"Kriesha, are you ready?" kumatok si Tres sa pintuan ng silid ng asawa at tinanong ito mula sa labas. Habang si Kriesha ay hirap na hirap kung e zipper up ang kaniyang one shoulder evening dress. Halos mabali ang kaniyang mga braso kaka liyad para lang maabot ang dulo no'n. Takneneng, bakit ba kasi ito 'yung kinuha niya? Hindi ba niya na realize agad na hindi ito kaya isuot ng mag isa? Palibhasa kasi, walang staff dito na tutulong sa kaniya. "Hindi pa. Sandali lang." she shouted. "Kanina mo pa 'yan paulit-ulit na hiningi, and I'm giving you enough time to prepare, it's nearly seven in the evening, mala-late na tayo." makahulogan na sagot ni Tres habang sinisilip ang oras sa kaniyang pambisig na relo. Napapikit ng mariin si Kriesha dahil sa inis, parang gusto niya sumigaw sa kumukulo niyang inis. Pero mukhang wala na talaga siyang ibang choice kundi ang humingi ng tulong dito, or else, mala-late talaga sila at siya na naman ang sisisihin. Naglakad siya patungonh pintuan at pinagbu
Magkahawak kamay silang naglakad sa red carpet, sa gitna ng maramihang flash ng camera mula sa mga journalist at news broadcasters. Maraming tao, at halos lahat ng dumalo ay kilala sa iba't-ibang parte ng Japan. At dahil may branch company at iilang partners ang mga Santillan sa bansang ito, sila ay hindi na bago sa publika. Lalong-lalo na sa larangan ng negosyo. Ang kanilang beauty products ay higit na in demand ng mga tao dahil sa maganda nitong epekto at hatid na ganda sa mga manggagamit. Mula sa pamamahala at founder ng negosyo at produkto na si Señora Mathilda Santillan hanggang sa pamumuno ng apo nito na si Xerxes Santillan ay nag lagda ng kahanga-hangang marka sa negosyo ang naturang pamilya. Marami rin ang naghahangad na mga negosyante na maging partners ang mga ito, dahil bukod sa magandang pamamalakad at pantay na profit shares, ay mababait rin ang mga ito at hindi mahirap kung kausapin at madali lang din malapitan. Kanina pa naiilang si Kriesha sa harap ng maraming tao,
"Chance, what are you doing here?" Tres asked as soon as he got back. Tumingala sa kaniya si Chance at malawak itong ngumiti sa kaniya. "Hey, bro! It's been a while." tumayo ito at nakipag man to man hug sa kaniya. Hindi naman siya umangal sapagkat kaibigan niya ito. "Nabalitaan kong nandito ka, and since I'm here already, I came here to check on you. But unfortunately, I saw your wife first before you, kaya nakipag-usap muna ako." paliwanag nito. Kriesha was surprised to hear na marunong palang mag tagalog ang lalakeng kausap niya kani-kanina lang. "Marunong kang mag tagalog?" Nilingon ni Chance si Kriesha at matamis itong nginitian. "Yep! I'm half Filipino and currently residing in the Philippines. Sorry, did I surprise you?" Napatango-tango si Kriesha saka bahagyang napa-arko ng kaniyang kilay. "Kaunti. Hindi kasi halata na kalahating pinoy ka." wika niya at nagkibit-balikat. "May lahi din akong American, that's why." dagdag ni Chance saka naupo ulit. Habang pinagmamsdan ang da
"Where have you been? Why did you show up, just now?" a sense of anger vaporises the mood between them as soon as she comes back. He looks coolly annoyed but behind that he's just worried. Dahil humigit isang oras din bago bumalik si Kriesha. And of course, Kriesha doesn't know about it and it's not needed for her to know. Dahil mismong siya sa sarili niya ay iba ang pinaniniwalaan. After all, they don't have any special bond that connects them. This is just purely role play. "May nangyari kasi, nadumihan ang damit ko, bali nilabhan ko muna bago bumalik." makahulogang pagpapaliwanag ni Kriesha. Kasi 'yon naman ang totoo. "Why are you so clumsy, by the way? You should've been careful, since you were just depositing your dirt." he's not yelling, but the words are really insulting. Napamaang si Kriesha doon, she wants to explain but the damage he caused just by saying stuff was deep. Hindi na lang siya umimik at nag-iwas ng tingin. Kaysa naman magtalo sila dito. Big deal ba talagang
NASA mall na nga sila Kriesha at Miranda. Pagkarating nila, ang una nilang pinuntahan ay ang salon. Ang akala ni Kriesha ay ang kaniyang mother-in-law lamang ang magpapa-salon. But it turns out not. "Good morning, Madam. How can we help you today?" pagbati ng isa sa limang staff na nasa salon. "I would like to have my nails polished." nakangiting sabi ni Miranda sa staff na nag welcome sa kanila. At habang nakikipag-usap ang kaniyang byenan doon sa salon personnel, she went to the sofa at doon binabalak na hintayin ito. "How about your hair, madam? Would you like it fixed?" "No, thanks. I just want my nails polished." "Noted, madam. Is there anything else you would like to add so we can start the session?" pahuling tanong ng staff. Napasulyap naman si Miranda sa kaniyang unica hija at mas napangiti siya nang may maisip siya na sa tingin niya ay makakatulong sa plano niya. "Actually, there is." Nagagalak naman ang staff na malaman iyon at kaagad na inalam ito. "What is it madam,
Tres hurriedly went inside the mall. The mall is not as huge like the MOA in the Philippines, but it is big enough to give him a hard time looking for his wife because there are several floors which binds at the same spot. Sa location kasi ay hindi nag de-determine kung saang floor naroroon ang cellphone ng kaniyang asawa. In order to find her, kinailangan niyang suyurin ang mall from first floor to fifty floor. At kung kinakailangan ay isama niya na rin pati ang rooftop, which is surely prohibited for customers. Despite the worried look and the glistening sweat cascading from his forehead down to his sexy neck, he still appear gorgeous and appealing. Halos lahat ng tao, mostly mga babae ay nakukuha talaga ang atensyon at napapatingin sa kaniya. While him, he doesn't care on what's around him. His only goal was to find Kriesha, dahil mula pa kanina ay hindi talaga nawawala ang pag-aalala niya. The trouble which she had been before would come up into his mind and what if she would b
They are about to leave the cinema when they realized something. "Bakit, Tres?" Nag-aalala siyang nagtanong nang dahil rin sa nag-aalalang pagtingin sa kaniya ng asawa. "I think, we're locked here." He said and tried to unlock the door again, pero ayaw talagang mabuksan. "Ha? P-Papaanong na locked tayo dito? Hindi ba't nakapasok ka naman kanina?" She began to panic, hindi niya maiwasan dahil kusa niya namang naramdaman iyon. "I don't know, mosh. Parang mabubuksan lang 'yung pintuan mula sa labas." Sabi ni Tres at hinarap si Kriesha, just to find her tensed and trembling. "Hey, what's up? Okay ka lang ba?" Nilapitan niya ito, kasi nakaupo ito sa sulok malapit sa pader. Umiling-iling si Kriesha, "P-Pasensya ka na, Tres. Hindi ko kasi mapigilan eh." Nangilid ang luha sa mga mata ni Kriesha nang maramdaman niyang mas naging komplikado ang kaniyang paghinga. Inaatake siya ng intense na pagkatakot. "Don't be sorry, please. I understand." He answered as he tried to calm her down by ans
KRIESHANitong buwan, hindi ko inaakala na sa ikli ng panahon ay napakarami ng nangyari. I can't even imagine kung papaano ko na handle ang lahat ng 'to. I know, I'm not a perfect person and I also possess mistakes. I mean, everyone does because no one's really perfect aside God. But the turning point of my life today is very unexpected. Parang kailan lang, nagkabangga-an lang kami sa eroplano. Tapos Boss ko pala siya without me knowing na siya ang magiging Boss ko sa trabahong papasokan ko. Then, few weeks passed, nalaman kong siya ang batang nakilala ko sa mall when I was a kid during the world heart's day. At ngayon, I cannot believe na gusto niya ng totohanin ang lahat. Our story began imperfect, and when you look at it and criticize in the very beginning, mali talaga. He's in love with another girl, he married me for the sake of resolving the problem which cause his bride's runaway. To save his reputation. While me, I married him because of my own selfishness. Frankly speakin