Share
Chapter 121
Krizelle Encarlight's P.o.V.
"What happened to her?!"
We were discussing about Kirsten in the headquarters when Thunder told me that she was sent to the clinic. Nawalan daw siya ng malay sa cafeteria. And here I am running as fast as I can.
"Nadatnan ko sa labas yung pamilyar na babae na sa pagkakaalam ko ay kaklase ni Kirsten. Siya yung napag-alaman kong nadisgrasya ni Kirsten dati kaya siya pinatalsik sa Lakestone High.
"Ikaw ba yung kaibigan ni Kirsten?" tanong ko sa kan'ya. Isinama rin siya ni Kirsten dito? Tsk. Hindi ko na talaga maunawaan pa ang kapatid ko.
Umangat ang tingin no'ng babae sa'kin. Naluluha ang mga mata niya. "Y-Yes. I'm Samantha. And you must be her sister? Magkamukha kayo."
Tumango ako. "What happened to her?" tanong ko sa kan'ya.
"Nasa cafeteria kami kanina. Nag-order lang ako ng food then napansin kong
Related chapters
Virginian High School Chapter 122
Raijin Steel's Point of ViewFLASHBACK:"They're leaving now. What should we do?"Tumingin lang ako sa Ikalimang Heneral na nasa harapan ko. Nakangisi. She looked very frustrated. Siya ba naman ang utusan ng Master upang dakpin ang mag-iinang iyon."Problema ko pa ba 'yun?" Tumalikod ako rito at saka akmang aakyat patungo sa hagdan."T-teka lang! Hindi pa ako tapos magsalita, tinatalikuran mo na ako!"I stopped for a second and looked back at her. "Kung pigilan mo 'ko, akala mo nasa mas mataas kang posisyon gaya nang sa'kin." Sinamaan ko ito ng titig. Maswerte siya kung tutuusin. Hinahayaan kong makipag-usap siya sa'kin.Bago pa man mawala ang mga heneral ng Dark Room at tanging si Ikalawa lang ang natira, hindi ko talaga hinahayaang kausapin o ni makipag-usap man lang sa mga nasa mababang posisyon na
Virginian High School Chapter 122.2
Raijin Steel's Point of ViewAfter that incident happened, hindi na ako nanatili pa sa Dark Room. Dahil iyon din naman ang utos sa'kin ng Master."Tell your brothers you saved that family. Hindi pwedeng mabuko ka nila."I didn't response to what he said. I just simply leave the Dark Room without looking back at him.Hirap na hirap akong lumabas sa Dark Room dahil sa pinsalang natamo ko mula aa mga tauhan ng Master. Literal na bugbog sarado ang inabot ko sa kanila. Hahangos-hangos akong nakalabas sa field ngunit nagpatuloy pa rin ako sa paglalakad kahit hirap na hirap na. Hanggang sa nakaabot na nga ako sa abandonadong building kung saan naroon ang headquarters.Eksaktong napindot ko na yung fingerprint scanner ay doon na ako tuluyang nawalan ng lakas."Raijin!" Narinig ko ang boses ni Zenre. Naramdaman kong inalalayan ako nito.
Virginian High School Chapter 123
Krizelle Encarlight's P.o.V.We were just talking about him and now, he's in front of us. Napatayo si Zero sa kinauupuan niya, maging ako ay lumapit na rin kay Raijin."You shouldn't be here..." maayos kong sinabi sa kan'ya iyon.Nagugulumihanan itong tumingin sa'kin pasunod kay Kirsten. "Bakit?" Akma itong papasok sa loob ngunit agad na humarang si Zero."Makinig ka na lang," seryosong sabi nito."Paano akong makikinig gayong hindi ko maunawaan kung bakit n'yo ko pinapaalis." Mababatid sa mga mata ni Raijin na nais nitong lapitan ang kapatid ko.Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at hinila ko na ito palabas. Mamaya ay biglang magising si Kirsten at makita niya si Raijin na naroon."Please, makinig ka muna sa'kin. Hindi ka muna pwedeng makita ni Kirsten—"Pinutol nito ang sasabihin ko.
Virginian High School Chapter 124
Raijin Steel's P.o.V.It was night and I'm here in my room here in the Dark Room. I used to stay here all night since I'm not feeling well. Missing someone that I can't see right now."Hey, you stay here? Your brothers must be finding you right now." I looked at her. It was Skye. She sat down near me. Here in my bed.I shrugged my head and said, "They wouldn't."She raised her eyebrow. "How can you say so? Tsk! If I were you, please go back there if you really don't want them to know your secret.""Kirsten is here. She's at the clinic right now. For sure they were there."I saw her eyes widened. "A-Are you sure? Then let's get her. Panigurado pag dinala natin siya dito ay matutuwa sa'tin yung Master. Lalo na sa'yo—"I cut her off. "Are you sure on what you were saying?"Bago pa man na
Virginian High School Chapter 124.2
Kirsten Encarlight's P.o.V."Matulog na muna kayo. Ako na muna ang magbabantay sa kapatid ko."Naramdaman ko ang katawan kong namamanhid. Ang utak ko ay pumipintig-pintig nang napakasakiy na siyang nagdudulot sa'kin ng matinding sakit.Marahan kong iminulat ang mg mata ko. Umaasang hindi na sana sumakit pa ang ulo ko."She's awake!" I heard a familiar voice.For a moment, all the pain I am feeling earlier has all gone. Nakita ko ang mga pamilyar na mukha na nasa harapan ko. Zero, Krizelle, and Zenre. Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko nang maluha ako sa pagkakataong ito."H-How are you?" Zero asked me.Ngumisi ako sa kan'ya. Ipinapakitang maayos lang ako. Kilala ko si Zero na mayabang kaya naman gusto ko ring magmayabang sa kan'ya ngayon. "I'm fine, Zero." Tinignan ko si Zenre. "H-Hi, Zenre."
Virginian High School Chapter 125
Kirsten Encarlight's P.o.V.I paused for a second. Standing in front of him. Dang! I don't understand my heart right now. "R-Raijin..." I mouthed. He smiled a bit and I can see in both of his eyes that he was about to cry.Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at napayakap ako kaagad sa kan'ya. Naramdaman ko ang mahigpit na pagyapos nito sa mga yakap ko."Zero, where are you going?" That's all I heard from them. Hindi ko muna sila pinansin bagkus ay itinuon ko ang atensyon ko kay Raijin."I miss you..." we both said in each other."A-Are you fine now? Does your head still hurts?" Bakas sa tinig nito ang labis na pag-aalala."Y-yeah. It hurts a bit but I can manage. Don't worry about me." Bumitaw ito sa yakap ko sa kan'ya at saka nito hinawakan ang magkabilang sentido ko. Hinawi nito saglit ang buhok ko na nakaharang sa mukha ko at saka
Virginian High School Chapter 126
Kirsten Encarlight's P.o.V.Lumabas na kami ni Raijin sa cafeteria nang matapos kaming kumain. Actually, ako lang pala. Sinamahan niya na lang akong kumain since busog pa raw s'ya."Ihahatid na kita sa clinic. Magpahinga ka na muna doon, ha?" He said while holding my hands. We're are walking towards the hallway to the clinic.To be honest the time that we had tonight isn't enough for me. I want him to stay here beside me."Sasamahan mo naman ako sa clinic, 'di ba?" I do not know if I'm being to possesive to him since I really want him to just stay near me.He smiled at me. "As much as I want to but I cannot." Nawalan ako bigla sa mood nang sabihin n'ya iyon. "Don't worry, I will go to your place tomorrow morning. Ako na ang magdadala sa'yo nang makakain mo, ayos ba yun?"Tumango-tango na lang ako sa kan'ya. Ayoko naman din magmukhang ina
Virginian High School Chapter 127:
Raijin Steel's P.o.V.Gusto ko pa sanang mag-stay nang matagal kasama si Kirsten pero wala na akong choice kundi ang iwan na lang siya sa clinic.Kanina pa ako nakakaramdam ng kakaiba sa paligid ko. Animo'y may nakasunod sa'min ni Kirsten kaya naman agad din akong umalis nang pumasok ito sa loob."Whoever you are. Show yourself." Buong sabi ko nang makalayo na ako sa clinic. Batid ko na kaagad kung sino ang naglalakad ngayon patungo sa likuran ko. Nilingon ko kung sino iyon at hindi na ako magugulat pa na sumusunod ito sa'kin.Pumapalakpak ito habang naglalakad palapit sa'kin. "Outstanding. I just found out na kahapon pa siya dumating dito pero tignan mo nga naman, ibang araw na ngayon at inabot na ng dilim, wala ka pa ring binabalita sa Master!" Ngumisi ito sa'kin.Luminga ako sa paligid ko at napakarami nilang nakapalibot sa akin. Nanatili silang nakatayo
Latest chapter
- Virginian High School Epilogue
- Virginian High School Chapter 150
- Virginian High School Chapter 149
- Virginian High School Chapter 148
- Virginian High School Chapter 147
- Virginian High School Chapter 146
- Virginian High School Chapter 145
- Virginian High School Chapter 144
- Virginian High School Chapter 143
