Third Person.
A man held his chin while thinking of what to do next for the palace. Everyone inside the palace are panicking because of the disappearance of the Empress, that the Grand Emperor hid for a long time.
Ang apat na organisasyon ay hindi na rin alam ang gagawin. Hindi na nila alam ang susunod na hakbang lalo pa't alam na ng mga tao ang pagkawala ng Empress.
“Your majesty!!”
Nawala ang paningin ng Grand Emperor sa kaniyang tasa na mayroong tsaa na mukhang malamig na.
Tumingin ang Grand Emperor sa kadarating lang na Ministeryo. Binigyan n'ya ito ng pahintulot na magpatuloy sa kaniyang ibabalita gamit lamang ang pagtingin.
Yumuko pa muna ang Ministeryo habang nasa kaliwang dibdib ang kanang kamay nito bilang pagpapakita ng paggalang sa nakatataas.
“Kumakalat na po ang balita patungkol sa pagkawala ng Mahal na Empress,” panimulang ulat nito.
Nagpa
Bellona.Naikuyom ko ang kamao ko nang pumasok ako sa office ni Kieffer. Sabay-sabay silang napalingon sa gawi ko nang maramdaman ang presensya ko.“Ayan! S’ya ang dahilan kung bakit nagkaroon ng internal bleeding ang mga kaibigan ko.”Hindi ko naiwasan na mapasinghal nang tumayo ang babaeng sinampal ko a week ago habang nakaduro ito sa pwesto ko. Isang linggo na ang nakakalipas may internal bleeding pa rin? Kung iumpog ko kaya ‘to ngayon sa pader para magkaroon talaga sila ng internal bleeding.Nabaling naman ang tingin ko sa dalawang babae pa na nakayuko. Sa nakikita ko parang wala naman silang iniinda.“At ito.”tinuro n’ya ang mukha n’ya.“Kaya naging ganito ang mukha ko, dahil lang naman d’yan sa empleyado n’yong walang modo.”“Wala ka rin namang modo,” r
Bellona.“Bitiwan mo nga ako,”inis na sabi ko, sinubukan kong kumawala pero mas nananaig ang lakas n’ya.“No, I won't.”mas lalong humigpit ang pagkakagapos n’ya sa katawan ko.“Hindi ko man alam ‘yong pinagdaanan mo nang iwan kita. Hayaan mo akong tuklasin 'to,”sinseridad na sabi n’ya.Nangunot ang noo ko. Hinawakan ko ang kamay n’ya at saka ko pinilit na paikutin ito upang makaharap ako sa kan’ya.“Hindi pwede,”seryosong sabi ko nang titigan ko s’ya.“Ano bang sikreto mo, Dawn?”he asked out of curiosity.“Kailan pa sinabi ang sikreto?”seryosong sabi ko.“Asawa mo ako, your ex-husband,”pagtatama n’ya.“But de
Bellona.Binigyan ko ng tipid na ngiti ang shop nang lingunin ko ito at saka ako tumungo sa Ospital. Hindi ko na nagawang magpaalam sa kanila isa-isa dahil baka hindi lang ako makaalis kapag sinabi ko ang paglisan ko sa shop.Napabuntong hininga ako nang makarating ako sa Hospital. Aalagaan ko na muna si Ally habang hindi pa ako nagsisimulang magtrabaho sa convenience store. Dala-dala ko ang paboritong sinigang ni Ally na niluto ko sa condo ni Cy kanina.“Galit ‘yong Director kagabi eh kaya ayon hindi natuloy ‘yong meeting.”“Lately, hindi na s’ya pumupunta rito. Ang sabi ay nag-fo-focus s’ya sa coffee shop n’ya na hindi naman talaga n’ya pinagtutuunan ng pansin noon.”“Bakit kaya?”Bakit hanggang sa Ospital ay si Kieffer ang pinag-uusapan? Pwede bang mamuhay na lang sila ng payapa at pagtuunan ng pansin
Bellona.Nakatingin ako sa lobong pisngi ng anak ko habang ngumunguya ng sopas.“Ano’ng gusto mo kapag uwi ko?”tanong ko.Lumunok s’ya at ngumiti.“Ikaw,” he replied.Naibaba ko ang kutsara na hawak ko sa mangkok.“Maaga akong uuwi mamaya,”nakangiting wika ko.“Miss na kita Mama, minsan kasi ay si Tito Cy ang nag-aalaga sa 'kin pero bigla rin s’yang umaalis kasi may iba pa raw s’yang pasyente,”nakangusong sabi n’ya habang nakatungo.“Kahit si Tito Dwight.”Ramdam ko ang lungkot sa tono ng boses n’ya. Gusto kong mag-stay na lang sa tabi n’ya at alagaan s’ya pero hindi ko magawa dahil kailangan ko ng pera. Kailangan n’yang mapa-chemo dahil palala na nang palala ang lagay n’ya.&
Bellona.Naramdaman ko na lang na nasa kotse n’ya ako. Nanliit ang mga mata kong pinanood s’ya na umikot papunta sa driver's seat. Nang makasakay s’ya ay agad n’yang sinimulang buksan ang engine but I stopped him, when I regain my consciousness.“Don't,” saad ko habang hawak-hawak ang braso n’ya.Tiningnan n’ya ako ng may pagtataka at pag-aalala, ngayon ko lang s’ya nakitang mag-alala sa 'kin. Kahit na gano'n pinanatili kong hindi magpakita ng kahit ano’ng emosyon.Nakalimutan ko na pinutol ko na pala ang connection namin sa isa’t-isa kaya para saan pa kung lalaban ako kasama s’ya.“What are you talking about?”He said, his brow furrowed.“You need to be treated.”Pumukit ako saglit at saka paulit-ulit na umiling.“Malakas pa ako, kaunting galos lang a
Bellona. “I love you.” As if my chest stopped beating when he said those words. Parang tumigil pati ang paligid ko nang marinig ko iyon mula sa kan'ya. Ang mga katagang minsan ko na ring pinangarap na marinig mula sa labi n'ya. “Mahal kita, Bellona,” ulit n’ya. Napapikit ako nang ulitin n’ya pa 'to habang humigpit ang pagkakahawak ko sa doorknob. Hindi ako dapat mahulog sa patibong n’ya. Hindi dapat ako maniwala sa kung ano’ng sasabihin n’ya, dahil baka mawala lang ulit ako sa landas na tinatahak ko.Baka magkamali na naman ako. At hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nangyari ‘yon. Bumuntong hininga ako at saka ko pinagpatuloy ang pagbukas ng pinto. Lumabas ako ng kwarto na parang wala akong narinig. “Dawn!” Nang tawagin n’ya ako ay binilisan ko ang pagbaba ng hagdan. Hindi n’ya ako pe-pwedeng mahabol dahil baka bumigay ako. Pi
Kieffer.Napasinghap ako sa kawalanan nang maipit na naman ako sa trapiko papunta sa shop. Tiningnan ko rin ang relos ko wala naman akong dapat na ipagmadali pero bakit parang gusting-gusto kong makarating agad do’n.Naniningkit ang mata kong tiningnan kung umuusad ba ang mga sasakyan hanggang sa mapadpad ang paningin ko sa kabilang lane. Dirediretso lang ang sasakyan do'n pero napukaw talaga ng atensyon ko ang dalawang babaeng nakaupo sa bus stop. May social distancing yata sila dahil isang dipa ang layo nila sa isa't-isa.Hindi ko na sana papansinin 'to nang maaninag ko ang babaeng naka-jacket at naka-trouser.“Bellona...”bulaslas ko nang mapagtanto kong si Bellona iyon.Bakit ba para s’yang nakapantulog? Hindi ko na s’ya nakikitang magsuot ng maiigsi at seksi na damit.Ang init-init tagong-tago ang katawan n’ya.Wala akong nagawa kundi ang panoori
Kieffer. Matapos namin mag-usap ay nakatulog na ako sa sofa ng office ko. Hindi talaga ako nakatulog kagabi kaiisip kay Bellona. Binabaliw n’ya ako kakaisip, imbis na magalit ako sa kan’ya nanunumbalik sa 'kin lahat ng ginawa n’ya.Lahat ng pagbabago sa kan’ya ngayon ay binabagabag ako. Bumalik ako sa pagpikit nang marinig kong may nagbukas ng pinto. Naramdaman ko ang presensya nito sa harapan ko hanggang sa marinig ko na may binagsak s’yang bagay kaya napabangon na ako. Hindi naman ako nagkamali na si Bellona ang makikita ko, kitang-kita ko ang inis sa mukha n’ya. “What?”kunwari'y pumupungay ang mga matang asik ko. “Pinaglalaruan mo na naman ba ako?”seryosong sabi n’ya. Nabaling ang paningin ko sa box ng sapatos.“Binilhan ka na nga ng sapatos ayaw mo pa. Sa bagay marami ka namang pambili n’yan,”pagmamayabang