Share
Chapter 17.2:
Ang tumatawang si Atticus ang bumagsak sa tubig, kasunod niya si Jewel na nakangisi rin sa amin. Mukhang sila ang pair na sunod naming makakalaban. At determinado ang mga itong talunin kami.
"Go easy on my girl, Atticus," saad ni Rafael noong magkatapatan na kami.
Ngumuso ito. "Kay Jewel mo sabihin dahil ikaw ang puntirya ko rito!""Walang easy-easy dito, Rafael. Kailangan niyo nang matumba at matalo." Ngisi ni Jewel.Tinapik ko ang balikat ni Rafael bilang senyas na sasakay na ako. Tinaasan niya pa ako ng kilay bago ngumisi. Muli siyang lumubog at nagmamadali akong sumakay sa balikat niya sa takot na maubusan siya ng hangin.Kaniya-kaniyang cheer ang mga kaklase namin sa aming mga pangalan. Ang mga nakasabayan namin sa outing mula sa kabilang school ay nanood, nakikitawa, at sigaw na rin sa aliw."Ms. President!!!" sigaw ni Jewel at nagsimula akong itulak-tulak.My jaw dropped with her every push. Talagang deRelated chapters
When The Sun Sets Chapter 18.1:
Bumalik ako kanila Rein at Mavros na parang walang nangyari. I tried to go along with their conversation in the hope of removing that ill-feeling inside me. It hurts. So bad that I wanted to cry. When did I become so emotional?Ang pagbaling nila sa likod ko, ang pagngisi ni Mavros, at ang paglumukot ng mukha ni Rein ang naging pahiwatig sa pagdating ng taong gusto ko biglang iwasan.Rafael's touch made my heart skipped a beat. Hinagilap niya ang siko ko at marahan akong hinila palapit sa kaniya. The bitter feeling gradually ate away the sweet feeling for him. I recoiled and distanced myself from Rafael."Tara sa slide!" maligaya kong aya kanila Rein at Mavros. Hinila ko ang kanilang mga braso upang hindi na sila maka-angal. Hindi naman nila napansin ang ginawa kong pag-iwas dahil tuwang-tuwa pa silang nagsitakbo para makipagunahan."Tabi! Tumabi kayo!" sumisigaw na sabi ni Rein habang nagpapadausos sa slide. Noong
When The Sun Sets Chapter 18.2:
"Ano ba!" Hinampas ko ang braso niya sa bewang ko at pilit na nagpababa."Masusugatan ka—""Wala akong pakialam! Ibaba mo ako!" I demanded.Hindi niya ako sinunod. His steps were fast and heavy as he carries me. Paulit-ulit akong gumalaw at hinampa-hampas ang balikat niya. He would only groan and glare at me and I would always equal the intensity of his scowl.He made me sat down on the bench just in front of the resort, it was shaded by a big mango tree. Pagka-upo niya sa akin ay lumuhod siya sa unahan ko at kinuha ang aking paa. Pinagpagan niya iyon kaya't mabilis ko itong hinila palayo at sinamaan ulit siya ng tingin!"Bumalik ka na sa loob!" I told him. Nanatili siyang nakaluhod ang isang tuhod habang nakatingala sa akin. "What's wrong?""Wala! Iwan mo na ‘ko!""Siorse,”"Ako na lang ang aalis!" inis kong pahayag.I was about to stand up wh
When The Sun Sets Chapter 19.1:
Noon, hindi ko maintindihan kung bakit may mga taong takot sumaya. Kung bakit may mga taong nilalagyan ng limitasyon ang kaligayahan nila. Kung bakit sila natatakot sa kung anong magiging kapalit nito sa huli.Ang mabilis na pagdaloy ng panahon ang nagpapatunay na hindi natin kapit ang bawat pagkakataon. Gustuhin mo mang pigilan ang paglubog ng araw, wala kang kakayahang gawin ‘yon. Mananatili kang nakamasid, tinatanggap ang naging kapalaran sa araw na ‘yon. Maghihintay sa dilim habang umaasang sisilip ulit ang liwanag.Nanatili akong nakatayo at pinapanood ang paglubog ng araw. Yapos-yapos ko ang sariling braso dahil sa pag-ihip nang malamig na hangin. Ang ngiti sa labi ay may ka-akibat na kalungkutan. Bumaba ang tingin ko sa puntod na una kong binisita pagkabalik na pagkabalik ko sa Pilipinas. Ang malamig na pag-akap sa akin ng hangin ay nagsilbing yakap niya rin, dinadamayan ako sa kalungkutan at sakit na bumabalot sa buong puso ko.An
When The Sun Sets Chapter 19.2:
I pouted. "I'm kind of assuming that you're related to them.""Babe."I reached for his face and caressed it a little to remove his worry. Ang mga mata niyang humihingi agad ng paumanhin sa akin dahil sa hindi niya pagsabi ng tungkol doon. Ayos lang naman. It's not like he's required to tell me everything."It's fine. Let's go?" akag ko.Tila wala pa siya sa sarili noong tumango. Tumawa ako at binitawan na ang mukha niya, mabilis niya namang hinagilap ang kamay ko at hinawakn iyon. Saglit lang kaming nagpaalam kay Mama. Noon niya rin sinabi na uuwi na rin siya para asikasuhin ang mga inimbitahang mga bisita sa bahay at iintindihin ang mga hinanda para sa akin. Pinaalalahanan niya akong umuwi rin agad pagkatapos at tumango ako sa kaniya.Kabado na ako noong palapit na kami kanila Ma'am Zendaya. Ang mag-asawa ay tila nagulat pa saglit dahil sa kanila kami papunta ngunit agad ding isinuot ang malambing na ngiti. Nagtagal ang tingin
When The Sun Sets Chapter 20.1:
Kinatok ako ni Mama sa kwarto para gisingin dahil nasa baba na raw si Rafael. Inaantok pa akong bumangon at kinuha ang tuwalya saka dumiretso sa banyo para maligo.I just wore a simple maong skirt and V-neck gray shirt, pairing it with my black oxford shoes. I blow-dried my hair a bit before I combed it. Nagpulbo ako at muling sinuri ang itsura sa salamin bago nakuntento.Lumabas na ako sa kwarto bitbit ang folder ko na naglalaman ng school requirements for enrollment. Dinala ko na rin ang ID ko na laging nakasiksik sa wallet ko. Suot ko ang maliit kong sling bag para paglagyan ng iba pang mga importanteng gamit katulad ng cellphone at wallet.
When The Sun Sets Chapter 20.2:
Sa nagdaan na mga araw ay ganun lang din ang mga eksena namin. Lagi kaming sabay-sabay mag-recess at lunch. Pero minsan ay ay nagkakahiwalay dahil naiiba ang schedule at medyo magkakalayo ang building sa isa't isa. Lalo na si Rein na apat na building pa ang layo mula sa amin. Minsan ay kanila Levi siya nasabay kapag kapos sa oras.Rafael wasn't allowed to move to my section. Kahit ilang beses siyang nag-propose at nagpumilit ay hindi pa rin siya pinayagan sa huli dahil permanente na. Kaya sa hapon ay laging sumisiksik sa akin at halos ipitin na ako sa yapos niya. He would go along with his laments about how much he missed me and such. And I would only laugh at him and let him be with what he wants. Natutuloy pa rin naman kami sa Amonpolo, ngunit hindi katulad dati na madalas.
When The Sun Sets Chapter 21.1:
"H-Hindi naman siya titira dito, anak."I stared at my mother in disbelief. To hear it from her is a big blow to me. To confirm my conclusion broke my heart apart. Noong nakita kong umalis na ang kotse ni Felix ay mabilis akong bumaba para kumprontahin si Mama. "N-Nagkabalikan na kami, anak. T-Tinanggap ko u-ulit siya.""Ma!""Hindi naman si
When The Sun Sets Chapter 21.2:
"S-Sorry, m-may importanteng—""Wala akong pakialam! Bilisan mo't gumawa ka ng paraan bago dumating si Sir!" singhal niya. "Sigurado ba silang inilagay ka sa Top 2 ng Honorable? Napaka-iresponsable at kupad mo! Ilang beses na 'to, ah!?""D-Dainty, tama na," saway sa kaniya ng mga kaibigan niya.Tumungo ako at paulit-ulit na humingi ng tawad. Nasa gilid ko sila Corinne at Tristan na inaalalayan ako."Alam mo namang mababa magbigay ng grades si Sir! Tapos ganyan ka?
Latest chapter
