Share
Chapter 38
Kaugnay na kabanata
When She Cries Chapter 39
-Nagising ako ng eksaktong alas-otso ng umaga. Sikat na ang araw paggising ko. At kasalanan lahat ito ni Jaxon dahil hindi ako nakatulog nang maayos. Pupungas-pungas akong lumabas at tinungo ang kwarto ng mga bata pero nagtaka ako nang wala sila roon at maayos na ang kama nila.Patakbo akong bumaba dahil ito ang unang beses na magising akong wala sila sa kwarto nila. Wala pa man ako sa ibaba nang marinig ko ang malakas na tawa ng mga bata. At bakit may mga maleta rito? At sinong kalaro nila ng ganitong oras?"Don't do that-Margaux!""Hahahaha! Daddy your face!"Jaxon? Anong ginagawa niya nang ganito kaaga? Hinanap ko agad silang tatlo at natagpuan ko naman sa kusina. Hindi ko alam kung magagalit ako o matatawa sa itsura ng mga anak ko. "Anong nangyari dito?" takang tanong ko. Napakakalat ng kusina. Literal na naligo sa harina ang kambal lalo na si Margaux. Ang maliit niyang mukha ay nabalot ng harina."Good morning Mommy!" Humalik naman sa pisngi ko ang dalawa kahit puno ng harin
When She Cries Chapter 40
-Dalawang linggo ang lumipas simula nang maging ayos sa amin ni Jaxon ang lahat. Sa bahay na rin siya namamalagi kasama ng mga bata at siyempre kasama ko. Maraming nagbago sa aming dalawa simula nang maging malinaw sa akin ang lahat. At mas lalong ibang Jaxon ang nakakasama ko. He became more sweet at maalaga sa aming tatlo ng mga bata. Hindi na rin niya ako pinatuloy na magtrabaho sa LSDJV na pwersahang resign ang ginawa niya sa akin. Ang LSJDV na initial ng pangalan naming dalawa. Lhaurizeth Santillan at Jaxon Dela Vega. At kung natatandaan niyo pa ang painting na nakita ko noon sa isang exhibit kung saan nakaukit ang initial na LSJDV, iyon ang painting na si Jaxon mismo ang gumawa. Iniregalo niya ito sa akin at ngayon ay nakasabit sa loob ng kwarto naming dalawa. "Good morning misis," bati niya sa akin sabay halik sa pisngi ko pagkatapos ay isiniksik ang katawan sa akin. "Hmm. Good morning din." Mahigpit niya akong niyakap na parang ayaw akong pakawalan. Nakaunan ang ulo ko sa b
When She Cries Chapter 41
//revised version--Batangas. Karga ko si Margaux nang bumaba sa sasakyan pagdating namin ng Batangas. Samantalang na kay Jaxon si Malik na todo ang kapit sa leeg ng ama niya. Hindi na ako nagulat pa nang hawakan ni Jaxon ang kamay ko at sabay kaming tinungo ang cottage na tutuluyan namin. Nakita ko pang kumaway sa amin si Arianne kasama ang anak nito at si Hawk. Wala pa si Sebastian pagdaging namin. "Finally! Kumpleto ang buong Dela Vega. " Iyon agad ang bungad na wika ni Arianne pagkakita sa amin. Nagkatinginan pa kami ni Jaxon dahil doon. Hindi ko alam kung may ideya si Arianne sa mga nangyari sa buhay ko nitong mga nakaraang linggo simula nang bumalik si Jaxon. Pero siguradong may alam siya dahil hindi na siya nagulat pagkakita sa amin na kasama ang mga anak namin. "Kumusta ang biyahe?" tanong naman nang nanahimik na si Hawk. Napatingin ako sa kamay nito bigla."Ayos naman. Mukhang masaya ka pa sa buhay binata ah?" si Jaxon ang sumagot sa tanong ni Hawk. Katulad ko ay mukhang n
When She Cries Chapter 42
//revised version-"Nawawala si Malik."I almost lost my consciousness after I heard that my Malik is missing. Mabuti at nakaalalay si Jaxon. Nanghina ang mga tuhod ko at hindi ko napigilang maluha. Ito na ang araw na kinatatakutan ko. Ang idamay ni 'Apollo' ang mga anak ko. Hindi ko alam kung sino at ano ang kasalanan ko sa kanya. Kung si Margareth man ang taong nagtatago sa pangalang iyon ay hindi ko mapapalagpas ang ginawa niya. Nawawala ang anak ko dahil sa kanya. "Lhaurize! Are you okay?" Sino bang magiging okay kung ganitong nawawala ang sariling anak? At kagagawang lahat iyon ng taong nagtatago sa pangalang Apollo.Pinalis ko ang kamay ni Jaxon na nakaalalay sakin. Nanginginig man ay pinilit kong hindi magpakita ng kahinaan sa binalita ni Hawk. Alam kong nasa paligid ang 'Apollo' na iyon at naghihintay lang ng tamang oras na makita niya akong mahina sa harap niya. At iyon ang hindi ko maaaring payagan. Sapat na ang ilang beses na pananakot sa akin sa pamamagitan ng mga taon
When She Cries Hindi ito Update, survey lang haha
Hello there! Una sa lahat maraming salamat sa pagbabasa at paghihintay sa kwentong ito. Medyo mabagal lang talaga ang update due to work and night shif life.Just a little request lang po lalo na sa mga sa mga readers po ng When She Cries dahil patapos na po ang kwento, ilang chapters na lang po actually, naiisip niyo na ba kung sino ang taong nagtatago sa pangalang Apollo? Comment po kayo kung sino ang naiisip niyo at kung sino ang makahula ng tama ay dedicated po sa kanya ang last chapters ng kwento. Thank you and happy reading! 🤎
When She Cries Chapter 43
//revised version-Flashback October 2012Lhaurizeth Santillan POV"Lhaurize! Pupunta ka ba sa school festival mamaya?" Arianne asked me while we're walking at Johnson Hallway inside our university. It was Friday and the last day of school. Finally, I'll be saying hello to weekend! We're trying to get the new books in the library as we still have some academic task left and we need to finish it before the end of the semester. Here's the semestral break! Nilingon ko si Arianne na abala sa pagbuklat ng librong hawak niya. Sinagot ko ang tanong niya sa akin. "I'm not sure. Kailangan kong matapos itong task na pinagawa ni Professor Amelia. Sayang din kung hindi ko maeenjoy ang semestral break.""Pwede naman sigurong ipasa iyan next week. Minsan lang itong festival dito sa university kaya um-attend ka na. Gusto mo bang ipagpaalam kita sa parents mo?" I shook my head and make a 'No' sign. "Huwag na. Ako ng bahala magpaalam kay Mommy. Papayagan naman niya siguro ako." "Really? Yes! Ma
When She Cries Chapter 44
Chapter 44//revised version»»"Hon, will you be okay?" Makailang ulit na tanong pa sa akin ni Jaxon. Marahan akong tumango. Naramdaman ko ang mahigpit na pagyakap niya sa akin mula sa likuran ko. Tumingala ako upang hindi tuluyang bumuhos ang luha sa mga mata ko. Ayokong makita niya akong mahina. Buhay ng anak namin ang nakasalalay sa gagawin kong pakikipagkita sa taong nagtatago sa pangalang Apollo. Oras na rin na tapusin ko na ang pananakot niya sa akin gamit ang mga mahal ko sa buhay. Hindi ko na papayagan na ang tulad niya ang hahadlang sa kasiyahan ng pamilya ko. Sapat na ang ilang taon na nagkahiwalay kami ni Jaxon. This time, I want my family to be complete. "Pero hon, kung sakali mang magbago ang isip mo handa akong harapin si Apollo." Fear, dread and sadness was written all over Jaxon's face. Ilang beses niya akong pinilit na siya ang dapat humarap kay Apollo ngunit nagmatigas ako. Problema ko ito. Ako ang kailangan ni Apollo at hindi siya. Sa akin ito may galit. Marahan
When She Cries Chapter 45
Chapter 45//revised version»»"Ikaw? Paanong.."Hindi ako makapaniwala sa taong kaharap ko ngayon. Gusto kong gumising kung panaginip lang ito. All this time ang taong ito ang dahilan kung bakit halos gabi-gabi akong natatakot para sa mga anak ko. Pero bakit? Bakit sa lahat ay siya pa? Hindi ko kailanman naisip na siya si Apollo."Miss me, my love? It's been what? I know you still remember when we first meet, right?" Apollo laughed hard. Tanda ko ang lahat. Dahil hindi ko naman alam noon na siya pala iyon.FlashbackNovember 2012Frostier's College University"Lhaurize, please?" Arianne keeps nagging me to join her at the concert of her favorite band and I keep saying 'no' to her because in the first place I don't want to leave the house and I hate noisy and crowded places. It's semestral break and I'd rather stay at home than going out. "Nah. I want to sleep, Arianne. I knew for a fact that you're going to introduce someone to me again.""Well, yes. Kinda. But I want someone to ac
Pinakabagong kabanata
