BAGUIO City is where we got engaged. During Christmas day, Liam surprised my innocent face by kneeling down to me, showing a small box and a shining, shimmering small silver-diamond ring as if he was asking me to be the woman of his everyday life.And I said yes."I don't find any reason to refuse you, honey," mangiyak-ngiyak kong sabi habang pinanonood ko siyang masayang isinusuot sa palasingsingan ko ang singsing.That day was the second to the best day of my life, next to my marriage day, of course. Sa loob ng walong taon naming magkarelasyon, nakakatuwang isipin na sa wakas, inaya niya na rin akong magpakasal."Hindi mo alam kung gaano mo ako napasaya." He cupped my face as his eyes getting teary. "I won't let you regret accepting my proposal, Kris." As he stood up to meet my face, I grabbed his neck and kissed his lips. Just for a moment of time, in return of showing how he made me delighted by his surprise.Ngunit dahil na-enjoy namin pareho ang halikan na pinangunahan ko, I cou
"Mommy, what happened to your face?" Umagaw sa atensyon ko ang pagpansin ni Sarah sa natamo kong sugat sa pisngi na hindi na halos naitago ng malago kong buhok."Kagat lang ng lamok ito, Sarah. 'Wag mo nang pansinin pa." I signaled her to return to eating and just don't bother herself worrying about my face. Hindi niya rin naman maiintindihan sa mura niyang edad ang pinagdadaanan ko sa kamay ng daddy niya. I just can't. I'm afraid of tearing down our family that I have almost dying to save. "Get up now, Sarah. Male-late ka na sa pasok mo," may awtoridad sa tono ng boses ni Liam that drive my daughter quickly stood up from her seat.Kasunod niya akong pinasadahan ng tingin. "Iyong bilin ko sa iyo, Kris. Huwag na huwag kang lalabas ng bahay. Understood?" And as if I have other option other than nodding my head as a sign of agreement.Nakawala na nga ako mula sa pagkakakulong ko noon sa isang madilim na kwarto… yet, still I'm a prisoner of my own house.Maganda naman at maayos ang trab
Sa kagustuhan nga ni Liam na inumin ko 'yong mga chinese herbs para sa pag-asang mabubuntis ako, labag man sa loob ay ginawa ko. Kung paiiralin ko na naman kasi ang katigasan ng ulo ko, mas inilalapit ko lang ang sarili ko sa peligro.Tao rin naman ako... nasasaktan sa mga hampas ng kamay at binti ni Liam sa tuwing nawawala siya sa sarili."Darating ang Mama Imelda mo mamaya, Kris," bigkas ni Nay Minda mula sa kusina habang ako ay nasa living room at nanonood ng TV.Mula rito ay abot ang boses niya sa lakas no'n, idagdag pa na kaming dalawa lang naman ang narito sa bahay since si Sarah ay pumasok sa school at si Liam ay maagang lumakad patungo ng ospital."Hindi ba't nakapangako ka sa kanya na sa susunod na dadalaw siya rito ay ipagluluto mo siya ng kare-kare?""E, kaso hanggang ngayon po ay hindi ko pa rin napagtatama ang timpla. Madalas ay nararami ang lagay ko ng peanut butter. Baka pintasan niya na naman ang luto ko kung sakali," balewalang sagot ko habang tutok pa rin ako sa akin
"Tell me why." Malalim at nakakikilabot na boses ni Liam ang bumalot sa katawan ko as my body shivering so hard while sitting at the edge of the bed."What's your reason for leaving the house without my consent? Hindi ako nagkulang ng paalala sa iyo, hindi ba? I told you not to go outside, Kris! Is that too much to ask?"Gusto kong sumagot ng oo. Gusto kong i-voice out 'yong nararamdaman ko at gusto kong ipamukha sa kanyang sumosobra na siya sa pagkulong niya sa akin dito sa loob ng impyernong noon ay tinatawag niyang palasyo.But I ended up saying, "I'm sorry."Kahit na wala naman akong nakikitang dahilan para humingi ako ng tawad, but to cut this conversation short, I apologized."I'm sorry for breaking your rules, Liam.""It's okay." Nakayuko man ako ay kitang-kita ko mula sa sahig ang pagbagsak dito ng katatanggal niya lang na lab coat."But, please..." And I don't really like what's about to happen tonight.Liam pushed my shoulder lightly just to lay my body down the bed. "Ayokong
Pinigil ko ang sariling excitement na sabihin kay Liam ang tungkol sa naging success ng pagtatalik namin no'ng nakaraan. Gusto ko sanang humanap ng magandang tyempo para sorpresahin siya with this great news.Tiyaka isa pa, sobrang busy niya these past few days kaya ayoko munang i-focus niya ang full attention niya with this blessing the Lord gave to us.One of these days, magagawa ko na rin sabihin sa kanya ang tungkol sa pagbubuntis ko… but I think this time is not so good and so perfect to speak."Most of the time, you drink coffee in the morning partnered with ham and sausage," pagpuna ni Liam, pointing his finger to my plate currently having plain rice with veggies, and to my drink, I have hot milk."You're not into healthy foods. Anong mayroon?""Do you have to always question all the changes you'll notice every time with me?" "You're acting strange, Kris. That's why." Hindi magawang matinag ng mapangtusok kong tingin ang kaabalahan niya sa pagkain."And some changes in your bo
"Anyway, when do you plan to leave?""Bakit ba atat na atat kang paalisin ako? Hindi mo ba ako na-miss?""Insane. Kung pwede ka nga lang dito na tumira kasama namin ni Liam…" I smirked as I started to see shining diamonds in her eyes. "Syempre hindi ako papayag. Doon ka na sa bahay n'yo, 'wag ka na manggulo rito, 'no!""Aba!" I literally made her jaw drop. "Baka gusto mong sabihin ko--""Halika na. Ihahatid na kita."Niyakag ko na siya palabas ng bahay namin dahil alam kong naibalita naman na niya sa akin ang ipinunta niya."As much as I want you to stay here, alam kong hindi pwede. Sana sa susunod na dumalaw ka rito, payagan ka na ng mama na mag-overnight kahit na isang gabi lang dito."Because the bitter truth is that… Liam's mother doesn't permit Lucile to stay at our house longer than an hour. Maybe sometimes… pero 'pag may special occasions lang. 'Pag mga ganyang dalaw lang at may mahalagang sasabihin, she must not exceed staying at our house to an hour."Maybe in our next life."
“Ano? Nakapili ka na?”“Binili ko na kasi ang mga ‘to lahat kasi mukhang bagay na naman sa iyo lahat. Hirap mamili, e.”“Kahit… ano na lang, Liam.”Kabaliktaran ng taas ng energy ni Liam ang akin. Wala akong kagana-gana na tumayo para magsukat kahit na ilang beses niya na akong pinipilit na sukatin ‘yong mga damit.I could sense his patience starting to be shorter again, but because of the happenings earlier, mukhang ayaw niya nang r-um-ound two sa pananakit sa akin.“Ano ba, Kris? Pakitaan mo naman ako na excited ka para sa wedding anniversary natin bukas, oh?”“Alam mo lagi ka na lang ganyan. Lagi mo na lang ipinararamdam sa akin na wala lang para sa iyo ang i-celebrate ang isa sa mahahalagang okasyon ng pagsasama natin.” Muli na naman nagbago ang mood niya, and now he’s turning to a monster again.Naisip ko nga na baka ako talaga ‘yong dahilan kung bakit… kung bakit nagpapalit siya bigla ng katauhan. Baka ako talaga ‘yong may mali.“I’m sorry-”“Gano’n na lang ba palagi?!” ‘Yong mg
“What? Do you know that guy, Kris?”Tinanguan ko ang mama. “He’s my sister’s husband.” Yumukod ako sa mama tanda ng paggalang. “Excuse us.”Ang kapal ng mukha kong magpakita pa ng politeness sa kanya, e parang kanina nga lang ay malapit ko nang masagad ang pasensya niya sa ginawa kong pananalita.Tsk.“What are you doing here?” Nang medyo makalayo kami sa garden area and as I make sure Liam wouldn’t catch us here, far away from that area, I confront Henrix. “How’d you get invited?”“Ayaw mo pa yatang nandito ako, e.” Tinawanan niya pa ako para lang asarin. “I’m close with Liam. I’m one of his colleagues way back 2016-18, pero nagkahiwalay lang kami ng landas no’ng lumipad akong Italy kasama si Gwen.”“Woah. I have no idea about that.” And literally I got surprised upon knowing my brother-in-law has connections with my husband.“Anyway, kumusta ka naman? Kumusta naman kayo ni Gwen? Alam na ba nina Mama na nakauwi na kayo rito sa Pinas?”“Noong nakaraang linggo pa kami nakauwi ni Gwen d