Chapter 17

Memories

Pinagsandok ako ni Mama ng kanin at ulam. Nakaupo lang ako sa tabi niya at hindi naghamong magsalita. I didn't look at anyone. Tanging pagkain lamang ang tinitignan ko. I don't know how to look at them without breaking a single teardrop. Lalo na sa katabi ko.

Her presence inside this house irritates me. Hindi ko na nga lang iyon pinahalata. I continued eating without uttering a single word. Kapag magtatanong sila tungkol sa akin, tumatango na lang ako.

Nagkataong nagkatinginan kami ni Ate Gladys. Naninimbang ang kaniyang mata sa akin. I looked away, fearing that she might see my deepest fear.

"Balita ko pumasok ka ng med school. Ang galing pala ng anak ko! 'Di ko alam na magiging doktora!" Puri sa akin ni Mama.

I gave her a small fake smile. Kunyari interesadong makipag-usap sa kaniya.

"May pasalubong nga pala ako sa'yo!"

Nagulat ako nang bigla siyang tumayo. Masaya siyang umalis ng hapagkainan para kunin an