Chapter 35

Nagkwentuhan kami ni Astrid tsaka ipinaliwanag ko na baka pinagtritripan lang ako ni Jake at ayoko agad magtiwala dahil pag nagkataon ako lang ang magiging kawawa sa bandang huli.

Alam kong darating din ang araw na kung talagang totoo si Jake sa sinasabi niya, gagawa at gagawa siya ng paraan para patunayan yon. Sa ngayon masyado pa kami bata para magseryoso tungkol sa bagay na iyon.

Nagdaan ang mga araw na nawala sa isip ko si Jake. Nag focus ako sa aking pag-aaral at lumipas ang buwan na hindi na din siya nangulit at wala na akong balita sa kanya. Nasa akin pa din ang cellphone na binigay niya, pero mula noong huling nag-usap kami sa school hindi na din siya tumatawag o nagtetext. Si Mama naman ay tumatawag pa minsan-minsan at kinukumusta ako. Gusto ko man sabihin na dapat umuwi na siya kaya lang alam ko kailangan siya doon ng kaibigan niya.

Na mi-miss ko na siya at mga luto niya pag-uuwi ako galing school pero mula nang nag-stay siya doon sa kaibigan niya panay na lang lutong ulam