NAGISING si Mikael sa pamilyar na amoy, amoy na nalanghap niya rati. Unti-unti niyang minulat ang kanyang mga mata at hindi na siya nagulat ng bumulaga sa kanya ang puting kisame."Narito uli ako..." mahinang reklamo niya at nilibot ang mga mata sa paligid at napadako ang kanyang paningin sa babaeng napadapa sa kama, nakaupo ito sa gilid ng kama at ang ulo ay nakadapa sa gilid niya. Hawak-hawak rin nito ang kamay niya na tila ba takot itong mawala siya.Hindi niya maiwasang mapangiti sapagkat nakadama siya ng ligaya dahil si Mari kaagad ang sumalubong sa kanya. Dahan-dahan siyang umupo, tama lang para huwag magising ang babaeng nakahawak sa kamay niya. Inangat niya ang kaliwang kamay para abutin ang ulo ng dalaga upang haplusin. Gusto niya lang masiguro kung talagang hindi siya nananaginip lang, kung talaga bang kasama niya ang babae sa mga sandaling iyon. "So, you're awake."Napa-angat siya ng tingin nang marinig niya ang seryosong boses ni Cyrex. Sasabihin niya sana ang kaibigang h
HUMINGA ng malalim si Mari at pinasalakop ang mga kamay na nakalagay sa kanyang mga hita. Hindi niya alam pero para siyang sasabak sa isang laban na hindi pa niya naranasan buong buhay niya kaya’t hindi niya maiwasang gumalaw-galaw sa kinauupuan niya nagbabasakaling baka mapawi kahit kaunti ang kabang nadarama niya ng mga sandaling iyon. Napa-angat ang mukha niya mula sa pagkayuko ng bigla niya lamang naramdaman ang mainit na kamay na siyang pumatong sa may ibabaw ng kamay niya. Nang tumingin siya sa may gilid niya’y bungad sa mga mata niya ang itsura ni Mikael. Ngitian siya nito at pinisil ng marahan ang kanyang kamay.“Relax, sweetheart, everything will be alright,” masuyong giit nito.Hindi niya maiwasang mapangiti kasi nagawa nitong alisin ang kabang nadarama niya, she’s calm now. Hindi na niya nadadarama ang kabang nararamdaman niya kanina.“Pasensya na, hindi ko lang maiwasan mag-alala. Hindi ko kasi alam kung paano ko ba sila haharapin at lalo na kung paano ko sila kakausapin,”
ANG bilis ng mga araw, dalawang linggo na mula nang magdesisyon siyang tumira sa mansion ng totoo niyang magulang and she can say that 2 weeks is the most memorable days of her life in earth. Talagang, sinulit iyon ng Daddy, Mommy at ni Anna ang pagbawi sa kanya. They always made her feel wanted and loved. Galing sila sa lugar ng lola at lola niya sa Passi City Philippines. Isang pure pilipina pala ang kanyang tunay na ina na isang nurse, nagkita pala ang Daddy niya at ito sa Nevada, that time, her mother is still in relationship with Mr San Diego, ang lalaking akala niya'y ganiyang ama but hindi pala. Na inlove raw ang kanyang tunay na ama sa nanay niya noong una pa lang nito nakita. Her father, found out na may karelasyon ang ina niya at nalaman rin nito na sinasaktan ni Mr San Diego ang kanyang ina kaya't ginawa nito lahat para maagaw ang Mommy niya. Kahit pala dati pa lang ay mapanakit na ang lalaki, magkasing bayolente ito at si Chan. Her mother at first, hindi sang-ayon na iwan
PAGKAMULAT ni Mari sa kanyang mga mata ay napangiti siya nang tumambad sa kanya ang mukha ng kanyang kapatid na si Anna.“Good afternoon, kamusta tulog mo?” malambing na tanong nito sa kanya.Lumapad ang ngiti niya. “It’s very good. By the way, nasaan na tayo?”Bago pa man sumagot ang kapatid niya ay narinig na niya ang pag anunsyo ng flight attendant naka-landing na sila sa airport. Hindi niya maiwasang huminga ng malalim dahil pakiramdam niya may mangyayari, hindi nga lang niya mapaliwanang o masabi sa ngayon.“Mabuti naman pala at gising ka na, sleeping beauty,” nakangiting komento ng kanyang ina at hinawakan ang kamay niya.Her warm smile and her touch makes Mari's heart melt. Hindi niya tuloy maiwasang mapaluha, sapagkat hindi pa rin siya sanay na meron na siya ngayong ina na nagmamahal sa kanya.“Hey, why are you crying, sweetie? My masakit ba sa iyo?” nag-alalang tanong ng Ginang.Umiling-iling siya. “Wala, mom, I’m just happy kasi i have you,” malambing na sagot niya.Nakita n
ISANG linggo na ang nakakaraang mula nang mag-proposed si Mikael kay Mari, halos na simulan na rin nilang maisaayos ang kakailanganin para sa kasal, heto nga ngayon si Mari sa may boutique ni Anna, today is the day na isusukat niya ang kanyang wedding gown. Magkasama dapat sila ni Mikael kaso lang may biglaang lakad ang binata at sinabi nitong susunod na lang. Huminga ng malalim si Mari dahil sa magkahalong excitement at kabang nadarama niya, hindi niya rati ito naranasan sa fake wedding nila ni Chan kasi nga pumirma lang sila ng fake documents wala ganito."Look who's here."Napa-angat siya ng tingin nang marinig niya ang pamilyar na boses. Ang excitement at kabang nadarama niya kanina ay napalitan ng galit nang tumambad sa kanya ang mukha ng panganay na anak ng ama-amahan niya na si Mr San Diego. Hindi niya na lang sana papansinin ang babae dahil alam niyang sisirain lang nito ang araw niya pero nang akmang tatayo siya ay hinawakan siya nito sa kamay kaya't napatigil siya."Easy, d
NAPAHILAMOS si Mikael sa kanyang mukha sabay sandal sa may dingding sa labas ng ospital room, sinugod niya sa ospital si Mari dahil habang nagtatalo sila kanina ay nawalan bigla ng ulirat ang babae. "Oh, bakit parang namatayan ka diyan?" Inalis ni Mikael ang mga palad sa kanyang mukha at tumingin sa nagsalita. Huminga siya ng malalim, hindi niya masabi kung ano ang nararamdaman niya ng sandaling iyon, kay bilis lang ng pangyayari, hindi pa ata kaya ng utak niya tanggapin."Ano nangyari sa iyo? Bakit para kang timang diyan?" magkasalubong ang kilay na tanong ni Tyeron, kasama nito kanina ang asawa nitong si Lhalhaine na hindi niya alam kung saan ng mga sandaling iyon. "Hoy! Parang baliw ito, nangyari sa iyo? Don't worry, ayos lang naman siguro si Mari, baka na stress lang kaya nawalan ng malay kaya cheer up, kinakabahan ako sa mukha mo 'e–""Alam na niya," mahinang sabi niya sabay yuko. "A-anong alam na niya?" nalilitong tanong ni Tyeron at hinawakan siya sa balikat kaya't napa-ang
KINABUKASAN, tumambad sa mga mata ni Mari ang ganda ng langit pagkamulat ng kanyang mga mata, bukas kasi ang malaking bintana sa ospital room niya, napapikit siya at huminga ng malalim. Napatingin siya sa side table dahil nahagip ng mga mata niyang may nakalagay na bulaklak roon. Kumunot-noo niya dahil bago siya makatulog kagabi ay wala pa ang mga bulaklak na iyan, halatang fresh ang mga iyon dahil sa itsura. Hindi niya maiwasang abutin ang vase, na ngayon niya lang rin nakita, may kalakihan iyon."Teka...alam ko ang bulaklak na ito 'a..." mahinang komento niya ng mahawakan niya ang kulay puti at maliit na bulaklak, medyo hawig sa roses dahil parehos ang hugis ng mga ito. Dinala niya ang bulaklak sa kanyang ilong at hindi niya maiwasang singhutin ang amoy nito, it's smell refreshing. "Lily of valley," mahinang sabi niya. Iyon ang pangalan ng bulaklak. Alam niya dahil hindi man halata pero mahilig siya sa mga bulaklak kaya't may kaunting knowledge siya sa mga ito. Binalik niya ang vas
NABITIN sa eri ang kamay ni Mikael na, akma kasi niyang iinumin ang natirang beer sa may can nang bigla niya na lamang narinig ang pamilyar na boses ng mga kaibigan niya sa labas."Sabi na nga ba dito ka didiretso 'e," nakasimangot na komento ni Tyeron at nameywang sa harap niya."Tsk! Ang daya mo 'a, iinumin ka pala, hindi ka man lang nagyaya," singit naman ni Heckson na inagaw sa kanya ang hawak niyang can at ininom ang laman nun, napasimangot naman siya. Pumanta siya rito sa tambayan nila kasi gusto niya mapag-isa pero heto mga baliw niyang kaibigan sinisira ang plano niya."Bakit ba kayo narito?" inis na tanong niya. Napadaing siya nang batukan siya ng kung sino mula sa likuran niya, galit na lumingon siya at nanlaki mga mata niya nang makita niyang nakatayo roon si Maximo."Max?!" gulat na bulalas niya."Oh, bakit parang gulat na gulat ka?" masungit na tanong nito at umupo sa may gilid niya at nagsimula na rin magbukas ng inumin na gusto nito.Bumuntonghininga siya, hindi niya al