Share
CHAPTER 28
Love
I woke up in the morning with something freely hugging me. Nakiramdam ako. I wanted to feel this moment with him.
Mabigat ang pakiramdam ko ng iminulat ko ang mata ko at napag-alaman na umaga na.
I woke up like that there's no tomorrow..t-that I have to live again so I can wake up again another day. I let myself hug and felt his presence.
Alam ko wala akong karapatan na maramdaman ito but can you blame me? If I really love this person? Kahit anong gawin o sa kabila ng sakit ng dinulot niya sa'kin ay nagagawa ko parin kalimutan ang lahat ng iyon dahil mahal na mahal ko siya.
Can you blame me when there is a point that I still want to be with him and just be forgiven?
Masisisi niyo ba ako kung minahal ko siya ng higit sa buhay ko.
Tila nakalimutan ang nagawang kasalanan?
A small faint smile fo
Related chapters
WORSHIPPED CHAPTER 29
For us Nagtaka ako ng humigpit ang pagkakahawak niya sa braso ko kaya bumababa ang tingin ko roon."L-let me go! Nasasaktan ako Ryker." inis na sambit ko sa kanya.Umigting ang panga niya at matigas na umiling."Hindi yan ang gusto kong marinig Livia."Kumunot ang noo ko. " Huh? Ano bang gusto mo marinig?" inis na tugon ko.Buong pwersa ko hinigit ang braso ko sa kanya at nabitawan din agad."Kung iniisip mo tatakas ako, sa tingin mo kaya kong tumakas na may ganito?" tinuro ko sa kanya ang natamong sugat ko. Tila natauhan siya ng makita ang sugat ko sa tuhod. Umamo ang mukha niya at ilang beses na kumurap bago tumingin sa'kin."I'm sorry I thought you're going to leave me again." mahinang sambit niya pero sapat na para marinig ko.Wala sa saril
WORSHIPPED CHAPTER 30
PretendSiguro kung kaya ko lang magpanggap na hindi ko siya narinig then I will. His words like a knife, slowly cutting you so you can feel the pain. Mas tumatagal mas sumasakit.I just can't believe what he said to me. He loves me? Tama ba ang narinig ko or sadyang nabingi lang ako sa katahimikan namin dalawa? Maybe, pinapaniwala lang niya ako isang bagay na imposibleng mangyari because he wants something on me? No.. I won't believe those three fucking words. If I'm going to pretend and act some thing that will help me to leave in this place well then I will do that.If you pretend what you really feel, it will help you hide how you feel to avoid excessive pain.I sweetly smile at him as I wrapped my arm around his neck tightly. No word came from my mouth. I-i j-just don't want to say something.
WORSHIPPED CHAPTER 31
NoBinuksan niya ang pintuan at inalalayan akong umupo sa passenger seat. Bukas ng sasakyan at walang bubong. Kaya nang magsimula siya paandarin ang sasakyan. Ang sariwang hangin ay malayang humampas sa mukha ko. Sa daming nangyari sa araw na ito ngayon lang ako nakaramdam ng patinding pagod. But ngayon lang din ako nagawang ngumiti ng totoo. I love seeing this kind of place. It's relaxing but at the same time calm. Tinaas ko ang dalawang kamay ko ng hindi iniisip na katabi ko siya na kasama ko siya. Pakiramdam ko kinuha sa'kin ang lahat kaya kahit ngayon lang hindi ko iniiisip ang lahat.I closed my eyes. " Yohooo!" I screamed.I heard him laughed but I ignored it."Be careful." he said under his laugh. Hindi ko siya pinakinggan. I said to my said that I'm alone. I convincing myself that the
WORSHIPPED CHAPTER 32
Run awayAkala ko kapag mahal mo ang isang tao madali mo lang agad sila mapapatawad but then, the truth is not easy by the way.I think, forgiveness is for the right person and someone who deserve for it. Madalas maraming na sasabihin na tanga dahil naniniwala agad sila sa mabulaklak na salita ng isang tao kaya pinapatawad agad nila. Kaya siguro maraming nasasaktan ng paulit-ulit because they believe that pwedeng magbago ang isang tao pero always remember hindi lahat ng tao ay nagbabago.Do you know about the cheater is always a cheater? And Liar is always a liar? Mahirap paniwalan pero mas mahirap magpakatanga. And I believe I was stupid for staying with Ryker again. Paniwalang paniwala kasi ako na may chance na mamahalin niya ako but I was wrong.Naniwala ako sa isang kasinungalingan na hinding hindi mangyayari. Staying with
WORSHIPPED CHAPTER 33
help"You should continued your sleep."Nagulat ako ng bigla siya lumingon sa direksyon ko at mapait na ginawaran ako ng ngiti. Hindi gaano kadilim ang pwesto niya para hindi makita ang pamumula ng mata niya dahil sa sobrang liwanag ng buwan ngayon. Lumabas ako sa pinagtataguan ko at humakbang palapit sa kanya. He immediately look away and I don't know kung ano ang tumatakbo sa isip niya ngayon. Tumabi ako sa kanya at humawak sa railings. Dumapo ang paningin ko sa bukal at halos nagning-ning ang tubig dahil sa liwanag na nagmumula sa buwan.Namangha ako sa ganda ng nakikita ko ngayon. Hindi ko alam na mas maganda pala ito sa ganitong oras."Ang ganda." wala sa sariling sambit ko."You like it?" "Yup!" nakangiti pa akong nilingon siya pero ng makita ko ang sitwasyon niya para akong nawalan ng gana dahil sa hindi mal
WORSHIPPED CHAPTER 34
ConscienceMy eyes suddenly opened when I felt the heavy pain inside my chest. Pinasadahan ko ng palad ang buhok at napahilamos ng mukha. Halos hindi makapaniwala sa huling naalala.What the hell is happening?Saglit ako napatulala at hindi nagtagal pumasok sa isip ko si R-ryker!Mabilis ako napabalikwas ng napagtanto nasa loob ako ng ibang kwarto. Hindi pamilyar sa'kin ang kwarto kaya nasisigurado ko na hindi sa'kin ang kwarto na ito o kailanman nakapunta. Aalis sana ako sa kama ng mapansin kong nakaposas ang isa kong mga kamay.The heck! Sino walang hiyang nagtali sa'kin dito? Sinubukan ko tignan sa side table ko ang susi na nagbabakasaling nandoon pero bigo ako ng hindi ko ito mahanap. Sandali pa ako nag-isip kung paano ako nakarating dito pero pumasok sa isip ko si Steve. Siya yung huling kasama ko at siya din ang dahilan kung bakit
WORSHIPPED CHAPTER 35
Need"Please Dad. C-can I visit him?" I looked at them. Asking for a help. Asking for the last time.My tears don't stop from falling. I rest my chin on my knees as I ease the pain. Mariin ko kinagat ang labi habang iniiwasan sisihin ang sarili. Hindi ko namamalayan nakalapit na pala si Dad sa'kin. He hold my shoulder and pressed it a bit as if he trying to comfort me. "W-well I will allow you but promise me you should stop now Livia." he said.Mabigat man sa loob ay tumungo ako. He smiled weakly at me. He opened his arm and let me hugged him tightly. I will let everything to Dad. I will gave up everything.Ako unang sumuko at magdesisyon huwag siya patawarin at alam ko pagkatapos nangyari sa kanya ay tuluyan na niya akong titigilan.Nanginginig kong hinawakan ang doorknob ng kwarto niya. I do
WORSHIPPED CHAPTER 36
Neighbor Umukit ang ngiti sa aking labi nang malanghap ko ang sariwang hangin na malamuyot na humahaplos sa aking mukha ngayon. Ang tagal ko na rito pero parang hindi parin ako nasanay. It's been a eight months when I saw this beautiful place but I can't stop myself to amazed and be proud for what I've seen. When I discover this place, wala na akong sinayang na oras at naisipan ko ng manirahan dito. I'm contented for being alone. Mas mabuti pa yatang mag-isa ako atleast wala akong binabangga o sinasaktan na ibang tao. Sa mga nangingislap na tubig dagat ay hindi ko maiwasan malungkot. I can't help but to blame myself. Kung hindi ako nagmagaling at nagpakaselfish, mararanasan ko kaya ang lahat ng ito? Since when will i stop blaming myself for all my stupidity? Kung hindi ko kaya pinakialam sila ni Ryker at hayaan magpadala sa tadhana. Will I experience this kind of sadness and endure this kind of pain? If I let that fate do it to us. Magiging masaya kaya kami? O magiging masaya sa pi
Latest chapter
