Kabanata 13

I drunk until my hearts content. Sadyang malakas ang tolerance ko sa alak dahil kahit marami ang nainom ko ay kaya ko pa ring maglakad ng tuwid. Malinaw pa rin ang paningin ko kaya nga lamang medyo masakit na ang aking ulo.

Tiningnan ko ang relong pambisig. It's exactly twelve midnight but the bar is still alive. Maging si Atlas at Trina ay kanina pa umalis. Kahit masakit sa akin ay pinilit kong sundan ang dalawa  ng tingin habang papalayo.

Masokista ako dahil kinaya ko ang sakit. Tinanggap ko na rin na kahit kailan hindi ako nanalo pagdating kay Atlas. Talo ako parati hindi pa man nagsisimula ang laban.

Napailing ako at napangiti ng mapait. Kanina pa ako sa loob ng aking sasakyan pero hindi ko alam kung saan ako uuwi. O may uuwian pa ba ako. Hindi ko alam kung saan ba talaga ako lulugar. Kung ano pa ang dapat kung gawin.

Pagod na ako. Pagod na pagod na.

Sa huli, pinili kong umuwi sa