Share
Chapter 40
Kaugnay na kabanata
WHY HE LEFT Chapter 41
Natigilan ang mga empleyado sa biglaang pagsulpot niya. Puting polo ang suot niya at kupasin na pantaloon. Preskong-presko ang kaniyang aura ngayon na mukhang di matitibag ng kung sino."Tito..." bati niya kay Tito Marcio na nginisihan lang siya. "Kuya Jaco!" Nagtitili ang bata nang makita si Jaco. Nanakbo ito sa kinatatayuan niya at niyakap ang tuhod. Napairap ako at napatingin sa naantalang cake ko. "Tangkad mo na ah." "Of course. I'm growing..."Hindi ko pwedeng utusan ulit ang mga empleyado dahil halatang natigilan sila nang makita si Jaco. Feeling ko kasi ay bawal na utusan sila. Namomombroblema ko kung sinong tutulong makapasok.Nakarinig ako ng malakas na pagtikhim."Let me help." Napaatras pa ako ng bumulong si Jaco bago lumapit kita tito Marcio na nakaalalay sa cake.Nataranta ang mga empleyado at agad pinigilan si Jaco. Tumawa si Jaco bago sumulyap sa kinaroroonan ko."Ako na. Nagpapabango ako..." namangha at ang kaniyang mga empleyado sa narinig na mukhang tinubuan ng pa
WHY HE LEFT Chapter 42
Umalis na ako doon at nagtungo sa dulo. Sa lawak nito, sana di ako makita ng siraulo na 'yun. Ayaw ko sa mga salitang lumalabas sa bibig niya. Lahat kasi, walang kwenta. Natanaw ko si Daniel na tahimik na nakatingin kay Aitana. Nakaupo sila sa fountain habang si Aitana ay naglalaro ng kung anong manika. Maghahapon na at mamaya rin ay uuwi na kami ni Daniel. Magsisimula na kasi ang mga games at ilang pakulo. Lumapit ako sa buffet section para makainom ng champagne para sa mga chaperones na bisita rin. "Thank you." Ngumiti ang caterer sa akin."You're welcome, ma'am." Naglakad ako papalabas ng hall para magpahangin sa verandah kung saan tanaw ang malalakas ng alon. Nalanghap ko ang sariwa at malamig na hangin. Sumabog ang buhok ko sa hangin kaya napahinto ako para ayusin ito. Kumaway sa akin si ate Angelie na nagpapahangin rin sa kabilang verandah. Ngumiti ako at kumaway pabalik. Invited kasi ang mga anak nitong kegugwapo. "I respect you, Anita." Natigilan ako ng marinig ang malal
WHY HE LEFT Chapter 43
Kung alam ko lang talaga na may saltik sa utak si Jaco, sana di ko na hinayaan na lumapit pa sa akin kahit na halos malunod na ako sa pagkakagusto ko sa kaniya. Isa sa mga bagay na sobrang pinagsisisihan ko. Kung sana ay pwedeng kong ibalik ang oras... Kinabukasan ng birthday ni Aitana, bigla na lamang ito sumulpot sa labas ng bahay namin. Halos atakihin sa puso si Mama nang makita si Jaco. Napailing ako at inakay na lamang siya paupo sa sofa."Anong sadya mo rito?!" Halos sumigaw si Mama sa sobrang panggigil. Tumikhim si Jaco at napasulyap sa akin. Tumaas ang kilay ko saka tinuon na ang buong atensyon sa kay Mama na mukhang susugurin na ng kung ano si Jaco. "Good mor...""Kuya Jaco!"Biglang lumipad mula ikalawang palapag pababa si Daniel sa biglaang pagsulpot nito. Kasunod niya si tito Marcio na mukhang nagulat rin ng makita ang pamangkin."Hey, buddy...""I am so happy you're here and early!""That's because I promised you." Ngumisi si Jaco sa akin. Humigpit ang kapit sa akin n
WHY HE LEFT Chapter 44
"Ma, buntis ka pala? Galing naman." Napasinghap si Mama sa narinig. Sa tingin ko, sarkastiko ang pagkakasabi ko 'nun kahit na pinilit ko ang sarili na maging kalmado. Hindi ko lng kayang magtiis.Wala akong balak magopen up kay Mama pero di ako mapakali. Kailangang mailabas ko 'to kundi ay mababaliw na rin ako. Pakiramdam ko, tinraydor na naman niya ako. Ito lang ang pinakamalala. "S-saan mo... nalaman 'yan?" Naibaba niya ang hawak na sandok. Buong katawan nito ay tensyonado. Napairap ako."Kay tiya. Alangan namang ang papa ni Daniel?" Namutla si Mama at hindi makatingin sa akin. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang niya lalo na at napaupo siya para makaiwas sa akin. "At mukhang wala kayong balak na sabihin sa akin. Pabor naman sa akin. Pero sana naalala niyo ang kondisyon ko tungkol rito.""A-anita... nangako naman si Marcio. Hindi... h-hindi na daw niya tayo tatalikuran. At handang-handa na siya para panagutan ang batang nasa sinapupunan ko. Matagal na siyang nagsisisi, anak." Pu
WHY HE LEFT Chapter 45
"W-what?!"Huminga ako ng malalim saka tinuro ang gilid ng kalsada."Hinto ka na muna. May sasabihin ako..."Awang ang labi ni Diego at ramdam ko ang sobrang pagkagulat niya sa sinabi ko."Buntis si Mama. At nagaway kami." Simula ko sa kaniya."Wow. That's a blessing!" Napayuko ako. "Yeah..." sumama ang timpla ng mood ko. Hindi ko rin iddeny na nasaktan ako sa nangyari sa amin ni Mama."At nagaway kayo dahil di ka sangayon?" Dahang-dahang tumango ako. "Babe... don't you think about your momma's happiness?" Napaiwas ako ng tingin."Mahal..." suyo ni Diego at agad kinapa ang dalawang kamay ko sa ibabaw ng hita ko."Mahal... why don't you let go? I think they deserve to start over." Napailing ako."What about me? Hindi madali ang lahat na nangyari. Hindi basta-basta nabubura ng kung anong panunuyo. That's why I'm moving out because I could bring harm to Mama. Palagi na lamang kami di magkaintindihan. Its safe... for her to you know... don't see me.""L-live in na... tayo?"Natawa ako s
WHY HE LEFT Chapter 46
"Where's your bag? We could have our lunch first..." pasipol-sipol si Jaco habang nakasunod sa akin. "Wala akong oras na maglunch. Kailangan pa kitang i-tour." Walang ganang sagot ko. Halos habulin ng tingin si Jaco ng mga nadadanan naming mga parents na nakatambay sa corridor. "We own the time, Anita. Di naman natin kailangang magmadali... pwede naman ituloy bukas?" Ano daw? Peste. Pero sa sinabi niya ay nagkaroon ako ng ideya. Sasamahan ko lang naman siya ngayon. Ngayon. Kung nais niyang ituloy bukas... sige pabor na pabor sa akin dahil tatanggi na ako. Pwede siyang magpasama aa iba. "...pwede ring mamayang after class?" Habol niya.Ngumisi ako at huminto sa taoat ng faculty room."Sige, sasamahan kita. Ngayon. At baka sa iba ka makasama mamaya dahil maaga akong uuwi e...""W-what? Then... pwede ka naman sumabay sa akin umuwi? Maaga ba? Maaga rin naman akong uuwi...""May sundo na ako, Jaco."Walang tao sa loob ng faculty room dahil paniguradong nasa meeting pa sila. Lumapit na
WHY HE LEFT Chaptet 47
Iti-nour ko nga siya gaya ng inaasahan. Casual ang boses ko habang tinuturo ang bahagi ng school para sa proyekto. Si Jaco ay tahimik na nakasunod. Puro tango ang natatanggap ko at di na nagsalita. Pabor sa akin dahil mas mapapabilis ang gawain namin.Sumulyap ako sa aking relo kasabay ng pagtunog ng bell para sa unang klase ng hapon. Pormal akong tumayo sa harap niya at nagpaalam."Una na po, sir. Magsisimula na po ang klase ko. Kung may kailangan kayo, pwede siguro kayo dumeretso sa principal." Gaya ng inaaaahan ko, tumango ulit siya at nananatili ang titig sa akin.Umatras na ako bago tumalikod. Nakahinga ako ng maluwag. Siguro naman ay tapos na ang catch up na hinahabol niya sa akin, hindi ba?Sana hindi ko na siya makita pa ulit.Hinihintay ko si Diego sa waiting shed sa labas ng gate. Late siya ng sampung minuto at normal naman 'yun dahil baka nasa plantation pa siya.Iyon nga lang, kasabay kong naghihintay ang mamamahaling SUV sa tapat ko, nasa kabilang kalsada. Itim na itim an
WHY HE LEFT Chapter 48
Hindi ko balak na umalis ng bahay agad. Pero dahil na rin sa kahihiyan ay dala ko na ang gamit ko kinabukasan. "Tiya, magpapalamig lang ako. Aalis ako ng bahay para makapagisip-isip. Kapag mananatili pa ako rito ay baka... kung ano pa ang mangyari kay mama." Napailing siya. Kitang-kita ko kung papaano siya tumututol sa desisyon ko. Napabuntong-hininga ako. "Anita, malaki ka na. Sana alam mo ang ginagawa mo.""Tiya naman. Sarado pa ang isip ko, inaamin ko. Di ko lang matanggap.. agad...""Pakiramdam ko, mas nagkagulo kayo pagkarating ni Jaco. May kinalaman ba siya sa nangyayaring ito?" Kumunot ang noo ko at natawa."Wala, tiya. Swerte naman niya kung ganun'." Tinititigan ako ni tiya na tila tinitignan kung may plastik sa sinabi ko. Tumawa ako muli at napailing."Wala nga, tiya."Bumuntong-hininga siya."Wala na akong magagawa. Buo na ang isip mo. Ang akin lang, sana pagbalik mo rito ay tanggapin mo na rin si Marcio bilang pangalawang ama mo. Saksi ako sa pagpapakumbaba niya sayo..."
Pinakabagong kabanata
