One month later...."Mama ang ganda pala dito, dito po kayo nakatira? Pagtatanong ko habang masayang lumuluha."Oo anak dito ko nakatira sobrang ganda noh, pero bawal kapa ditong tumira. Pagyakap nito saaken"Pero bakit ma, bakit bawal? "Maraming kapang pwedeng gawin anak hindi mopa oras, gusto kong makita kang masaya" paghigpit ng yakap nito"Pero ma, pagod nako sobrang sakit na ng nararamdaman ko sinaktan nila ko hindi lang sa physical kundi sa emotion sobrang nasaktan ako."Anak, bumalik kana" bulong nito at unti unting lumalabo ang lahat"Ma! Wag mokong iwan sasama ko sayo! takot na sigaw ko."Mahal na mahal kita julia, naniniwala ako sayo na malalagpasan morin to" boses na kunti kunting nawawala sa pandinig ko. "Mama! Sigaw ko at nagising ako sa isang napanaginip na ayoko pang matapos"gising kana" boses ng isang lalaki at inilibot ko ang mga mata ko sa paligid at ngayon ay nasa isang kwarto ako."Nasan ako" mahinang saad ko"Nasa ligtas na lugar ka malayong malayo sa dagat nay
Makalipas ang dalawang taon ang daming nagbago at nangyare simula nung ibinigay saaken ni andrei ang posisyon na vice president ng kompanya nito. Imposibleng mangyare na ang layo kona sa dating ako, maraming nangyare sa buhay ko loob ng dalawang taon, ibinuhos ko ang buhay ko sa trabaho na ibinigay saaken ng wala kahit na anong kapalit. Naging maganda din ang takbo ng company ni andrei maraming nag i-invest kaya mas lalo pang nakikilala ang company nito sa ibang bansa maging sa pilipinas. Mula dito sa ibang bansa pinapa imbestiga ko kung anong nangyayare sa company ni clark para mapaghandaan ko at malaman kung anong pwede ikabagsak ng company nito, nabalitaan din naman na unti unting bumababa ang ratings ng company nila mula nung nagka scandal si trixie na namamahiya ng isang employee. Hindi na ako ang dating julia na kilala nila na palaging okay lang ang sagot kahit na alam niyang hindi na maganda ang ginagawa nito sakanya. "Good morning Ms.Fajardo."Good morning Ms.fajardo" bati
Nasa mall ako ngayon para mag shopping ng mga bagong labas na bag sa favorite luxury store ko which is ang Chanel."Good morning ma'am" pagbati saaken"Nakuha agad ng atensiyon ko ang isang bag na matagal ko ng hinahanap sa america at sa ibang bansang napupuntahan ko at dito kolang pala to makikita."I buy this now" saad ko at inalabas ang black card ko na pinaghirapan ko ng dalawang taon habang naghihintay ako ay tumingin tingin mona ko ng ibang bag ng sakaling may magustuhan pa ako."Good morning Ma'am trixie" pagbati din dito pero hindi ko ito napansin dahil busy ako sa pagtitingin"Oh my god! I love that bag! I'm gonna buy this" tuwang tuwang saad nito"I'm sorry ma'am trixie pero may nakabili napo nito" saad nito at kita sa muka nito ang pag kagulat "What? May bumili na nito seriously? No ako ang nakauna dito" pag pipilit nito"This is my card kunin mo at babayaran ko" saad nito at inaabot ang card nito"Andito kapala trixie" saad ko"Don't talk to me okay, atsyaka umalis kana
"Ano yun andrei? Tanong ko dito"Hindi ko alam na sobrang lapit niya pala sa mga bata at sayo hindi mo saken nakwento yung bagay nato" saad ni andrei"Napalapit ako sakanila nung pahanon na sinama ko dito ni Mr.montaire kaya hindi ko to makakalimutan at isa din to sa reason kung bakit ako pumayag na ang orphanage nato ang piliin" sagot ko dito"Masaya ko na makita kang masaya Julia kasama ang mga bata" saad nito at ngumiti naman ako"Clark ikaw naba yan, andito kana pala kanina kapa hinihintay ng mga bata na dumating" saad ni sister"Kamusta na po sister? Tanong ni clark dito"Ito masaya dahil nandito ka para dalawin kami ng mga bata" saad ni sister"Hello po sister" saad ko dito at binigyan niya naman ako ng magandang ngiti"Julia ikaw pala yan hindi kita nakilala, sobrang gandang dalaga" puri nito"Thank you po, ah sister si andrei po pala nandito po siya para tumulong sa orphanage siya din po yung nagpadala ng mga school supplies kahapon" saad ko"Abay salamat andrei, nagustuhan ng
Habang palabas ako ng Montaire company may isang lalaki ang nakabanggaan ko at medyo familiar ito."I'm sorry" saad ko"Hey Julia, it's that you" tuwang tuwa na saad nito"K-kyler" tanging nasabe ko "Yes, how are you? two years kang hindi nagpakita hindi kamanlang nagsabe saken na mag reresign kapala" saad nito "I'm sorry kyler hindi ako nakapag paalam sayo" saad ko"It's okay julia but what happened bakit ka nag resign? Tanong nito"Mahabang kwento kyler" saad ko at natawa naman ito"You look more pretty julia."thank you kyler, btw how are you? tanong ko naman dito"I'm doing good julia, hindi ko alam na nakabalik kana sayang bukas na ang flight ko pabalik ng france" saad nito"Babalik kana ng france? "Yes, last week pa natapos yung contract ko kaya kailangan ko ng bumalik you know naman diba na nasa france ang business ko" saad nito"Sayang naman bukas kana pala aalis hindi manlang kita nalibre sa restaurant na pinupuntahan natin noon, ang sabe ko dati ililibre kita dun kapag na
"What are you doing Ms.julia" boses na narinig ko"Mr.montaire" tanging nasabe ko dahil sa gulat ng makita ito"Anong hinahanap mo? Tanong nito"a-ah nothing I'm just roaming around and nakita kung naka open yung pinto at nahulog tong folder nato kaya binabalik kolang kung saan nakalagay" palusot kung saad dito"Are you sure Ms.julia? Tanong muli nito"Yes I'm sure but why pinag iisipan moba ko ng masama Mr.montaire? Tanong ko dito"I don't think so Ms.julia maybe yes" saad nito"What do you mean mr.montaire? Takang tanong ko dito"I know julia don't lie to me" saad nito na ikinagulat ko"Wait what do you mean na alam mo? "alam kung ikaw ang naglabas ng video nayun" saad nito"hindi ko alam kung anong sinasabe mo Mr.montaire, I'm sorry i have to go" saad ko at paalis na sana ko ng documents room ng biglang hindi ko mabuksan yung pinto"shit" tanging nasabe ko"What happen Ms.Julia? "Hindi ko mabuksan yung pinto" saad ko at agad din naman niyang sinabukan buksan ito pero hindi talaga
para sayo ano ba ang pag-ibig? isang bagay na mahirap maipaliwanag pero puno ng sakit at pighati. isang bagay na mararamdaman mo nalang sa isang tao nakadalasan susugal ka pero sa huli masasaktan ka, ano nga ba talaga ang pag-ibig para sayo?"sandali...magpapakilala muna ko ako nga pala si julia fajardo 18 years old mahirap lang kami kaya nagsusumikap ako sa pag aaral dalawa lang naman kami ni mama sa buhay kaya mas pinipili kung mag sumikap wala pa sa isip ko ang pumasok sa isang love life dahil alam kung masasaktan lang ako tulad ng mga kaibigan ko."julia gumising kana! sigaw na nagpagising saken."inaantok pako pero sa boses ni mama magigising ka talaga."anong sabe mo julia?"ah andyan kapala ma nakakagulat kanaman."sige na bumaba kana,andyan yung tita mo napadalaw."talaga ma andyan si tita bakit hindi niyo naman ako ginising agad."Ikaw nga tong ayaw pang gumising ngayon sige na bumaba kana nang makita mo tita mo."sige po.»»»"tita kamusta! sabik kung Saad."oh! Julia ikaw n
(Montaire Company)"shitt talaga bang ito yung company na papasukan ko, oh baka nagkakamali lang ng company na nabanggit si nicole tawagan ko kaya, ay wag na nasa work pala siya baka busy."pero ito kaseng company nato mukang nakakatakot na pasukin mukang sahig palang milyonis na, nakakahiya naman sa heels ko, pero goo parin para sa work okay lang kung hindi maka pasa atleast nag try.ah excuse me po ma'am hindi po kayo pwedeng pumunta dyan. Saad nung isa sa mga worker ata ng company"ah mag a apply po sana ako bilang secretary."ah ganon poba, patingin po ng requirements niyo ma'am."ito po."ah okay sumunod po kayo saken ma'am.(saad nito na agad ko namang sinundan)"napakaganda naman ng company nato, sobrang pinag pala ng yaman ang owner ng company."mga 20 minutes pa darating na si Mr. montaire paki antay nalang."okay thank you."grabe ngayon lang ako nakapasok sa gantong kalaking opisina, kung makakapasok ako bilang secretary malaki laki rin ang sasahorin ko at makakabayad nako n