Share
Chapter 24
HUSTZY-BUSTZY IS CALLING...
Agad ko itong sinagot kahit nakatingin parin si Lleidzy.
"Hey, Hust."
"Hey."
"You're with Lleidzy, right?"
"Yeah."
"May naisip akong magandang palabas. So, please, loudspeaker your phone." Ramdam ko ang pagngisi niya.
But I didn't mind and press the loud speaker button.
"Lleidzy?"
Kunot nuo niya akong tinignan pero tinaasan kulang siya ng kilay.
"Yah?" He said like he don't care and continue reading.
"Ahm, bud. Alam kung wala kang pake, but I just want to thank you for leaving Zhia last night. We have a great time together in her room-"
Mabilis na pinulot ni Lleidzy ang cellphone at binato sa pader. Rinig na rinig sa buong kwarto ang malakas na pagkabato nito sa pader na ikinagulat ko. Halos mapatalon ako sa upuan ko pero napigilan ko.
"What the heck, Lleidzy?! That's my phone!" Galit kung sigaw
Kaugnay na kabanata
Unwanted Existence Chapter 25
"Hey.""Ate Blue!" My face lit up.She chuckled."Ba't nandito kana naman? At anong nangyari dyan sa paa mo? Iba pa sapatos mo ah. Matamlay din ang mga mata mo. Pati nga bata napapansin iyon, kaya kanina ka pa nila kinukulit."Pansin ko nga iyon, eh. Lapit sila nang lapit, eh madalas naglalaro lang sila pag naka upo lang ako.Actually, me and ate Blue are pretty close. Kumbaga siya yung taong nakakaalam halos lahat ng sekreto ko. Siya yung pinagsasabihan ko sa mga problema ko na, diko masabi sabi sa iba.She's a good listener at magaling din mag advice. Palaging sapol."Kasi po, pupunta sana kami ni Lleidzy sa Ghost fair kagabi. Sinuotan pa nga niya ako ng helmet eh, pero iiwan lang din pala ako. Sa inis ko sinipa sipa ko yung gulong nung malapit na sasakyan sa akin...ayon namali pagkasipa ko tas nasira yung sapatos ko." Ngumiwi ito pero hindi nagsalita."At kaninang umaga, nag away po kami d
Unwanted Existence Chapter 26
"Anong ginagawa mo?! Magnanakaw! Magnanakaw!" Sabi niya at hinawakan pa ako sa kamay. Sa inis ko ay linabas ko ang wallet ko at humugot doon ng makapal na pera. Mahinang sinampal ko ito sa mukha niya at iniwan siya doon.Bali tatlong linya ang mga lalaking nagtutulong tulong, pumunta ako doon sa pinaka dulo. Kung saan wala si Hustzy.Inagaw ko yung timbang may tubig at binuhos ko iyon sa sarili ko. Inagaw ko ulit yung isa pang timba at linublob doon ang makapal na kumot.Nagbubulong-bulongan na iyong mga taong nakakakita sa ginagawa ko. Kaya mas binilisan ko pa, ang hirap basahin.Nang tuloyan ng mabasa lahat, kinuha ko ito. Halos mahirapan pa akong ilabas ito sa timba dahil mabigat ito. Masyadong makapal."Miss, papasok ka ba?" Tanong nung lalaking inagawan ko ng timba kanina.Tumango ako dito.Umiling-iling ito."Ililigtas mo iyong bata?" Tanong niya ulit.I nodded.
Unwanted Existence Chapter 27
"Zhia! Talaga namang suki ka dito noh? Kaya mas lalong yumayaman itong si Jade eh!" Nginisian ko ito bago tumawa."She's always in trouble.""Trouble is her best of friend.""Salamat, Zhia! Utang na loob namin sayo ang yaman namin ngayon.""Bubu!""That's good mah friend! Palakpakan ang kabubuhan ni Adamnian!"Napailing nalang ako sa kalokohan nila. Wala talagang normal sa mga 'to. Lahat loko-loko."Pero seryoso, Zhia. Wag munang uulitin iyon. Jusko, my heart!" Sabi niya at humawak pa sa dibdib niya. Umakto itong parang nahihirapan huminga at ngumanga pa ito." Emeghed muntik ng lumabas nung chinismis ni Huzy baby ang nangyari! Akala ko bibili na ako ng kabaong mo! Huhuhhuhu." Pumunas punas pa siya sa mga mata niya, akala mo naman, lumuluha talaga.I didn't know that they are close with Hustzy. After all, mukhang ayaw sa kaniya ni Lleidzy. Knowing them, one for all and all
Unwanted Existence Kabanata 28
Halos isang linggo rin ako sa hospital. Hindi pumayag sila kuya na palabasin ako hanggat hindi gumagaling ang paa ko.Ilang mga parties din ang hindi ko nadaluhan, dinahilan na lang nila kuya ay may lagnat ako. Hindi rin naman ako madalaw nila Mommy dahil busy sila sa paghahanda sa mga parties, kaya hindi kami nabuking.At yung bata, which is coincidentally named as Zheyn.It's weird to call her by her name, it feels like I'm calling myself.May time pa nga, na pag tinatawag siya sabay kaming napapalingon.So, I decided to call her Eyn. Hindi siya masyadong nagsasalita at madalas tulala. Ate Sole said, she was traumatized.Ako lang ang gusto niyang kausap at kasama.Akala nga nung nurse anak ko siya, iiling-iling pa nung unang makita kaming dalawa.Well, hindi ko siya masisisi. Eyn is like my younger version. Every details in her face is freaking the same with mine! From the eyes
Unwanted Existence Chapter 29
I never really expect that I made it this far. I still remember when I almost gave up studying, but here I am, holding my rewards while giving them my speech. I proudly lifted my rewards and shouted "HAPPY MOVING UP, BBNIANS!" My batch mates roared in happiness. Natatawa akong bumaba at umupo sa upuan ko. I really didn't expected to be the valedictorian of our batch, I mean, loko loko ako sa school. I violated some rules, I don't usually recite, sometimes I even make fun of the bulletin board! Binagsak ko pa ang tle subject ko!Gulat na gulat nga kaming lahat noong i-announce na ako yung valedictorian. Since nasa lowest section ako. Ine expect naming nasa star section ang makukuha na naman lahat ng ranks. Tudo sigaw ang mga kaibigan ko pati mga pinsan ko.
Unwanted Existence Chapter 30
"Ano ba yan! Umayos nga kayong nasa gitna." Kunot noong sabi ng photographer. Napatingin tuloy sa amin ang ibang tao kaya nahihiya akong humingi nang tawad. Inirapan ko ang dalawa at tinanggal ang pagka hawak ni Lleidzy sa bewang ko. Mas hinapit niya pa ako at bumulong sa akin. "One picture, ok? Hmm?" Malimbing niyang sabi. Ayan. Ayan na naman, Zhia! Nanghihina akong tumango bago humarap sa camera man nang marinig kong mag bilang ito. Ang rupok rupok mo, Zhia! Kaunting lambing lang ni Lleidzy bumigay ka agad! Akala ko ba naiirita ka sa kaniya? Scam!Pagkatapos kaming kunan nang picture ay agad kung tinanggal ang kamay ni
Unwanted Existence Chapter 31
"Hindi mo parin sila papansinin?" She asked while looking for the car key."Who?" Takang tanong ko at inayos ang pagka sintas ni Lleidzy sa sapatos ko. Hindi parin niya alam kung paano mag sintas ng sapatos!"Lleidzy and Kuya Fleith." She casually said.Wala pa akong pinag sabihan na hindi ko sila pinapansin at hindi ko rin masyadong pinapahalatang iniiwasan ko sila. So, how did she know? Ngayon lang ulit kami nagkasama , kahit sabihing pang she's a psychiatrist it's impossible to notice that with just small encounter.Napansin niya ata ang pagtatataka ko kaya ngumiti ito."I heard it from the boys at tsaka sinabi rin ni Kuya Winter mo." Pussy whipped."Kuya Fleith told me about it too. It was yesterday when I saw him drinking at the bar. He looks bothered and messed up." Malumanay niyang sabi at ngumiti ulit."I thought it was about Blueth, but then he told me what happened." Ang nakangiti niyang mukha kanina
Unwanted Existence Chapter 32
I hate her.The first time our eyes met I knew I will never ever like her. I hate how she smile, its so bright and radiant like the sun. Her eyes, her blue-green eyes is glowing with happiness. Her face, her freaking beautiful delicate face made me to hate her more.But then, I just found myself introducing to her as Seiya.I was like, why the hell did I do that? I was confuse but I ignore it and keep on lowkey bullying her. I keep on contradicting her, I'm trying to find ways to pissed her or more like to get her attention and just focus on me. Wala eh, tuwang-tuwa talaga ako pagnakikita ko ang mapupula niyang pisngi sa inis niya sa akin, ang pagkintad ng mga blue green na mga mata niya- gustong gusto kong makita iyon.Madalas din na hindi niya matagalan ang mga titig ko kaya sobrang naiirita talaga ako. Ang damot damot! Tititig lang naman sa mga mata niya, eh... ipagkakait pa! Minsan naiisip ko na dukotin na lang ang mga mata niya. Per
Pinakabagong kabanata
