Chapter 139

Kirsten Encarlight's P.o.V.

It's already afternoon and I've eat nothing. Hindi na ba talaga babalik si Raijin?

Hindi ko nga alam kung nasaan na siya o ano. Hindi ko alam kung mag-aalala ba ako sa kan'ya o ano. Ni hindi man lang siya nagsabi. Ito pa naman 'yung ayaw ko. Umaalis ng hindi nagpapaalam.

Lumabas ako sa nipa hut at saka pumunta ng sapa. Sa pagkakaalam ko, pagtawid dito ay may makikita akong mga puno ng niyog at mga puno ng saging. Dito ko madalas mamataan si Raijin na dumadaan papunta doon.

Humakbang ako sa sapa at naramdaman ko kaagad ang lamig n'on sa mga paa ko. Naging maingat ako dahil madulas yung mga bato na inaapakan ko. Nang makatawid ako ay pumasok ako sa kakahuyan at doon ay eksaktong nakita ko yung puno ng saging. May ibang hindi pa hinog na naroon at ang iba naman ay hinog na. Pinili ko lang 'yung pwede pang kainin.

Tumingin ako sa mata