kong pumasok sa eskwelahan pero wala kaming pera. Wala rin kami makain. Naghihintay lang kami sa basurahan ng mga fastfood. Natatandaan ko pa, gustong gusto kong basahin ang mga nakasulat sa pakete ng pagkain. Pero hindi ko naman maintindihan. Hindi kasi ako marunong magbasa."
Her voice started to tremble and the girl's tears started to fall on her cheeks.
"Nagpapaturo lang ako magbasa dun sa nagtitinda ng yosi sa kanto. Kaya lang konti lang din ang alam niya. Hanggang grade 2 lang kasi inabot niya. Akala ko noon, mamatay na lang akong mangmang. Pero mabuti na lang dumating ang SIBS sa buhay namin."
Isang matinding kurot sa puso ang naramdaman ni Zea. Hindi niya maintindihan ang mararamdaman niya.
"Binigyan nila kami ng mga kapatid ko ng pagkakataon na matuto at makapag-aral. Hindi lang edukasyon kundi matinong matutuluyuan at makakain sa araw araw. Ngayon malapit na akong makapag-tapos ng kolehiyo... Bukod sa makapagtrabaho. Gusto kong ibalik sa iba ang naitulong ng SIBS sa akin. Tatanawin kong malaking utang na loob ang nangyari sa akin sa pamamagitan ng SIBS Program."
Zea's tears started to well up in anger. She gritted her teeth.
How can they play with other people's hearts... Using their difficult situation and weaknesses for their own good?
All of a sudden, she felt a hand on her shoulder. Mabilis na napatingin si Zea.
He was a good looking young man. He was tall, fair skinned and gentle looking.
"Nakaka-touch no?" he smiled at her, sabay abot ng tissue.
"Ah? Ah eh... Opo nga po." sagot niya, bago kinuha ang tissue.
"Alam mo, halos lahat ng nag-se-serve na mga bata dito sa bazaar produkto ng SIBS." kuwento ng lalaking mukhang ka-galang-galang.
"Talaga po?"
"Yes."
Zea looked at the bunch of guys wearing a white SIBS jacket. "Members po sila?"
He smiled at her. "Oo, yung mga naka-white jacket sila yung sponsored students ng SIBS." Sunod ay itinuro naman ng lalaki sa grupo ng mga naka-asul na jacket. "Yun namang mga naka-BLUE SIBS jacket. —sila yung Elite SIBS Members."
"Elite po?" Zea glared at the group of guys he was pointing at.
"Oo, sila naman yung mga Excellent students na sponsored ng SIBS. Not necessarily sa academics. Yung iba athletes, computer geniuses, chemist, scientist and many more."
Zea just nodded. So, Ito yung mga estudyanteng halos magpakamatay na sa laki ng utang na loob sa grupo.
"Pero kasama din sa elites yung mga anak ng families na nagdo-donate sa SIBS." dagdag nito.
" Sir, member din po ba kayo ng SIBS?"
"Ha? Hindi."
She immediately noticed the guy's shirt na may naka-print na FACULTY MEMBER sa likod.
"Teacher po kayo?!"
"Hindi rin." He smiled again.
Lintek! Eh sino ba 'tong kausap ko?
"Guidance Counselor ako sa AIC University."
"Ahh.." Zea nodded and continued to scan the place.
"Are you a High school student?" tanong nito kay Zea.
"Yes Sir."
"What school?"
"Transfer student from SVC, sa AIC na po ako sa pasukan." Zea smiled at him.
"Really?!" The young man was surprised. He quickly smiled at her. "Well, we might bump into each other this school year."
"Sir! Tawag po kayo ng principal." Sigaw ng isang estudyante habang kinakawayan ang Guidance Counselor. "Got to go, see you around." pag-papaalam ng lalaki sa kanya.
"Sige po Sir." Zea waved her hand at him then smiled.
Malayo pa lang ay nakita na niya ang isang Booth na nagbebenta ng mga accessories. Maraming mga dalaga ang nagkukumpulan sa booth na ito. Kaagad naman siyang lumapit. Napansin niyang hindi naman namimili ang mga babae sa Booth.
"Nakunan mo ba?"
"Oo, sobrang gwapo niya talaga."
"Wait. Wait... Video-han ko lang siya."
"Umurong naman kayo. Di ako nakakuha ng pwesto."
It turns out na may pinagkukumpulan na tao ang mga ito.
Artista siguro.
Nagpumilit makapasok si Zea sa gitna ng mga tao.
"Excuse me lang..." Matapos makipagbalyahan sa mga ito, sa wakas nakapasok din siya sa gitna.
Zea rolled her eyes in disbelief. Jusko! lalaki lang pala ang pinagkakaguluhan ng mga haliparot na to.
Zea glared her eyes towards the guy. He's wearing a BLUE SIBS Jacket, but unlike the others who also wear a BLUE jacket. His jacket is a bit more different than the others. Mas maangas ang pagkakayari ng jacket. The color is bit darker than the usual blue.
GAN, ito ang nakasulat sa likod ng jacket. Nakatalikod ito kay Zea at abalang nagtitingin ng mga accessories sa shop. Matangkad ito at may katawan. She can sense na maangas ang dating ng binata. Somehow may pagka-badboy. She was certain that the guy is good looking. Hindi naman pagkukumpulan ang lalaking ito kung Hindi gwapo o sikat. Ngunit mabilis na nabaling ang tingin ni Zea sa mga accessories. Since dalawa lang naman silang customer sa harap at ang iba ay usyusera lang. Napangiti siya sa mga ito. It was all well made. Kahit naman special agent ang trabaho niya, babae pa rin naman siya. At natutuwa pa rin naman siya sa kikay stuffs, tulad nito.
Zea picked a silver headband. It has a bow accent on the side, surrounded by tiny white Swarovski crystals.
"Miss..." tawag ni Zea sa nagbebenta.
"Handmade ba ito?"
Napatingin ang binata sa kanila habang nakikipag-usap siya sa tindera. Napansin din nito ang headband na hawak ni Zea.
"Opo ate, Handmade po lahat ng iyan." Sagot ng tindera.
"At authentic po na swarovski crystal ginamit diyan." Dagdag pa nito.
"Puwede kong isukat?"
"Oo naman teh." Sabay iniharap ang salamin Kay Zea.
Sinukat ni Zea ang headband.
"Wow ate, ang ganda po tingnan sa inyo."
Zea smiled at her. "Binola mo pa ako."
Ningitian siya ng tindera. "Hindi po, maganda talaga."
Zea smilingly looked at the mirror while wearing the silver headband. She was too happy,
she didn't even notice the guy was looking at her the whole time.
"Magkano nga to?"
"P350 po." mabilis na sagot ng tindera.
"Kunin ko na teh, wait lang." Inilapag ni Zea ang headband sabay kalkal sa bag niya para kunin ang wallet niya.
"Kukunin ko na 'to."
Natahimik ang lahat no'ng makarinig nang isang tinig ng lalaki.
Hawak ang silver headband, iniabot ito ng lalaki sa kahera kasabay ng bayad niya. Nang makakuha ng pera si Zea ay kaagad miyang iniabot ito sa babae, at kinapa ang headband kung saan niya ito inilapag.---pero wala na 'yon do'n.
Napatanga ang kahera, pati na rin ang tindera. Napalingon si Zea sa lalaki at nakita niya na hawak nito ang headband at binabayaran na sa kahera.
"Hey!" tawag ni Zea.
But the guy didn't bother to look at her.
"Hey!" Mas nilakasan pa ni Zea ang pag-sigaw.
Finally she got his attention, he slowly looked at her.---and she was right. Guwapo nga talaga ang lalaking ito, maangas at mukhang papalag kahit kanino.
Zea was trying to control her temper.
"I already paid for that item." she calmly said.
He silently chuckled.
"Dito sa counter nagbabayad..." he said coldly.
"So?"
"Ibig sabihin, di mo pa nabayaran. Puwede ko pang bilihin." mayabang nitong tugon.
That's it, Zea had enough.
"Hoy boy! Wala namang bastusan. Hindi ka naman siguro tanga at bulag para di mo mapansin na kanina ko pa hawak 'yang item na yan."
His eyes quickly narrowed at her. "Boy? Ako ba ang kinakausap mo?"
"Ay hinde, sila, sila kinakausap ko. Wala namang ibang boy dito diba, kundi ikaw lang?" pilosopong sagot ni Zea.
Nanlaki ang mga mata ng mga usyusera, tindera at kahera, no'ng sagutin ni Zea ang lalaki. Dahan-dahang lumapit sa kanya ang lalaki.
"Ah... teka Ate! Alam niyo po mas maganda po itong kulay pink na headband. Mas bagay po sa inyo to." Mabilis na pag-awat ng tindera sa dalawa.
Lalo pa nag-init ang dugo ni Zea sa narinig. Tiningnan niya ang tindera ng masama. "Bakit? Natatakot kayo sa lalaking to?" natatawa-tawang singhal ni Zea.
She sharply looked at him and quickly grabbed the item from his hand.
"Akin 'to!" mariing wika niya.
The guy just gave her a smirk. "Hindi ka taga-dito no?"
"Bakit? Kailangan ba?"
"Dre may problema ba?!" tanong ng isa pang lalaki na kararating lang sa Bazaar.
Napatingin kaagad si Zea sa mga lalaking naka-asul na jacket, na unti-unti nang nagtitipon sa likod ng binata. Sumenyas ang binatang nakikipag-talo sa kanya na huwag silang maki-alam.
"Ganito na lang miss..." wika nito, pilit pinapa-kalma ang sarili. Binunot nito ang wallet mula sa kanyang bulsa.
"Magkano ba?" Kumuha siya ng pera at isa-isang tinapon sa pag-mumukha ni Zea.
Her hands clenched to stop it from shaking. She looked down and looked at the scattered paper bills on the ground.
"Dapat kasi ibinigay na lang niya yung item."
"Kasalanan niya 'yan. Tapang kasi masyado."
Zea can overhear the people around.
"Ano? Kulang pa?" Mayabang siyang tiningnan ng lalaki.
Yumuko si Zea at kaagad napangiti ang binata, sa pag-aakalang sumusuko na ang dalaga.
Zea bent down and picked up the paper bills.
"Magkano nga 'to? one, two, three, four... one thousand?" sarkastikong tanong niya rito, saka tinalasan ng tingin. "Isang libo lang ang pera mo, niyayabangan mo ko?"
His eyes twitched, he felt like all the blood in his body had rushed to his head. This girl kept challenging him right from the start.
Una, hindi nito binigyang halaga ang presensiya niya sa shop. Pangalawa, hindi man lang ito natatakot sa kanya. Pangatlo, sumasagot-sagot pa at ngayo'y minamaliit pa ang pera niya.
Kinuha niya lahat ng pera niya sa wallet at binalibag ito sa dibdib ng dalaga. "Bilangin mo!" mariing utos niya rito.
Napangisi si Zea, saka tiningnan ang lalaki. Yumuko siya at pinulot lahat ng pera sa lapag.
She looked at him once more and sweetly smiled.
Hinawakan niyang mabuti ang pera at pinakita pa sa binata, saka sabay-sabay itong pinunit asa mismong harapan nito. Napanganga ang lahat ng tao na nakapaligid sa kanila. Maski ang lalaki hindi kaagad naka-react.
Mabilis na lumapit si Zea sa kahera at iniabot ang kanyang pera. "Miss, ako na ang bibili nito. Wala na siyang pera."
She turned her back at him, pero hinablot ng lalaki ang braso niya.
The way he gripped her arm, she knew that he's really angry now.
"Yohan!" tawag ng isang binata.
"Not now, Gino." He angrily said to him then furiously looked at her.
Kinabig ni Zea ang braso niya, pero mahigpit ang kapit nito sa kanya.
"Pina-patawag ka ng President sa SIBS Office." the other guy said.
Unti-unting kumalma ang binata, saka pabalibag na binitawan ng lalaki ang braso niya.
"Suwerte mo, may lakad ako. Kundi may kinalagyan ka sa akin." galit, ngunit mahina nitong bulong kay Zea. Mabilis na umalis ang lalaki kasama ang buong grupo.
Samantalang mabilis siyang nilapitan ng tindera at tinapik ang balikat niya. "Dapat kasi hindi mo na pinatulan yun eh. Sigurado babalikan ka nun."
"Sino ba yung gagong 'yun?"
"Si Yohan Gan, Naku hari 'yun dito. Walang bumabangga dun."
Natawa na lang si Zea sa sinabi ng tindera. "Hindi ko alam may hari na pala sa Pilipinas?"
"Naku, ang hirap naman ipinaliwanag sayo palibhasa hindi ka taga-dito." tugon ng tindera.
Mukhang namang nag-aalala lang ito sa kanya.
"Ang ganda mo pa naman, mag-iingat ka." dagdag pa nito.
Tinitigan ni Zea ang binata, habang naglalakad ito papalayo kasama ang buong grupo.
Yohan Gan... So you're strongly connected with SIBS huh? I'll remember your name.
Mabilis na nahawi ang mga tao sa daan. Lahat kusang umiiwas habang naglalakad si Yohan palabas ng bazaar kasama ang buong grupo."Oh? Sinong uupakan? Dami natin ah!" mayabang na tanong ng isang chubby na lalaki habang nag-iistretching."Ikaw!" badtrip na sagot ni Yohan. "Tumabi ka nga diyan." Tinulak niya ang matabang lalaki sabay bukas ng pintuan ng kotse."Ako na magdra-drive dre," awat ni Gino sa pagpasok sa kotse ni Yohan. Gano'n din ang matabang lalaki at naupo sa tabi ni Gino.Inis niyang ginulo ang buhok. Hindi na mapinta ang mukha niya kanina pa."Ano bang nangyari dre?" tanong ulit ng chubby na lalaki pero hindi siya sumasagot."May nakasagutan kasi yang si Yohan sa loob Bem-Bem." paliwanag ni Gino habang nagmamaneho."Oh? Ano? Buhay pa?"Nangiti bigla si Gino at pinigil ang tawa. "Kaya nga hindi maipinta mukha niyan kasi buhay pa.""Tang-ina kasi..." Napapikit si Yohan sa inis. Naalala na naman niya ang nangyari kanina.
White socks, check! Black school shoes, check! Blue checkered Uniform, check! Red strappy school bag, check! and a cutie silver headband, check na check!All geared up, Zea went to school. Naglalakad pa lang siya sa sidewalk ng school ay ramdam na niya ang lahat ng matang nakatingin sa kanya."Bago siguro yan...""Oo, ngayon ko lang siya nakita.""Grabe, nakita mo yung kutis? Anak mayaman 'yan siguro."She bit her lips. Halos napangiti si Zea siya sa mga naririnig niyang bulung-bulungan ng mga estudyante. Maraming nakasunod sa likod niya kaya marahan siyang naglakad patungo sa high school building."Miss... anong grade mo na?" tanong ng isang binatang na naglakas ng loob na kausapin siya."Grade 12," mabilis niyang sagot saka lumakad lang ng diretso."Kinausap niya ako!" sigaw ng lalaki sabay hiyawan ng mga kabarkada nito.Papasok na sana siya ng building nang bigl
"Halika na Selene," kayag ng kanyang kasama.Ngunit nanatiling nakatayo si Selene, kahit pa hinahatak na siya ng mga kasama niya paalis. Hindi niya alam kung bakit pero hindi niya maiiwas ang kanyang tingin sa dalawa.The way Yohan kisses that transfer student somehow brought a little pain in Selene's heart."Selene..."Asar na itong nagpakawala ng hininga saka tumalikod at naglakad palayo.At the corner of Zea's eye, she saw Selene and the rest of her crew left. Kaya naman mabilis siyang kumawala sa labi nito at tinulak palayo ang binata. Bahagya itong ikinagulat ni Yohan.Halos mapatanga tuloy si Zea no'ng makita ang pamumula ng pisngi ng binata. Hindi niya tuloy mapigilang matawa. "Ay bakit? First time mo?"Lalong namula ang mukha ni Yohan at hindi makatingin ng diretso sa dalaga. Hindi tuloy malaman ni Yohan ang sasabihin. Dahil, oo —first time niya."Hindi ah.""Ahh..." Isang tusong ngi
"I believe we met earlier..." Ningitian siya ni Ethan habang naghihintay ang kamay nito sa kanya.Inabot ni Yohan ang palad nito para makipagkamay saka napangisi.Ang kinis... bakla to."Dana!" tawag ng presidente sa secretary niya."Yes, sir?""Kindly close my office and cancel all my appointments today.""Right away, Sir." Kaagad lumabas ang sekretarya at tahimik na isinara ang pinto.Tahimik na pinasadahan ng tingin ni Ethan ang SIBS president. A man of few words, reserved and seldomly smile. Sinister look, sa mga titig pa lang nito mangingilag ka nang kumilos ng masama. Sa tindig at solidong pangangatawan ng binata, nakakasigurado siyang hindi lang trabaho sa opisina ang pinagkakaabalahan nito.He's in his mid 20's. Ethan smiled sheepishly at him. Too young to be the president of a notorious organization. He must be really good at business. But I’m quite sure that there's more to that.
Mabilis na nagpulasan ang mga estudyante nang pumasok ang Advance Chemistry teacher sa loob ng silid."Good morning class!""Good morning Mrs. Ochoa!""Alright, bring out your assignments! I want to make sure na pinag-aralan niyong mabuti ang lesson kahapon." Kaagad kinuha ng teacher ang kopya ng seating arrangement saka pinasadahan ito ng tingin."Ma'am!" sigaw ni Selene saka mabilis namang nagtaas ng kamay.Pero nginitian lang siya ni Ms. Ochoa. "For sure nag-aaral ka ng mabuti, Ms. Madrigal. How about we give others a chance."The teacher scanned the room. Hanggang sa mahagip ng tingin niya ang estudyanteng nakadukdok ang ulo sa lamesa. Tumalas ang tingin niya sa dalaga saka mabilis na hinanap ang pangalan nito sa seat plan.Napatingin tuloy si Yohan sa humihilik na babae sa harapan niya. Palihim siyang natawa. Dinampot niya ang takip ng kanyang ballpen saka pasimpleng binato ang ulo nito. Pero wa epek!"Ms. Astrid Gar
Zea looked at her plane ticket then turned her gaze at Ethan."Mauuna kang aalis sa amin. Nandiyan na lahat ng documents na kailangan mo."He handed her a silver case. Binuksan niya ito at tumambad sa kanya ang bulto ng pera na nakapaloob dito."I'm going to deposit this to your fake account. You'll need this to bid. Para makaakyat ka sa VIP Hall. Aalis kami ni Yohan papuntang Macau four days from now." Marahang umakyat ang kanyang tingin at hinuli ang mata ni Zea. "Masyado mo namang ginalingan kanina. Siguradong hindi makakatulog ang batang 'yon kaiisip sayo."Zea kept silent.Naalala niya kasi 'yong pakiramdam no'ng halikan siya nito. How he held her close, the way he touched her, his warm breathe against her lips.It was the exact feeling.Iyon nga lang... hindi si Yohan ang naaalala niya.But a distinct memory of the only man she loved.Suminsin ang pagkakatitig ni Ethan sa d
The sight of Zea and Ethan walking and her hand wrapped around on his arm made Yohan sick. Inis na sumimangot si Yohan. Magsama kayong dalawa. Isang malakas na ugong ng kotse ang umarangkada sa kahabaan ng kalsada. Dahilan para mabilis na mapalingon si Yohan. A sleek candy red Maserati swerved savagely towards him. Tumigil ito sa tapat niya at hindi niya mapigilang magpakawala ng hininga nang makita kung sino ang nagmamaneho nito. The window slowly slid down at isang nakangising lalaki na ngumunguya ng chewing gum ang mapanuyang dumungaw. "Look who we have here?" The guy smoothed his tied-back hair and his devilish eyes gleamed under the street lights. Bawat mapadaan sa kalsada, napapatingin sa kanila. Bukod kasi sa maangas na kotse na dala nito, di hamak na mas maangas yung nagdadala. Guwapo pero mukhang kontrabida. Malakas ang datingan at mukhang papalag. "At ano naman ang GINAGAWA
Galit na galit na binalibag ni Cheyne ang mga dokumento sa mukha ng secretary ng kapatid niya."Is this all the information you got?" Binalibag ni Cheyne ang papeles sa lamesa ng secretary and shot her a death glare. "Ano 'to? Napaka-basic ng information! Gagawa tayo ng resume?""Sorry po, Sir.""I need to know kung sino tong Astrid Garcia na to! Anong kinalaman niya kay Yohan! Sa SIBS! At 'yong Errol Suarez na yun!""Y-Yes, Sir..." nanginginig nitong wika."EH, ANO PANG GINAGAWA MO DIYAN? MOVE!"Dali-daling tumayo ang sekretarya at lumabas ng opisina.A tall sinister-looking guy in a black suit entered the room. And the way his eyes look, he is way scarier than Cheyne was."Why are you terrorizing my secretary?" tanong ni Dylan sa kapatid na si Cheyne."May pina-investigate akong babae diyan sa secretary mo kaso basura naman 'yong information na ibinigay sa akin."Nangiti si Dylan kay Cheyne. "Sa pagkakaalam ko..