“SI ATE ANG may gawa nito. Naawa na siguro siya sa akin,” saad ni Izabella. "Ang saya-saya ko, Freni."
Nagbabadya ang mga luha nito. Inaamin ni Freni na may mga pagkakataong OA na minsan ang palagi nitong pag-iyak, subalit ngayon pinalampas na muna niya. This event calls for a celebration. Tunay siyang masaya para sa kalayaan ng babae.
“Huwag na muna tayong pakasiguro. Baka may nakarinig pa sa usapan natin.”
Akala ko ba masaya ka para sa kanya? Bakit bigla kang naging kontrabida? Sino naman ang posibleng nakarinig ng pag-uusap ninyo? Nangako na ang etares na hindi niya ipagkakalat ang narinig.
“Kung ganoon sino? Tayo-tayo lang naman ang nandoon. Freni, sigurado akong si ate ang may gawa. Masaya ako na lumambot na r
PLEASE be him, piping dasal ni Freni. I want to see for myself that you are well. Hindi mapapanatag ang puso niya kapag hindi nakitang naka-recover na ito. Ilang araw na ba ang lumipas noong huli niya itong makita?Why do you want to see him, Freni? For what reason? Iyong totoong rason. Huwag mo akong dramahan diyan.For...she did not know. Iyong totoo talaga? Gusto lang niyang makita ang lalaki. Hindi niya maintindihan kung bakit. It was like her soul was calling for him? Was that even possible? Baka ginayuma siya ni Stephano nang wala siyang kamalay-malay?Ikaw? Gagayumahin ni Stephano? Baka ikaw ang gagayuma sa
THIS MAN was lying right? Fifty thousand pesos sa tatlong pares ng damit? Unbelievable. Mas nakakalula pa ang presyo ng mga damit kaysa taas ng San Juanico Bridge. Ano bang nakakapagmahal ng mga damit nito? Yari ba ito sa diyamante? Freni checked the clothes and looked for the diamonds or gold, but she found nothing. All of it looked ordinary. Maybe it was because the store was well-received by the public? Or si Stephano mismo ang nag-endorse rito? Or some celebrity? Kahit baliktarin ni Freni ang utak niya, wala siyang maisip na posibleng dahilan. "Shop cheaper clothes."
"WAS THAT supposed to scare us?" tanong ni Freni. “O baka sinasabi mo lang iyan upang umatras kaming dalawa ni Izabella dahil ayaw mong malugi ang business mo? Malaking pera na rin ang fifty thousand pesos. Well, hindi na naman ako magtataka kung aatras ka. Para ka na rin kasing nagtapon ng pera sa amin.”Modesty aside, hindi siya natatakot sa multo dahil hindi naman siya naniniwala sa mga kwento tungkol dito. But yes. Mahilig siyang makinig sa mga true to life stories na horror. Naaaliw kasi siya. There were times na gusto na niyang makakita ng multo para ma-prove sa sarili na totoo nga ito sa kabila ng sinasabi ng iba na kathang-isip lang ang mga ito, but still failed. Iyong multo siguro ang takot sa pagmumukha niya. Hindi nga niya alam kung ano ang reaksyon niya oras na makakita ng multo. Will she got scared? Or just nothing? Sigurado naman siya na totoo ang mga multo rito. Na nag-e-exist an
HALOS MABINGI si Freni sa tili ni Izabella samantalang siya naman ay natuod sa kinalalagyan habang tiningala nila ang third floor ng gusali. The white lady was still there, silently watching the two of them. Gaya ng mga kwentong narinig niya sa mga kaklase noong high school hanggang college, abot hanggang beywang ang buhok ng white lady at nakaputi ng bestida na sumayad sa sahig. Subalit hindi nakasayad ang mga paa nito sa sahig at animo binabantayan ang second floor.Bumukas at sumara ang bibig ni Freni. Gusto niyang magsalita at sumigaw. Gusto niyang sabayan si Izabella sa pagsigaw, pero walang anumang salita ang lumalabas sa bibig niya. She just had a staring contest at the ghost. Para siyang napakatapang tingnan. Sino ba naman ang makikipagtitigan sa isang multo kung natatakot na ito? Si Freni lang, sa pagkakaalam niya. Gustuhin man niyang ibahin ang direksyon ng mga mata, subalit hindi niya maga
MALAKAS ANG KABOG ng dibdib na nilapitan ni Freni ang sanggol. It was a baby girl. Sa tantiya niya ay nasa pangalawang buwan pa lang ang baby. Binalot ito ng lampin at may damit pang-itaas at pang-ibaba na rin. Ang mas nakakamangha, marami na ang buhok ng baby kahit na two months old pa lang ito.Just looking at the newborn child reminded her of Nacho. Ganito rin ang sanggol nang makita niya. And she totally fell in love with her. Everything about her screamed cuteness.Nagpalinga-linga si Freni.Hindi katulad sa other floors, mas malinis ang fourth floor. Walang anumang basura sa paligid at wala ring vandalism. Wala ring anumang tao sa paligid. Marahil effective ang mga multo na bantay sa lower floors upang hindi na tumuloy ang mga ito.Pero ang ipinag
IYAK NANG IYAK sa labas si Izabella habang pinagmamasdan ang lumang gusali. Nakakahiya ang ginawa niya. Bakit nagawa niyang iwan si Frening mag-isa sa loob habang tumakas siya? Nabahag ang buntot niya dahil lang sa isang multo? Itinuring siya na kaibigan ni Freni, pero bakit mag-isa siyang lumabas? Dapat kinuha niya ang kamay nito! Traydor siya! Ang dapat sa kanya ay ipatapon sa pinakamalalim na kweba. Nakakahiya siya! Ano pa ang mukhang ihaharap niya kay Freni? At kumusta na kaya ito sa loob? Ayos lang kaya ito? Pero paano kung nahimatay na ito sa sobrang takot? Paano kung paglabas niya pala ay nahimatay na ito at nahulog sa hagdan? At nabagok ang ulo? Tapos binaha ng dugo ang sahig? Mariin siyang napapikit.
MUNTIK NANG MAHIMATAY si Izabella nang makita ang nakaabang sa kanyang white lady. At sa dami ng dapat makita, bakit ang ngisi pa nito? Para itong demonyo na bumalik sa lupa upang maghasik ng lagim. At takutin ang lahat ng papasok sa loob ng building na ito. Sa kabilang banda, bakit ba ang daming multo rito? Bakit kailangan pang bantayan ang bawat baitang? Bakit possessive ang mga multo sa building na ito? Ang daming bakit na tanong na naglalaro sa isipan niya. Totoo siguro ang kwento ng fairy na iyon? Napalunok si Izabella nang titigan ang white lady. Nakakatakot pa ang itsura nito. Natuod siya sa kanyang kinatatayuan. Nag-staring contest silang dalawa ng white lady. Walang isa sa kanila an
NAKATINGIN SA KAWALAN si Master, malayo ang iniisip. Nababagot na siya sa kakahiga sa sariling kwarto. Gusto na niyang lumabas at puntahan ang nasasakupan niya, subalit may mahigpit siyang bantay--si Alfonso. Twenty-four seven siyang binabantayan nito at umaalis lang kapag gusto nitong umihi o dumumi. Hindi pwedeng ganito na lang palagi. Mas lalo siyang magkakasakit kung mananatili siyang nakatali sa kama niya. Kailangan niyang mag-exercise. Mas maganda sana kung tumakbo siya para lumabas lahat ng pawis niya sa katawan. But Alfonso wouldn't allow him. Akma siyang babangon nang pigilan siya ni Alfonso. “Sinabi na po ni Ginoong