CHAPTER FOURTY-FOUR
Braxien's POV
Nagsimula na kaming bumalik ni Fellion sa mansion. Nang dumating kami ay sumalubong sa amin ang nag aalalang mukha ni Ate Beth. Mabilis akong bumaba ng kotse at gano'n din si Fellion.
"Master Braxien, hindi po tumitigil sa pag-iyak si Lady Ziah. Inayawan niya ang lahat ng ice cream na dala kanina."
Muli kong kinuha ang cellphone sa bulsa ko at idinial ang number ni Paolo. Sh*t, hindi talaga pwedeng hindi makuha ni Ziah ang gusto nitong kainin.
"Moron, where are you?" salubong ko sa kabilang linya.
"Wow, ah? Nakakahiya naman at minamadali mo pa ako?!" sigaw nito.
"If Ziah, will be mad at me. It is because of you, ang tagal mo. At hindi talaga ako magdadalawang isip na sabihin kay Hannahㅡ"
"Oo na! Sobrang tuso mong hayop ka!"
"Sending my middle finger, Saavedra!" ri
CHAPTER FOURTY-FIVEBraxien's POVWala akong nagawa kun'di ang umupo sa tapat ni Ziah. Ang dalawang mokong ay nakangiti ng tila ba may naisip pang hindi magandang plano. Humanda talaga sa'kin ang dalawang ito bukas.Sinimulan ni Ziah tanggalan ng balat ang sampalok. Nakangiti ito habang ginagawa 'yon, kaya kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ko. At least, I know na naibigay ko ang gusto niya.Nang matapos balatan ang sampalok ay isinawsaw na nito sa strawberry ice cream. Kaming apat ay halos sa kaniya lang muna nagkatingin. Gusto naming makita ang reaction ng mukha niya kung masarap ba o hindi."Uhmmm!" nakapikit ito. "Ang sarap! This is so awesome! Hindi ko akalain na masarap pala kapag pinagsama ang sampalok ay strawberry ice cream!" bulalas nitong sambit.Nagkatinginan kaming apat bago lumunok ng laway. Si Matthew ang sumunod na kumain. I just want to c
CHAPTER FOURTY-SIXPaolo's POVHalos sabay lang kami ni Mike na lumabas ng comfort room. Nang makita namin na wala na sila Ziah sa dining area ay mabilis kaming tumakbo patungo sa kitchen. Kailangan namin uminom ng maraming tubig dahil pakiramdam ko ay nawalan na ako ng tubig sa katawan.Grabe, iba talaga ang lasa ng kinain namin. Siguradong hindi maniniwala si Mommy kapag nalaman nito kung anong kinain ko. At sigurado rin akong malilintikan ako, dahil tiyak na mag-aalala rin 'yon. Kaya mas mabuti na lang na hindi nito alam. Kaysa, mag over react ito at gawin nanaman akong batang akala mo'y pitong taong gulang palang. Ang hindi niya alam, kaya ko nang gumawa ng bata ngayon.Naalala ko naman bigla si Adrielle. Napailing ako, that woman make me crazy. She's my sister's best friend at ang lakas ng loob na lapitan ako at magtapat ng nararamdaman. Kaya hindi ko naman talaga kasalanan na may nangyari sa'mi
CHAPTER FOURTY-SEVENZiah’s POVNaalimpungatan ako dahil sa tama ng sikat ng araw sa’king mukha. Tumalikod ako at humarap sa kabilang side ng kama. Kinapa ko ang side na ‘yon upang malaman kung naroon pa si Braxien, ngunit wala kong katawan na nahawakan.Kaagad naman akong napangiti nang maalala ang nangyari kagabi. Nakain ko ang gusto ng baby ko kaya sobrang gaan sa pakiramdam at the same time hindi rin mabigat sa dibdib. Hinimas ko ang tiyan ko. Kung minsan kasi ay talagang nararamdaman ko ang pag galaw nito sa loob, kaya nakakaramdam ako ng kaunting kirot.The pregnancy thing… is the best feeling I’ve ever felt. Katulad na lamang ng ipagbuntis ko si Zhen. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit ang ibang lalaki ay pinagsasawalang bahala lamang ang pagbubuntis ng kanilang asawa. Mabuti na lang talaga at si Braxien ang nakilala ko.And that part is t
CHAPTER FOURTY-EIGHT Ziah’s POV “Kahit saang lugar pa ‘yan, ang mahalaga ay sa’yo ako ikakasal.” Sa sinabi kong iyon ay kaagad na namula ang tainga ni Braxien. Hindi na ako magtataka kung bakit nangyari ‘yon. Ganito siya sa tuwing may sinasabi akong hindi niya inaasahan na marinig. At gano’n rin naman ako sa kaniya. “Right, inaasahan ko naman na sasabihin mo ‘yan,” tumingin ito sa ibang direksyon at saka huminga ng malalim. “But not now, kung minsan ay talagang walang preno ang bibig mo.” Napangiti ako. “Why? May nasabi ba akong mali?” tanong ko habang ang aking kamay ay hawak na niya ngayon. “Wala namang mali sa sinabi mo. Walang mali sa’yo lahat tama, dahil noong nakilala kita, nagbago ang pananaw ko sa buhay,” muli nitong hinawakan ang magkabilaang pisngi ko. “I love it when you look at me with that smile on your face, Honey.”
CHAPTER FOURTY-NINE Ziah’s POV Wala ako sa sariling umakyat patungo sa hagdan hanggang sa makarating ako sa kwartong aming panunuoran. Doon ay nakita ko si Braxien na nakangiti habang nakikipaglaro kay Zhen at Pamela. Walang bakas na problema o kahit tinatago man lang ang mga mata nito. “Oh, nandiyan ka na pala,” biglang sambit ni Braxien nang makita ako. “Auh, Oo,” tugon ko. Ang dalawang bata ay nakangiting tumingin sa’kin. Bago pa ako lapitan ng mga ito ay kaagad kong ikinalma ang sarili ko. Hindi dapat nila mapansin ang pagkabalisa ko lalo na ni Braxien. Ayokong mag assume kaagad sa nabasa ko, hindi naman sapat na ebidensya ‘yon dahil sa unknown number nanggaling ang mensahe na ‘yon. Hahayaan kong si Braxien mismo ang magsabi sa’kin. Habang nanunuod ay hindi ko mapigilan ang titigan si
CHAPTER FIFTYZiah’s POVNang makapasok kami ni Zhen ng mansion ay kaagad akong natungo sa kwarto namin. Inis kong sinarado ang pinto at nagpunta sa veranda upang silipin sila sa ibaba. Ngunit wala na ito sa labas, mukhang pumasok na rin ang mga ito sa loob.At yung babae kaya ay pumasok din? Siguro dahil kasama ito nila Harley.Sino kaya ang babae na ‘yon? Bakit kung makayakap siya kay Braxien ay parang sobrang close sila? At ang mga ngiti niya, may ibig-sabihin ang mga ngiti niya habang nakatitig kay Braxien.Bwiset!Wala akong magawa kaya kinuha ko na lamang ang laptop na narito sa kwarto at kaagad na tinawagan ko si Vivi. Wala rin naman akong ibang makakusap, ang phone ko ay naiwan ko sa mansion ni Braxien. Ang akala ko kasi ay pagkagaling sa bahay nila Mama ay makakabalik din kami kaagad ng mansion.“Hoy, baba
CHAPTER FIFTY-ONE Braxien’s POV “Kahit na wala na para sa akin ‘yon, paano naman kay Xianxi? Alam naman nating dalawa kung ano ang nararamdaman niya para sa’kin,” nakakunot kong sambit kay Harley. I didn’t know the reason why Xianxi is going here in hacienda. Ni-wala akong sinabihan kahit pa mga kamag-anak namin dito. “Okay, I’ll try to talk to her na sana ay maintindihan niya ang sitwasyon mo,” paninigurado ni Harley at lumabas na ito ng kwarto. This is another problem. I know na nagalit si Ziah nang yakapin ako ni Xianxi. Hindi maitatanggi ‘yon matapos magbitaw nito ng salitang kahit ako ay hindi ko rin inaaasahan. Xianxi is our childhood friend dito sa Bicol, muntik na kaming maikasal noong tumungtong kami ng high school dahil sa request niya sa kaniyang mga magulang. Simula pagkabata pa lamang kasi ay umamin na ito sa akin na may pagtingin siy
CHAPTER FIFTY-TWOZiah's POV"Oh, natahimik kayo bigla?" muli nitong tanong at dumako sa akin ang paningin nito. "And who's this gorgeous, Lady?" lumakad ito dahan-dahan papalapit sa'kin. "Stay away from her, Benjie," madiing sambit ni Braxien.Nagkibit-balikat lamang ang lalaki saka marahan akong tiningnan."Oh, she's pregnant?" He chuckled. "Of course, my cousin is the Father," sabay tingin nito kay Braxien.P—pinsan siya ni Braxien?Naningkit ang mga matang tinitigan ako nito, kaya bahagya akong napaatras. Hindi ko alam kung bakit para bang bigla akong nakaramdam ng kaba. Napatingin ako kay Braxien na ngayon ay mabilis na tumayo at hinawakan ako sa braso."Go to our room, since tapos ka na rin naman na kumain. Susunod ako pagkatapos namin mag usap."